«Մասնակից:Մեծն Աննա/Սևագրություն 1»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary Պիտակ՝ հետշրջված |
No edit summary Պիտակներ՝ հետշրջված Վիզուալ խմբագիր |
||
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Պետական գործիչ}}
'''
== Կենսագրություն ==
Փրինսթոնի համալսարանն ու Ջորջ Վաշինգտոնի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետն ավարտելուց հետո աշխատել է Նյու Յորքի «Սալիվեն ընդ Կրոմվել» (Sullivan & Cromwell) իրավաբանական ընկերությունում, որտեղ մասնագիտացել է միջազգային իրավունքում։ 1920 թվականին դարձել է գործընկեր, իսկ 1927 թվականին՝ ընկերության ղեկավար։ Դարձել է «Նիկել քոմփանի» (Կանադա) միջազգային ընկերության տնօրեն:
Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ աշխատել է որպես մայոր ռազմական արդյունաբերության խորհրդում։ 1918 թվականին Նախագահ Վուդրո Վիլսոնի կողմից նշանակվել է Փարիզի խաղաղության խորհրդաժողովում ամերիկյան պատվիրակության իրավաբանական խորհրդական։ Խորհրդաժողովի ավարտից հետո աշխատել է ռեպարացիաների հանձնաժողովում։ Մասնակցել է Դաոսի պլանի մշակմանը (1924)։
Նա եղել է 1944 թվականի ընտրություններում Հանրապետական կուսակցությունից նախագահի թեկնածու Թոմաս Դուիի մերձավոր աշխատակիցներից մեկը։ Ընտրությունների ժամանակ աշխատել է որպես խորհրդական Դյուի արտաքին քաղաքականության գծով։
1945 թվականին մասնակցել է Սան Ֆրանցիսկոյի խորհրդաժողովին, մասնակցել ՄԱԿ-ի կանոնադրության մշակմանը<ref name=":0" />։ ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայում եղել է ԱՄՆ-ի պատվիրակը 1946, 1947 և 1950 թվականներին։ Մարշալի և Աչեսոնի հետ միասին Մարշալի ծրագրի հեղինակն էր։ 1950 թվականին հրատարակել է War or Peace (Պատերազմ կամ խաղաղություն) գիրքը, որում քննադատել է նախագահ Թրումենի արտաքին քաղաքականությունը։ ԽՍՀՄ-ի նկատմամբ ԱՄՆ-ի հետպատերազմյան կոշտ արտաքին քաղաքական կուրսի մշակման ամենաակտիվ մասնակիցներից մեկն էր, որը, Դալեսի համոզմամբ, «վստահորեն շարունակում էր խաղաղության նվաճման իր ծրագրի իրականացումը»։ «Հավասարակշռումը եզրին է» վարդապետության հեղինակներից մեկն է<ref name=":0" />։
1950-1952 թվականներին եղել է ԱՄՆ-ի պետական քարտուղարի խորհրդական։
=== Պետական քարտուղար ===
Դալեսը մերժել է «զսպման» քաղաքականությունը՝ պաշտպանելով «զանգվածային հատուցման» անհրաժեշտությունը։ 1952 թվականի նախագահական ընտրարշավի ընթացքում Հանրապետական կուսակցության թեկնածու Դուայթ Էյզենհաուերը, ելույթ ունենալով ամերիկյան լեգեոնի անդամների առջև, կոչ է արել «խաղաղ ճանապարհով ազատել կոմունիստական բռնապետության տակ ընկած երկրներին»<ref name=":0" />։ Ավելի ուշ, ելույթ ունենալով Բուֆալոյում, Դալեսը, քննադատելով թրումենովյան արտաքին քաղաքականությունը, կրկնեց այդ կոչը, բայց ասաց՝ «խաղաղ ճանապարհով»<ref name=":0" />։
Երբ 1953 թվականի հունվարին Էյզենհաուերը զբաղեցնում է ԱՄՆ-ի նախագահի պաշտոնը, նա Դալլեսին նշանակել Է ԱՄՆ-ի պետական քարտուղար։ Որպես այդպիսին նա ակտիվորեն անձնական դիվանագիտության կուրս է անցկացրել արտասահմանյան առաջնորդների հետ հանդիպումներում<ref name=":0" />։ Նա ուներ բոլոր լիազորությունները, որպեսզի իր անունից ձևակերպեր ամերիկյան իշխանությունների նախաձեռնությունները և վայելում էր նախագահի լիակատար վստահությունը, որի հետ, Դալեսի օգնականներից մեկի հուշերով, համաձայնեցվում էին «արդեն ընդունված որոշումներն ու պլանները, որոնք մանրամասնորեն հասունացել էին Դալեսի հնարամիտ և անխոնջ մտքում»<ref name=":0" />։
Դալեսը մեծ ջանքեր է ծախսել ՆԱՏՕ-ի և ԱՆԶՅՈՒՍԻ ռազմական բլոկներ կառուցելու համար, որոնք նախատեսված են այսպես կոչված «խորհրդային սպառնալիքի» զսպման համար։ 1953 թվականին Դալեսը խնդրել է ԿՀՎ-ին, որը գլխավորում է իր եղբայր Ալլենը, MI6-ի հետ համատեղ կազմել Իրանի վարչապետ Մոհամմադ Մոսադիկին տապալելու ծրագիրը, որը երիտասարդ շահ Մոհամմադ Ռեզա Փահլավիին իշխանությունից հեռացրել է և ազգայնացրել անգլո-իրանական նավթային ընկերությունը, և շահին իշխանության վերադարձնելու ծրագիրը ։ Դալեսը նաև ՍԵԱՏՈ-ի բլոկի ստեղծողն էր։ ԱՄՆ-ի, Ավստրալիայի, Մեծ Բրիտանիայի, Ֆրանսիայի, Նոր Զելանդիայի, Պակիստանի, Ֆիլիպինների և Թաիլանդի կողմից ստորագրված պայմանագիրը համատեղ գործողություններ էր նախատեսում տարածաշրջանում ագրեսիայի դեմ։
Դալեսը պնդում էր. «Պպատերազմի եզրին մոտենալու ունակությունը, փաստորեն, առանց դրա մեջ մտնելու, անհրաժեշտ արվեստ է․.. Եթե դուք վախենում մոտենալ ընդհուպ մինչև այդ եզրին, դուք մահացել եք։ Մենք պատերազմին նայում էինք հարցական դեմքով՝ Կորեական պատերազմի ընդլայնման հարցում, Հնդկաչինում պատերազմի մեջ մտնելու հարցում, Թայվանին վերաբերող հարցում: Մենք մոտենում էինք սահմանագծին, և մենք դեմքով նայում էինք պատերազմին»<ref name=":0" />։
1956 թվականին Դալեսը կոշտ կերպով դեմ արտահայտվեց Սուեզի ջրանցքի գոտի անգլո-ֆրանսիական ներխուժմանը։
1959 թվականի ապրիլի 16-ին հրաժարական տվեց պետքարտուղարի պաշտոնից։ Մահվանից քիչ առաջ պարգևատրվել է ԱՄՆ բարձրագույն քաղաքացիական պարգևով՝ Ազատության մեդալով։
1959 թվականի մայիսի 24-ին Դալեսը մահացել է քաղցկեղից և թաղվել Արլինգթոնի ազգային գերեզմանատանը։
== Գրականության ցանկ ==
'''Կենսագրություններ'''
* ''Power and Peace: The Diplomacy of John Foster Dulles'' by Frederick Marks (1995) ISBN 0-275-95232-0
* ''John Foster Dulles: Piety, Pragmatism, and Power in U.S. Foreign Policy'' by Richard H. Immerman (1998) ISBN 0-8420-2601-0
Տող 39.
* ''The actor; the true story of John Foster Dulles, Secretary of State, 1953—1959'' by Alan Stang, Western Islands (1968)
* ''The John Foster Dulles Book of Humor'' by Louis Jefferson (1986), [[St. Martin's Press]], ISBN 0-312-44355-2
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
== Արտաքին հղումներ և գրականություն ==
*{{gutenberg author|id=John+Foster+Dulles|name=
*[http://www.arlingtoncemetery.net/jfdulles.htm
*Ջոն Ֆոսթեր Դալեսը // ''Իվանյան Է․ Ա․'' Ռուս-ամերիկյան հարաբերությունների հանրագիտարան։ XVIII-XX դարեր։ Մոսկվա․ Միջազգային հարաբերություններ, 2001. — 696 էջ. — ISBN 5-7133-1045-0։
|