|
Մարկուսը ծնվել է Սան Ֆրանցիսկոյում, Գրելա Գերստլեի և Էլեոնորա Գերստլիի ընտանիքում<ref>{{книга |заглавие=Conversations with Greil Marcus |ссылка=https://books.google.com/books?id=ySa5JQtut0YC&lpg=PR11&pg=PR17 |издательство=[[Университетская пресса Миссисипи|University Press of Mississippi]] |isbn=978-1-61703-622-4 |страницы=xvii |язык=und |ответственный=Bonomo, Joe |год=2012}}</ref>։ Նրա հայրը [[Ռազմածովային նավատորմ|ռազմածովային]] սպան, զոհվել է 1944 թվականիի դեկտեմբերին [[Ֆիլիպինյան ծով|Ֆիլիպինյան]] թայֆունի ժամանակ, որը վնասել էր USS Hull- ի կորպուսը, որի վրա նա ծառայում էր որպես ավագ օգնական<ref name="Marcus2012">{{книга |заглавие=Conversations with Greil Marcus |ссылка=https://books.google.com/books?id=ySa5JQtut0YC&pg=PR11 |страницы=xi |язык=und |день=1 |месяц=10 |год=2012}}</ref> ։ Ծովակալ Ուիլյամ Հալզին հրամայեց մուտք գործել ԱՄՆ ռազմածովային ուժերի 3-րդ նավատորմ «տեսնել, թե ինչ են նրանք արել»<ref>[http://www.threepennyreview.com/samples/marcus_sp08.html «Tied to History»] by Greil Marcus, ''[[The Threepenny Review]]'', Spring 2008</ref>, և չնայած անձնակազմի անդադար խնդրանքներին, Հերսլին հրաժարվեց հրամանին չհնազանդվել պատճառաբանելով, որ ԱՄՆ ռազմածովային ուժերի պատմության մեջ երբևէ խռովություն չի եղել: Այս միջադեպը ոգեշնչեց Հերման Վաուկին գրել «Քեյնի խռովությունը» [[Վեպ|վեպը]], որի համար նա ստացել է [[պուլիցերյան մրցանակ]]: Էլեոնորա Գերստլին հղիության երրորդ ամսում էր, երբ ամուսնու մահվան մասին լուր ստացավ: 1948 թվականին նա ամուսնացավ Ջերալդ Մարկուսի հետ, երեխայի խնամակալությունը վերցնելով իր վրա<ref name="Marcus2012" />։ Գրեյլ Մարկուսը մի քանի խորթ եղբայրներ և քույրեր ունի<ref>{{cite web|author= |url=http://lareviewofbooks.org/interview/myths-and-depths-greil-marcus-talks-to-simon-reynolds-part-1# |title=Myths and Depths: Greil Marcus Talks to Simon Reynolds (Part 1) |publisher=''Los Angeles Review of Books'' |date=1945-06-19 |accessdate=2014-08-11}}</ref>։
Маркус[[Կալիֆոռնիայի получилհամալսարան степень(Բերկլի)|Բերկլիի бакалавраԿալիֆորնիայի вհամալսարանում]] областиամերիկյան американскихհետազոտությունների исследованийբնագավառում вՄարկուսը Калифорнийскомստացել университетеէ вբակալավրի Берклиաստիճան, тамայնտեղ жеէլ онնա посещалհաճախում аспирантуруէր поքաղաքագիտության курсу политологииկուրսերի<ref name="Una's Lectures – Greil Marcus">{{cite web|url=http://townsendcenter.berkeley.edu/una_marcus.shtml|title=Una's Lectures – Greil Marcus|publisher=Townsend Center for the Humanities, University of California, Berkeley|accessdate=2009-12-03}}</ref>.։ ВпоследствииՀետագայում онնա частоհաճախ упоминалէ своегоնշել профессораիր вպրոֆեսորին качествеորպես однойնրա изվրա ключевыхմեծ персонազդեցություն оказавшихունեցած наդեմքերից него влияние:մեկը, «Этот курсԱյս вդասընթացը большейավելի степениշատ сталդարձավ темայն инструментомգործիքը, которыйորն направилինձ меняուղղեց наդեպի путьայն ուղին, поորով которомуես яշարժվում двигалсяէի всюհետագա дальнейшуюողջ жизньկյանքը, хорошоլավ этоէ илиդա, нет —թե поոչ, сравнениюհամեմատած соմնացած всемբաների остальнымհետ»<ref name="chronicle-obit">Charles Burress, [http://www.sfgate.com/news/article/Michael-Rogin-64-well-known-writer-critic-UC-3656592.php «Michael Rogin, 64, well-known writer, critic, UC professor»] (obituary), ''[[San Francisco Chronicle]]'', Nov. 30, 2001.</ref>։
.
МаркусՄարկուսը былռոք рок-критикомքննադատ иև обозревателем журнала ''[[Rolling Stone]]'' [[Ժուրնալ Ասիատիկ|ամսագրի]] մեկնաբան էր (гдеորտեղ такжеհանդես выступилէ вեկել ролиնաև первогоերաժշտական редактораգրախոսությունների музыкальныхառաջին рецензийխմբագրի դերում), аինչպես такжеնաև другихայլ известныхհայտնի изданийհրատարակություններ, включаяայդ ''Creem''թվում Cream, ''The Village Voice'', ''Artforum'' иև ''[[Pitchfork]]''. СPitchfork։ 1983 по -1989 годթվականներին входилեղել вէ советգրաքննադատների директоровազգային Национальногоշրջանակի кругаտնօրենների книжныхխորհրդի критиковանդամ<ref name="Una's Lectures – Greil Marcus"/> Егоնրա книгаգիրքը «Mystery Train» (впервыеառաջին былаանգամ опубликованаհրատարակվել вէ 1975 году — вթվականին, 2015 годуթվականին вышлоլույս еёէ տեսել դրա 6-еրդ обновлённоеթարմացված изданиеհրատարակությունը) примечательна тем, что помещает рок-н-ролл в контекст американских культурных архетипов, начиная от Моби Дика и Великого Гэтсби до Стаггера Ли. «Признание Маркусом единства в американском воображении, которое уже существует» вдохновило множество других рок-журналистов<ref name="The 50 greatest music books">{{cite news|url=http://observer.guardian.co.uk/omm/story/0,,1797478,00.html|publisher=''The Observer''|title=The 50 greatest music books ever|date=2006-06-18|accessdate=2009-12-03|location=London}}</ref>.։ 302011 августаթվականի 2011օգոստոսի года30-ին журнал ''[[Թայմ|Time]]'' представилամսագիրը списокներկայացրել изէ «100 лучшихլավագույն научно-популярныхգիտահանրամատչելի книгգրքերը опубликованныхհրատարակվել сեն 1923 годаթվականից» (годամսագրի возникновенияառաջացման журналаտարին); «Mystery Train» вошлаներառվել вէ списокմշակույթին пятиնվիրված книг,և посвященныхամերիկյան культуреերաժշտության иթեմային единственнойանդրադարձող затрагивающейմիակ темуհինգ американскойգրքերի музыки.ցանկում։ ПублицистՀրապարակախոսը писалգրել вԷ ''[[The New York Times]]'': «„Mystery Train“ — одна из немногих критических работ, которая может вызвать у меня подобие слёз. Она срезонировала в моем юном сознании, словно аккорд ми мажор, которым [[The Beatles]] заканчивают „A Day in the Life“»-ում<ref>Garner, Dwight (2015). [https://www.nytimes.com/2015/09/03/books/just-a-book-no-more-like-a-trusty-companion.html «Just a Book? No, More Like a Trusty Companion»]. ''New York Times''. Sept. 4, 2015.</ref>.։
Իր հաջորդ գրքում, «Lipstick Traces: A Secret History of the 20th Century» (1989), Մարկուսը նաև օգտագործեց իր ստորագրության հնարքը, վերլուծելով մի ամբողջ արևմտյան քաղաքակրթություն։
В своей следующей книге, «Lipstick Traces: A Secret History of the 20th Century» (1989), Маркус также использовал свой фирменный приём, анализируя целое столетие западной цивилизации. Позиционируя панк-рок как трансисторический культурный феномен, Маркус исследовал философские связи между такими разнообразными предметами, как средневековые еретики, дадаизм, ситуационисты и [[Sex Pistols]].
В 1991 годуթվականին Մարկուսը Маркусգիրք опубликовалէ книгуհրատարակել «Dead Elvis», сборникԷլվիս сочиненийՓրեսլիի обմասին Элвисеստեղծագործությունների Преслиժողովածու, аիսկ двумяերկու годамиտարի позже —անց «Ranters and Crowd Pleasers» (переизданаվերահրատարակվել подէ названиемվերնագրի ներքո «In the Fascist Bathroom: Punk in Pop Music»), исследование постпанка через призму политизированной поп-музыки.։
МаркусՄարկուսը являетсяհեղինակել автором колонокէ «Elephant Dancing» иև «Real Life Rock Top Ten» для журналов ''Interview'' иայս соответственноամսագրերին<ref>{{cite web|title=Contributors: Greil Marcus|url=http://www.believermag.com/contributors/?read=marcus,+greil|publisher=''[[The Believer (magazine)|The Believer]]''|date=|accessdate=2009-03-27}}</ref> . Иногда он преподает аспирантуру по курсу американских исследований։ вԴասավանդում Калифорнийскомէ университетеհամալսարանում<ref name="Una's Lectures – Greil Marcus" />, аինչպես такжеնաև ведётվարում лекционныйէ классդասախոսություններ «The Old Weird America: Music as Democratic Speech — From the Commonplace Song to Bob Dylan» в Новойնոր школеդպրոցում<ref name="The New School">{{cite web|url=http://www.newschool.edu/eventDetail.aspx?id=30930|title=Riggio Forum: Samuel R. Delany|publisher=The New School University|accessdate=2009-12-03}}</ref> . Осенью։ 2008 годаթվականի он[[Աշուն|աշնանը]] работалնա наաշխատել кафедреէ в[[Մինեսոտայի Колледжеհամալսարան|Մինեսոտայի]] свободныхազատ искусствարվեստների Миннесотскомքոլեջի Университетеամբիոնում, гдеորտեղ преподавалդասավանդել иև читалդասախոսություններ лекцииէ поկարդացել историиամերիկյան американскойփոփ поп-культурыմշակույթի պատմության վերաբերյալ<ref>{{cite web|title=Blackface: Then and Now – A Talk by Greil Marcus |url=http://ias.umn.edu/2008/11/10/marcus-greil-2/ |archive-url=https://archive.is/20121212202439/http://ias.umn.edu/2008/11/10/marcus-greil-2/ |archive-date=2012-12-12 |accessdate=2012-11-20 |archiveurl=https://archive.is/20121212202439/http://ias.umn.edu/2008/11/10/marcus-greil-2/ |archivedate=2012-12-12 |deadlink=yes }}</ref> .։▼Используя пиратские записи Боба Дилана в качестве отправной точки, он препарировал американское подсознание в книге «Invisible Republic: Bob Dylan’S Basement Tapes», опубликованной в 1997 году.
В марте 2010 годаթվականի былаմարտին выпущенаլույս егоէ книгаտեսել гоնրա книгаգիրքը «That Rough God Goes Riding: Listening to Van Morrison»<ref>{{cite web|url=http://www.booksmith.com/event/greil-marcus-when-rough-god-goes-riding-listening-van-morrison|title=Greil Marcus/When That Rough God Goes Riding|publisher=''The Booksmith''|accessdate=2010-03-26}}</ref>, гдеորտեղ авторհեղինակը фокусируетсяկենտրոնանում наէ « стремленииՎան понятьՄորիսոնի особыйհատուկ генийհանճարը Ванիր Моррисонаհսկայական черезկարիերայի экстраординарныеարտասովոր иև неклассифицируемыеոչ моментыդասակարգելի егоպահերի обширнойմիջոցով карьерыհասկանալու ձգտումը»<ref name="Marcus on Morrison">{{cite web|url=http://www.bhamweekly.com/2010/04/28/marcus-on-morrison/ |title=Marcus on Morrison |author=Thompson, Brent |publisher=''Birmingham Weekly'' |date=2010-04-28 |accessdate=2010-04-29 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100607091154/http://www.bhamweekly.com/2010/04/28/marcus-on-morrison/ |archivedate=2010-06-07 }}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.publicaffairsbooks.com/publicaffairsbooks-cgi-bin/display?book=9781586488215|publisher=publicaffairsbooks.com|title=Public Affairs Books: When That Rough God Goes Riding|accessdate=2009-12-03|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110716082003/http://www.publicaffairsbooks.com/publicaffairsbooks-cgi-bin/display?book=9781586488215|archivedate=2011-07-16|deadlink=yes}}</ref> .։ НазваниеԱնվանումը былоփոխառվել позаимствованоէ изերաժշտի песни музыкантаերգից «Rough God Goes Riding» .։▼▲Маркус является автором колонок «Elephant Dancing» и «Real Life Rock Top Ten» для журналов ''Interview'' и соответственно<ref>{{cite web|title=Contributors: Greil Marcus|url=http://www.believermag.com/contributors/?read=marcus,+greil|publisher=''[[The Believer (magazine)|The Believer]]''|date=|accessdate=2009-03-27}}</ref>. Иногда он преподает аспирантуру по курсу американских исследований в Калифорнийском университете<ref name="Una's Lectures – Greil Marcus"/>, а также ведёт лекционный класс «The Old Weird America: Music as Democratic Speech — From the Commonplace Song to Bob Dylan» в Новой школе<ref name="The New School">{{cite web|url=http://www.newschool.edu/eventDetail.aspx?id=30930|title=Riggio Forum: Samuel R. Delany|publisher=The New School University|accessdate=2009-12-03}}</ref>. Осенью 2008 года он работал на кафедре в Колледже свободных искусств Миннесотском Университете, где преподавал и читал лекции по истории американской поп-культуры<ref>{{cite web|title=Blackface: Then and Now – A Talk by Greil Marcus |url=http://ias.umn.edu/2008/11/10/marcus-greil-2/ |archive-url=https://archive.is/20121212202439/http://ias.umn.edu/2008/11/10/marcus-greil-2/ |archive-date=2012-12-12 |accessdate=2012-11-20 |archiveurl=https://archive.is/20121212202439/http://ias.umn.edu/2008/11/10/marcus-greil-2/ |archivedate=2012-12-12 |deadlink=yes }}</ref>.
В 2010 годуթվականին такжеլույս былаէ опубликованаտեսել книгаնաև գիրք «Bob Dylan Greil Marcus: Writings 1968—2010», годомմեկ տարի позже —անց «The Doors: a Lifetime of Listening to Five Mean Years» .։▼▲В марте 2010 года была выпущена его книга го книга «That Rough God Goes Riding: Listening to Van Morrison»<ref>{{cite web|url=http://www.booksmith.com/event/greil-marcus-when-rough-god-goes-riding-listening-van-morrison|title=Greil Marcus/When That Rough God Goes Riding|publisher=''The Booksmith''|accessdate=2010-03-26}}</ref>, где автор фокусируется на «стремлении понять особый гений Ван Моррисона через экстраординарные и неклассифицируемые моменты его обширной карьеры»<ref name="Marcus on Morrison">{{cite web|url=http://www.bhamweekly.com/2010/04/28/marcus-on-morrison/ |title=Marcus on Morrison |author=Thompson, Brent |publisher=''Birmingham Weekly'' |date=2010-04-28 |accessdate=2010-04-29 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100607091154/http://www.bhamweekly.com/2010/04/28/marcus-on-morrison/ |archivedate=2010-06-07 }}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.publicaffairsbooks.com/publicaffairsbooks-cgi-bin/display?book=9781586488215|publisher=publicaffairsbooks.com|title=Public Affairs Books: When That Rough God Goes Riding|accessdate=2009-12-03|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110716082003/http://www.publicaffairsbooks.com/publicaffairsbooks-cgi-bin/display?book=9781586488215|archivedate=2011-07-16|deadlink=yes}}</ref>. Название было позаимствовано из песни музыканта «Rough God Goes Riding».
В 2012 году вթվականին ''Los Angeles Review of Books '' былоհրապարակվել опубликованоէ интервьюՄարկուսի Маркусаհարցազրույցը оնրա егоկյանքի жизниմասին''<ref>[https://lareviewofbooks.org/interview/myths-and-depths-greil-marcus-talks-to-simon-reynolds-part-1«Simon Reynolds Interviews Greil Marcus»]. ''Los Angeles Review of Books''. April 27, 2012.</ref> .։ ВՆույն томթվականին жеլույս годуտեսավ увиделգրողի светհարցազրույցների сборник интервью писателя,ժողովածուն отредактированный։խմբագրված։▼▲В 2010 году также была опубликована книга «Bob Dylan Greil Marcus: Writings 1968—2010», годом позже — «The Doors: a Lifetime of Listening to Five Mean Years».
== Անձնական կյանք ==
▲В 2012 году в ''Los Angeles Review of Books'' было опубликовано интервью Маркуса о его жизни<ref>[https://lareviewofbooks.org/interview/myths-and-depths-greil-marcus-talks-to-simon-reynolds-part-1«Simon Reynolds Interviews Greil Marcus»]. ''Los Angeles Review of Books''. April 27, 2012.</ref>. В том же году увидел свет сборник интервью писателя, отредактированный։
С 1966 годаթվականից женатամուսնացած наէ ДженниՋենի МаркусՄարկուսի հետ, у нихնրանք естьերեխաներ детиունեն<ref name="Beckett">{{cite news| url=https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/a-surfer-on-the-zeitgeist-this-isnt-exactly-life-on-the-edge-greil-marcus-is-married-nearly-50-and-lives-in-a-nice-big-house-in-northern-california-but-he-is-still-making-something-new-out-of-writing-about-rock-2324670.html | location=London | work=The Independent | first=Andy | last=Beckett | title=A Surfer on the Zeitgeist: This isn't exactly life on the edge: Greil Marcus is married, nearly 50, and lives in a nice big house in northern California. But he is still making something new out of writing about rock | date=1993-05-23}}</ref> .։▼
==Մատենագրություն==
== Личная жизнь ==
▲С 1966 года женат на Дженни Маркус, у них есть дети<ref name="Beckett">{{cite news| url=https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/a-surfer-on-the-zeitgeist-this-isnt-exactly-life-on-the-edge-greil-marcus-is-married-nearly-50-and-lives-in-a-nice-big-house-in-northern-california-but-he-is-still-making-something-new-out-of-writing-about-rock-2324670.html | location=London | work=The Independent | first=Andy | last=Beckett | title=A Surfer on the Zeitgeist: This isn't exactly life on the edge: Greil Marcus is married, nearly 50, and lives in a nice big house in northern California. But he is still making something new out of writing about rock | date=1993-05-23}}</ref>.
==Библиография==
* ''Rock and Roll Will Stand'' (1969), редактор
* ''Double Feature: Movies & Politics'' (1972), соавтор с Майклом Гудвином
| 