«Պեր Գյունտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վերադառնալով հայրենի գյուղ, Պերը մասնակցում է մի գյուղացու հուղարկավորությանը, ապա աճուրդով վաճառում է իր անցած կյանքի ամբողջ ունեցվածքը: Աճուրդի ժամանակ նա հանդիպում է կոճակների վարպետի, ով կարծիք է հայտնում, թե Պերի հոգին պետք է մնա մնացած կեղտոտ գույքի հետ, մինչև որ նա կարողանա բացատրել, թե որտեղ և երբ է իր կյանքում նա եղել հենց ինքը, իր կերպարը: Իսկ նիհար մի Ոմն պնդում է, որ Պերին չի կարելի անվանել իսկական մեղավոր, որին անհրաժեշտ է դժոխք ուղարկել: Մռայլվելով, Պերը գնում է իր տունը և տեսնում է Սոլվեյգին, ով սպասել է իրեն այն պահից ի վեր, ինչ ինքը հեռացել էր: Եվ նա ասում է, որ Պերն իր համար միշտ մնացել է հենց ինքը:

 

{{Հենրիկ Իբսեն}}

{{Արտաքին հղումներ}}