«Թերակղզի»–ի խմբագրումների տարբերություն

== Թերակղզիների ձևերը և հողային սահմանները ==

Թերակղզիների ձևը կարող է տարբեր լինել: Որոշ թերակղզիներ առանձնանում են մնացած հողային զանգվածից նեղացած իստմուսներով (այսինքն ՝ «դրա ավելի մեծ մասերը կապող փոքր հողային շերտեր»): Օրինակ ՝ մայրցամաքի և թերակղզու միջև գտնվող մի իշմուս (Chivyrkuisky isthmus) կամ երկու ջրային մարմիններ բաժանող իստմուս (Malacca- ի իստմուսը բաժանում է Անդաման ծովը և Հարավչինական ծովի Սիամական ծոցը):

Ի տարբերություն կղզու` թերակղզու տարածքը կախված է նրա ցամաքային սահմանի ճշգրտությունից: Օրինակ ՝ Արաբական թերակղզին ամենամեծն է աշխարհում, ընդհանուր տարածքը մոտ 3 միլիոն կմ²:

Ամենօրյա իմաստով թերակղզիների սահմանները երբեմն ընկալվում են որպես գետերի գետաբերանի կետերում համապատասխան ծովային ծոցերը միացնող ուղիղ գծեր, ինչը սխալ է: Թերակղզու ուղիղ գծի սահմանը ամենակարճ ուղիղ գծով գծելը հակասում է աշխարհագրական մեթոդների գիտական ​​տրամաբանությանը և պրակտիկային. Բացի այդ, գետերի գետաբերանների կետերը պայմանական հասկացություն են, և գետերի գետերը, որոնք ձգվում են մի քանի հարյուր կիլոմետր, ունեն բարդ կառուցվածք և, հետեւաբար, հատուկ վերլուծություն են պահանջում `սահմանի սկզբի և վերջի տեղանքներին տեղանքին ճիշտ որոշելու համար:

Թերակղզու ճիշտ ցամաքային սահմանը, որը ֆիզիկա-աշխարհագրական օբյեկտ է, ֆիզիկական-աշխարհագրական գոտիավորման հատուկ դեպք է ՝ հաշվի առնելով աշխարհագրական ծրարի տարբերակման և ֆիզիկա-աշխարհագրական շրջանների ձևավորման գործոնները: Այն դեպքերում, երբ թերակղզու սահմանը խոչընդոտում է խոշոր գետերով ձևավորված ծոցերի գետաբերանային տարածքների բարդ կառուցվածքը, այն իրականացվում է:

Սահմանի մեկնարկի և ավարտի կետերի կապում հիմնական գետերի բնական ջրանցքների հատվածներին (դրանց ծալման կետերը ծովախորշերի հետ):

Սահմանների երկու խմբերի ուսումնասիրություն և համեմատություն, որոնցից առաջինը կապված է աշխարհագրական ծրարի բաղադրիչների ներքին կառուցվածքի նույնականացման հետ, երկրորդը `թերակղզուց մայրցամաք դեպի անցումային գոտում գտնվող երկրահամակարգերի գործունեության հետ:

1. առաջին խումբը ներառում է ֆիզիկական և աշխարհագրական միջավայրի սահմանները (կլիմայական, երկրաբանական), ինչպես նաև լանդշաֆտային բաղադրիչների սահմանները (մորֆոլիտոգեն հիմք, հողեր և մայր ապարներ, բիոտա);

2. երկրորդ խումբը ներառում է աշխարհահամակարգերի սեփական սահմանները. լանդշաֆտներ և գետային ավազաններ:

Երկու տեսակի սահմանները բացահայտելու և ամրագրելու համար օգտագործվում են աշխարհատեղեկատվության մոդելավորման մեթոդներ:Թերակղզու վերջնական սահմանի սահմանազատումն իրականացվում է ավազանային մոտեցման հիման վրա վերոհիշյալ երկու խմբերի համեմատության արդյունքում ՝ ծովախորշերը կազմող հիմնական գետերի վերջնական հատվածներին համապատասխան: Արդյունքում, թերակղզին սահմանափակվում է որպես մեկ լանդշաֆտային կառուցվածքով երկրակտիվ, որը կազմակերպվում է նյութի և էներգիայի շարժման հոսքերով, որը բարդ ֆիզիկա-աշխարհագրական շրջան է և բնության կառավարման մեկ տարածաշրջան:{{ծանցանկ}}