«Ֆլորենս Բալգարնի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Նոր էջ « քարտուղար։ Այս պաշտոնը նա զբաղեցրել է մինչև 1895 թվականը, որից հետո ժամանակ է տրամադրել՝ խոսելու և...»:
 
No edit summary
Տող 1.
[[File:Florence Balgarnie.png|thumb|Ֆլորենս Բալգանի]]
քարտուղար։ Այս պաշտոնը նա զբաղեցրել է մինչև 1895 թվականը, որից հետո ժամանակ է տրամադրել՝ խոսելու և գրելու ժուժկալության և այլ պատճառների համար{{sfn|Cassell limited|1896|p=182}}։ Բալգարնին «Ոստիկանության բաժանմունքներում ոստիկանության մատրոններ նշանակելու մասին աղերսագրի» (1894) հեղինակն է{{sfn|Balgarnie|1894|p=1}}։
'''Ֆլորենս Բալգարնի''' (1856 թվականի օգոստոսի 19 – 1928 թվականի մարտի 25) բրիտանացի ընտրող, խոսնակ, խաղաղապահ, ֆեմինիստ և զգոն ակտիվիստ<ref name="womeninpeace.org" /><ref name="oxforddnb.com" />։ Նրան բնութագրում են որպես «համառ լիբերալ»։ Լիդիա Բեկերի ազդեցությամբ՝ Բագարնին սկսել է իր աջակցությունը [[կանանց ընտրական իրավունք]]<nowiki/>ին [[Մեծ Բրիտանիա]]<nowiki/>յում տասնյոթ տարեկանից{{sfn|Crawford|2003|p=30-31}}։
 
==Վաղ տարիներ==
Ֆլորեն Բալգարնին ծնվել է Անգլիայի Հյուսիսային Յորքշիրում, Սկարբորո քաղաքում, 1856 թվականի օգոստոսի 19–ին։ Նրա ծնողները Հարավային Քլիֆի ծխական եկեղեցու հայտնի այլադավան քահանա Ռոբերտ Բալգարնին (1826–1899) էր{{sfn|Cassell limited|1896|p=182}}, և կինը՝ Մարթա Ռուքը։ Ընտանիքում երկու կրտսեր քույրերն էին<ref name="oxforddnb.com">{{Cite ODNB|first=Lilian |last=Lewis Shiman|title=Balgarnie, Florence|id=55095}}</ref><ref name="womeninpeace.org" />, այդ թվում մեկը՝ Մերի անունուվ{{sfn|Crawford|2003|p=31}}։
 
==Կարիերա==
1883 թվականին Բալգարնինը ընտրվել է Սկարբորոյի դպրոցական խորհրդի անդամ{{sfn|Crawford|2013|p=56}}։ Հենց այստեղ Բալգարնին զարգացրել է իր հմտությունները՝ որպես խոսնակ։ Իր հայրենի քաղաքում առաջացրել է մեծ սպասումներ իր հետագա կարիերայի համար։ [[Լոնդոն]] գնալուց ի վեր՝ 1884 կամ 1886 թվականներին{{sfn|Crawford|2003|p=31}}, ժուժկալությունն իրեն առավել հետաքրքրող թեման էր, և այն հարցը, որի շուրջ խոսում էր շատ հաճախ։ 1884 –ականներին, փոքր–ինչ վախով, Բալգարնին նախ սկսել է ելույթ ունենալ հասարակության առջև, սակայն այն դարձավ հաճույքի աղբյուր։ Անգլիայի [[Դերբի (քաղաք)|Դերբի]] քաղաքում անցկացված համընդհանուր ընտրությունների ժամանակ հանդես է եկել խոսքով մի քանի հազար մարդու առջև։ Դա նրա համար «փառավոր կյանքի մարդաշատ ժամն էր», և բնութագրում էր նրա սրամիտ լիազորությունները, և որ, ամբոխի մեջ այլախոհը, ով ընդհատել է Բալգարնիի խոսքը, ընդունել է նրա տեսակետը{{sfn|Cassell limited|1896|p=182}}։
 
Մինչև 1889 թվականը, զբաղեցնում էր կանանց ընտրական իրավունքի կենտրոնական ազգային ընկերության քարտուղարի պաշտոնը{{sfn|Crawford|2013|p=56}}, բայց այս պաշտոնից հրաժարվել է՝ ավելի հարմար պաշտոնի համար՝ Բրիտանիայի կանանց ասոցիացիայի Լեդի Հենրի Սոմերսեթի գլխավորությամբ քարտուղար։ Այս պաշտոնը նա զբաղեցրել է մինչև 1895 թվականը, որից հետո ժամանակ է տրամադրել՝ խոսելու և գրելու ժուժկալության և այլ պատճառների համար{{sfn|Cassell limited|1896|p=182}}։ Բալգարնին «Ոստիկանության բաժանմունքներում ոստիկանության մատրոններ նշանակելու մասին աղերսագրի» (1894) հեղինակն է{{sfn|Balgarnie|1894|p=1}}։
 
1902 թվականին, [[Վաշինգտոն ԿՇ]]<nowiki/>ում, ներկայացրել է Կանանց ընտրական իրավունքի ընկերությունների ազգային միությունը կանանց ընտրական իրավունքի դաշինքի առաջին, միջազգային համաժողովին{{sfn|Crawford|2003|p=31}}։ Նա նաև կապված էր Արբիտրաժի և խաղաղության միջազգային ասոցիացիայի, Բրիտանական հակալինչի լիգայի<ref name="womeninpeace.org" />և Կանանց վերադարձը խթանող հասարակության հետ, ինչպիսիք են կոմսության խորհրդականները, անհատական իրավունքների ասոցիացիան, բարոյական բարեփոխումների միությունը և կանանց, տղամարդկանց ակումբները։ Նաև ժողովրդական ընտրական իրավունքի ֆեդերացիայի գործադիր կոմիտեի համահիմնադիր էր{{sfn|Crawford|2003|pp=31-32}}։