«Շիա իսլամ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ալին միակն էր, ով արձագանքել է Մուհամմադի կոչին։ Մուհամադը ասել է նրան նստել և «Սպասի՛ր։ Գուցե քեզնից ավելի մեծ մեկը արձագանքի իմ կոչին»։ Մուհամմադը երկրորդ անգամ է հարցրել բանու հաշիմ ցեղի անդամներին։ Կրկին միայն Ալին է արձագանքել, և կրկին Մուհամմադը ասել է նրան սպասել։ Ի վերջո Մուհամմադը երրորդ անգամ է դիմել ցեղին։ Ալին միակ կամավորն է եղել։ Այս անգամ Մուհամմադը ընդունել է Ալիին։ Մուհամմադը «Ալիին իր մոտ է տարել, սեղմել իր սրտին և ասել հավաքվածներին՝ նա է իմ վեզիրը, ժառանգորդն ու փոխանորդը։ Լսե՛ք և ենթարկվե՛ք նրա հրամաններին»<ref>{{cite book|title=A Restatement of the History of Islam & Muslims|last1=Razwy|first1=Sayed Ali Asgher|page=55}}</ref>։ Մեկ այլ պատմության համաձայն՝ երբ Մուհամմադը ի վերջո ընդունել է Ալիի առաջարկը, նա «գրկել է երիտասարդին, սեղմել իր կրծքին» և ասել է․ «Ահա իմ եղբայրը, վեզիրն ու փոխանորդը․․․ Թող բոլորը լսեն նրա խոսքը և ենթարկվեն նրան»<ref>{{cite book|title=The Life of Mohammed|year=1989|url=https://archive.org/details/washingtonirving0000irvi_m2k8|last1=Irving|first1=Washington}}</ref>։ Ռիչարդ Բերթոնը 1898 թվականի իր գրքում խնջույքի մասին գրել է․ «Ի դեմս Ալիի՝ Աբու Տալիբի որդու, Մուհամմադը ձեռք է բերել մի հավատացյալի, ով հազար սուր արժի»<ref>{{cite book|last1=Burton|first1=Sir Richard|title=(The Jew the Gypsy and El Islam|url=https://archive.org/details/jewgypsyelislam00burt|date=1898|location=San Francisco}}</ref>։

* Ջավահարը ({{lang-ar|جوهر}}, 966–992) Ֆաթիմյան գեներալ է եղել։ Խալիֆ Ալ-Մուիզի հրամանատարությամբ նա իրականացրել է Հյուսիսային Աֆրիկայի, ապա նաև [[Եգիպտոս]]ի գրավումը<ref>{{cite book |author= Chodorow, Stanley; Knox, MacGregor; Shirokauer, Conrad; Strayer, Joseph R.; Gatzke, Hans W. |title= The Mainstream of Civilization |publisher= Harcourt Press |year= 1994 |page= 209 |isbn= 978-0155011977 |quote= The architect of his military system was a general named Jawhar, an islamicized Greek slave who had led the conquest of North Africa and then of Egypt}}</ref>, հիմնել է [[Կահիրե]] քաղաքը<ref>{{cite book |author= Fossier, Robert – Sondheimer, Janet – Airlie, Stuart – Marsack, Robyn |title= The Cambridge illustrated history of the Middle Ages |publisher= Cambridge University Press |year= 1997 |page=170 |isbn= 978-0521266451 |quote= When the Sicilian Jawhar finally entered Fustat in 969 and the following year founded the new dynastic capital, Cairo, 'The Victorious', the Fatimids ... }}</ref> և մեծ [[Ալ-Ազհարի մզկիթ (Կահիրե)|ալ-Ազհար մզկիթը]]։ Ջավահարը ծագումով ստրուկ էր, ով ազատ էր արձակվել Ալ-Մուիզի կողմից<ref>{{cite book |author= Saunders, John Joseph |title= A History of Medieval Islam |url= https://archive.org/details/historymedievali00saun |publisher= Routledge |year= 1990 |page=[https://archive.org/details/historymedievali00saun/page/n149 133] |isbn= 978-0415059145 |quote= Under Mu’izz (955-975) the Fatimids reached the height of their glory, and the universal triumph of isma ‘ilism appeared not far distant. The fourth Fatimid Caliph is an attractive character: humane and generous, simple and just, he was a good administrator, tolerant and conciliatory. Served by one of the greatest generals of the age, Jawhar al-Rumi, a former Greek slave, he took fullest advantage of the growing confusion in the Sunnite world.}}</ref>։