«Անդրոնիկով վանք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Նոր էջ «{{Տեղեկաքարտ Կառույց}} '''Անդրոնիկով վանք''', շենքերի համալիր է, որտեղ նախկինում տեղակայված էր Ռուս ...»:
 
չ մանր-մունր փոփոխություններ, փոխարինվեց: եւ → և oգտվելով ԱՎԲ
Տող 17.
1368 թվականի հրդեհից հետո, որի ընթացքում այրվում է Անդրոնիկովի վանքի փայտե տաճարը, սպիտակ քարից կառուցվում է Փրկչի տաճարը: Կան ծաղկային կոմպոզիցիաների բեկորներ՝ հնագույն ոճով և կատարմամբ: 1420-1427 թվականներին Փրկչի տաճարը կրկին վերակառուցվել է, այդ ժամանակվա սպիտակ քարե եկեղեցին գոյատևում է մինչ օրս
<ref>''Воронин Н. Н.'' Зодчество Северо-Восточной Руси XII—XV веков. — Т. 2. — М., 1962. — С. 325—337.</ref>: Սերգեյ Զագրաևսկին ավելացնում է, որ պահպանված տաճարը, որը գիտնականը թվագրել է 1425—1427 թվականով, եղել է վանքի առաջին քարե տաճարը<ref name="Заграевский">''Заграевский C. В.'' [http://www.zagraevsky.com/andron_hist.htm Некоторые вопросы архитектурной истории собора Спаса Нерукотворного Андроникова монастыря.] — М., 2008. — С. 13—21.</ref> նա հետևում է Վորոնինի տեսակետին և ապացուցում է, որ չի եղել ենթադրական պլլինտական ​​տաճար:
[[Որմնանկար | որմնանկարներորմնանկար]]ների բեկորները, որոնք արվել են [[Անդրեյ Ռուբլև | Անդրեյ Ռուբլև]]ի կողմից պահպանվել են Փրկչի տաճարի ներսում: Կա վարկած, որ Անդրեյ Ռուբլևը մահացել է հոկտեմբերի 17-ին (ներկայիս հոկտեմբերի 30-ին) 1428 թվականին՝ [[ժանտախտ]]ի ժամանակ և թաղվել է վանքում (գերեզմանի ճշգրիտ գտնվելու վայրը հայտնի չէ):
 
1439 թվականին վանքում հաստատվել է [[վարդապետություն]]: 14-րդ դարի երկրորդ կեսին վանքի պարիսպներից դուրս ստեղծվել է վանական թաղամաս, որտեղ 1475 թվականին զբաղվել են աղյուս պատրաստելով (Կրեմլի կառուցման հետ կապված):
Տող 37.
 
==Վանքը XVIII - XX դարերի սկզբին==
1747-1756 թվականներին վանքի պատերը վերակառուցվել են քարերի մեջ: Ճարտարապետ Ռոդիոն Կազակովի նախագծի համաձայն՝ հին զանգակատան տեղում՝ Սուրբ դարպասների վերևում, կանգնեցվել է նորը՝ 73 մ բարձրությամբ (բարձրությամբ այն զիջում էր միայն Իվան Մեծի զանգակատանը) Ստորին աստիճանում, վաճառական Ս.Պ.ՎասիլիեւիՎասիլիևի հաշվին, կառուցվել Է եկեղեցի` Սուրբ Սիմեոնի անունով:
 
1748 թվականին բռնկված հրդեհի ժամանակ վանքի գրադարանն ու արխիվները մեծ վնաս են կրել:
Տող 43.
18-րդ դարում Փրկչի տաճարի որմնանկարները գրեթե ամբողջությամբ ջնջվել էին: 1763-1779 թվականների վերականգնման ժամանակ տաճարին ավելացվել է ծածկապատ շքամուտք:
1812 թվականին վանքը ավերել են ֆրանսիացիները: Հրդեհը ոչնչացրել է վանքի արխիվները:
1846-1850 թվականներին տաճարը զգալիորեն փոխվել է [[Գերասիմով, Պիտեր Ալեքսանդրովիչ | Պետր Գերասիմով]]ի նախագծով; Հարավից տաճարին ավելացվել է Աստվածածնի Վերափոխման կողային [[մատուռ]]ը։
 
19-րդ դարում Անդրոնիկովի վանքում գործում էր [[աստվածաբանական դպրոց]] և գրադարան: 1917 թվականին վանքում կար 17 վանական:
Տող 49.
== Վանքը XX դարում==
Վանքը փակվել է խորհրդային իշխանությունների կողմից 1918 թվականին<ref>[http://www.openmoscow.ru/monostioannovskiy.php Иоанно-Предтеченский женский монастырь].</ref>: Վանքը փակվել է խորհրդային իշխանությունների կողմից 1918 թվականին: 1928 թվականին տարածքը փոխանցվել է բանվորական կոլեկտիվի ղեկավարմանը (Մուրճի և մանգաղի գործարանին), իսկ վանքի շենքերում, ներառյալ տաճարները, կազմակերպվել է բանվորների համար նախատեսված 200 սենյակ: 1930–40-ական թվականներին այնտեղ էր գտնվում նաև Պաշտպանության ժողովրդական կոմիսարիատը:
1929-1932 թվականներին ավերվել է վանքի զանգակատունը, որը Իվան Մեծ զանգակատնից հետո բարձրությամբ երկրորդն էր Մոսկվայում: Անդրոնիկովի վանքում թաղված էին [[Անդրեյ Ռուբլև]]ը, Հյուսիսային պատերազմում զոհված զինվորները, Ռուսական թատրոնի հիմնադիր [[Վոլկով, Ֆեդոր Գրիգորիևիչ | Ֆեդոր Վոլկով]]ը, բարերար [[Պավել Դեմիդով]]ը, բազմաթիվ ազնվական ընտանիքների ներկայացուցիչներ. [[Լոպուխիններ]], Բարյատինսկիներ, Վոլկոնսկիներ, [[Ալադիններ]], [[Շչերբատովներ]]
<ref>{{статья
|автор = Зинде Э.
Տող 67.
Բարանովսկու և Մաքսիմովի ուսումնասիրությունները հաստատում են, որ բազմաթիվ փոփոխություններից հետո պահպանվել է 15-րդ դարի Անդրոնիկովի վանքի սպիտակ քարե Սպասկի տաճարը:
 
Վանքի վերակառուցումը սկսվել է [[Հայրենական մեծ պատերազմ | Հայրենական մեծ պատերազմ]]-ից հետո, երբ պարզվում է, որ վանքի տաճարը Մոսկվայում պահպանված ամենահին շինությունն է (Աստվածածնի ծննդյան տաճար), այն Կրեմլում գոյատևել է միայն երգչախմբի մակարդակով։
1947 թվականին (Մոսկվայի 800-ամյակի տարի) նախաձեռնող խումբը ակադեմիկոս Իգոր Էմանուիլիչի գլխավորությամբ կառավարությանը խնդրում է վանքի տարածքում ստեղծել Հին ռուսական նկարչության թանգարան: 1947 թվականի դեկտեմբերի 10-ին ԽՍՀՄ Նախարարների խորհրդի նախագահ Ստալինը ստորագրում է թիվ 3974 բանաձևը Անդրեյ Ռուբլովի անվան պատմաճարտարապետական ​​արգելոցը Անդրոնիկովի վանքում ստեղծելու մասին: Բայց Խրուշչովի ձնհալում թանգարան-արգելոցի ստեղծման աշխատանքները սառեցված էին։
Բարանովսկու և Մաքսիմովի հետազոտությունն առաջինն է հաստատել, որ բազմաթիվ փոփոխություններից հետո պահպանվել է 15-րդ դարի Անդրոնիկովի վանքի սպիտակաքար Սպասկի տաճարը:
Տող 77.
1989 թվականին Փրկչի տաճարի օծումով, ծառայությունները վերսկսվում են: Ավելի ուշ քանդված զանգակատան փոխարեն վերացված վանքի տարածքում կառուցվում է մի փոքրիկ փայտե [[զանգակատուն]]:
 
1993-ին Փրկիչ տաճարի [[գահի]] տակ հայտնաբերվում է անհայտ գերեզման<ref name="Ульянов Миниатюры">''Ульянов О. Г.'' [http://www.icon-art.info/book_contents.php?lng=ru&book_id=22 Цикл миниатюр лицевого «Жития Сергия Радонежского» о начале Андроникова монастыря]. // Памятники культуры. Новые открытия. 1995. — М., 1996. — С. 183—184.</ref><ref>''Мокеев Г. Я.'' [http://www.rusk.ru/st.php?idar=8452 Кому нужен ажиотаж вокруг могилы преп. Андрея Рублёва].</ref>. Ըստ Սերգեյ Նիկիտինի՝ նրանցից երկուսը մեծ հավանականությամբ պատկանում են Սրբազանին, Անդրեյ Ռուբլևին և [[Դանիիլ Չեռնի | Դանիիլ Չեռնի]]ին:
 
== Համույթը XXI դարում ==
Տող 83.
 
Աշտարակները, նախկին կրոնական դպրոցի շենքը, Սպասկի տաճարը, եղբայրական շենքը, սեղանատունը, Միքայել հրեշտակապետի եկեղեցին և Լոպուխինի բոյարների դամբարանը: Այս բոլոր շինությունները նախկինում պատկանում էին Անդրոնիկովի վանքին։
2019-ի հունվարին Ռուս Ուղղափառ եկեղեցին դիմեց [[Ռոսիմուշչեստվո | Ռոսիմուշչեստվո]]յին՝ խնդրելով Անդրոնիևսկայա հրապարակում գտնվող ունեցվածքը փոխանցել Ռուսաստանի Ուղղափառ եկեղեցուն:
<ref>{{cite web|title=Патриарх попросил передать РПЦ Музей Рублева и старейший храм Москвы|url=https://www.rbc.ru/society/15/03/2019/5c8a0a9d9a7947e5005a051e |publisher= РосБизнесКонсалтинг |date=2019-03-15 |accessdate=2019-03-15|ref=РБК}}</ref><ref name="NOV201929">{{статья |автор=Солдатов А.|заглавие=Мощь патриарха|издание=[[Новая газета]]|год=2019|номер=29|страницы=6—7|язык=ru|ссылка=https://www.novayagazeta.ru/articles/2019/03/16/79897-mosch-patriarha-spetsoperatsiya-muzey-rubleva-esli-rpts-udastsya-zahvatit-spaso-andronikov-monastyr-to-i-eksponaty-tretyakovki-mogut-okazatsya-u-drugih-hozyaev}}</ref>:
 
Հին ռուսական մշակույթի թանգարանի տնօրենը դեմ է ամբողջ վանական համալիրը Ռուսաստանի Ուղղափառ եկեղեցի տեղափոխելուն, քանի որ այս դեպքում թանգարանը կլիներ առանց տարածքների<ref name="NOV201929">< /ref>.
 
== Վանքի ժամանակակից տեսքը ==
Անդրոնիկովի վանքի ճարտարապետական ​​համույթը պահպանել է.
* Սպիտակ քարե [[Անդրոնիկովի վանքի Փրկիչ տաճար | Ամենափրկիչ տաճար]]ը, Մոսկվայի ամենահին շենքերից մեկը (վերականգնվել է նախնականին մոտիկ ձևերով 1959-1960 թվականներին):
* Սեղանատուն (1504-1506)
* Քարե պատեր և աշտարակներ (XVII-XVIII դդ.)
Տող 97.
* Եղբայրական կորպուս (18-րդ դարի սկիզբ)
* Կրոնական դպրոցի շենքը (1810-1814)
 
 
== Ծանոթագրություններ ==
Տող 120 ⟶ 119՝
* [https://web.archive.org/web/20080504051633/http://www.pravoslavie.ru/jurnal/culture/spaso-andronikov.htm Спасо-Андроников монастырь] на сайте [[Православие.Ru]]
* [http://www.rublev-museum.ru/ Центральный музей древнерусской культуры и искусства имени Андрея Рублева].
 
[[Կատեգորիա:Մոսկվայի վանքեր]]
[[Կատեգորիա:Անդրոնիկով վանք]]