«Սթորթինգ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 18.
Սթորթինգում չկա այնպիսի հասկացություն, ինչպիսին է իմպերատիվ մանդատը։ Յուրաքանչյուր պատգամավոր օգտվում է անձնական անձեռնմխելիության իրավունքից։ 2002 թվականից սթորթինգի պատգամավորների տարեկան աշխատավարձը կազմում էր մոտ 70 հազար եվրո։ Պատգամավորներն իրավունք չունեն ինքնակամ վերադարձնել իրենց մանդատները։ Բացառություն է արվում միայն այն դեպքերի համար, երբ խորհրդարանի պատգամավորը նշանակվում է նախարարի կողմից։ Ցանկացած քաղաքացի կարող է դիտել սթորթինգի բանավեճի ընթացքը՝ գտնվելով հատուկ սրահում, իսկ պատգամավորը, ով դեմ է քվեարկում, ոչ միայն սեղմում է համապատասխան կոճակը, այլև կանգնում է իր տեղից՝ ցույց տալով իր անհամաձայնությունը տեղի ունեցածի հետ<ref> [[Сычёва, Лидия Андреевна|Сычёва Л.]] [http://www.naslednick.ru/articles/travel/travel_97.html%20 Уроки Норвегии]</ref>:
== Պատմություն ==
Սթորթինգը ծագել է վաղ միջնադարյան Նորվեգական թինգներից, Նորվեգական տոհմերի ներկայացուցիչների հավաքներից, որոնց ժամանակ ընտրվում էին թագավորներ, դատապարտվում էին հանցագործները, կնքվում Էին պայմանագրեր և կարգավորվում էին վեճերը:
Ժամանակակից տեսքով սթորթինգը գոյություն ունի 1814 թվականից, երբ մայիսի 17-ին ընդունվել է նորվեգական Սահմանադրությունը։ Սթորթինգը նստել է 1814-1905 թվականների շվեդ-նորվեգական ունիայի ամբողջ ընթացքում և ժամանակները, և մեծ մասնակցություն է ունեցել դրա խզմանը: 1905 թվականի նոյեմբերի 25-ին սթորթինգը Շվեդիայի [[Օսկար II]]-ի փոխարեն ընտրեց Նորվեգիայի նոր՝ ինքնիշխան թագավոր [[Հակոն VII]]-ին:
== Տես նաև ==
| |||