«Հայաստանի առաջին բաժանում»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Պիտակներ՝ Խմբագրում բջջային սարքով Բջջային ծրագրից խմբագրում Android app edit |
Պիտակներ՝ Խմբագրում բջջային սարքով Բջջային ծրագրից խմբագրում Android app edit |
||
Տող 16.
Հռոմի վերջին կայսր [[Թեոդոս I Մեծ]]ը (379-392) և պարսից շահ [[Շապուհ III]]-ը (384-388), երկու տարի տևած բանակցությունների արդյունքում 387 թվականին կնքեցին Երզնկայի հաշտության պայմանագիրը, որով Մեծ Հայքը բաժանվեց նրանց ազգեցության ոլորտների միջև. արևմտյան (Հռոմեական) մասում գահակալեց [[Արշակ Գ]]-ն, իսկ արևելյան (պարսկական) և մեծագույն մասում՝ [[Խոսրով Դ]]-ն։
Հռոմին անցավ Մեծ Հայքի միայն արևմտյան փոքր հատվածը՝ [[Բարձր Հայք]], [[Ծոփք]] և [[Աղձնիք]] նահանգները. [[Փոքր Հայք]]ն անկախությունը կորցրել էր դեռ [[Հայ-հռոմեական պատերազմ]]ի արդյունքում։ Հռոմը
Արշակունիների թագավորական իշխանությունն [[Այրարատ]]ից բացի տարածվում էր [[Սյունիք (նահանգ)|Սյունիք]], [[Վասպուրական]], [[Տուրուբերան]], [[Մոկք]], [[Տայք]] աշխարհների վրա: Դրանց առավել ազդեցիկ նախարարները՝ [[Սյունիներ]]ը, [[Արծրունիներ]]ը, [[Մամիկոնյաններ]]ը, [[Ռշտունիներ]]ն ու [[Բագրատունիներ]]ը, միշտ չէ, որ համատարած ընդունում էին թագավորի իշխանությունը: Կենտրոնախույս ձգտումներ ունեին նաև ավելի նվազ իշխանական տները: Արդյունքում չորս տասնամյակ անց՝ 428 թվականին, հայ նախարարները դիմում են պարսից արքունիքին՝ իրավազրկել հայոց արքային և Հայաստանը վերածել [[Մարզպանական Հայաստան|մարզպանության]]: Որոշ ընդհատումներով ավելի քան հազար տարի (մ.թ.ա. 612 - մ.թ. 428) գոյատևած հայոց թագավորությունը թուլանում և անկում է ապրում:
|