«Խաչիկ Դաշտենց»–ի խմբագրումների տարբերություն

Խաչիկ Դաշտենցը միջնակարգ կրթությունը ստացել է [[Ալեքսանդրապոլ]]ի (այժմ՝ [[Գյումրի]]) ամերիկյան մանկատանը։ Ուսուցչությամբ է զբաղվել ՀԽՍՀ [[Ալեքսանդրապոլի գավառ|Լենինականի գավառի]] [[Հոռոմ]] և [[Սառնաղբյուր (Շիրակի մարզ)|Սառնաղբյուր]] գյուղերում։ Ավարտել է [[ԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետ|Երևանի պետական համալսարանի լեզվագրական ֆակուլտետ]]ը ([[1932]] թ.), [[Մոսկվա]]յի օտար լեզուների ինստիտուտի անգլիական բաժինը ([[1940]] թ.)։ [[1932]]-1934 թթ. որպես բաժնի վարիչ աշխատել է «[[Ավանգարդ (թերթ)|Ավանգարդ]]» թերթի խմբագրությունում։ Խաչիկ Դաշտենցը [[1940]]-[[1941]] թթ. դասախոսել է [[Երևանի պետական համալսարան]]ում, [[1941]]-[[1948]] թթ.՝ [[Երևանի պետական լեզվահասարակագիտական համալսարան|Երևանի Վալերի Բրյուսովի անվան օտար լեզուների մանկավարժական ինստիտուտում]], [[1960]]-[[1966]] թվականներին՝ [[Հայաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարան|Կառլ Մարքսի անվան Պոլիտեխնիկական ինստիտուտում։ինստիտուտում]]։ [[1965]] թվականին պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսություն «Բայրոնը և հայերը» խորագրով և ստացել բանասիրական գիտությունների թեկնածուի աստիճան։ [[1965]]-[[1974]] թվականներին աշխատել է [[ՀՀ ԳԱԱ Արվեստի ինստիտուտ|ՀԽՍՀ ԳԱ արվեստի ինստիտուտ]]ում որպես ավագ գիտաշխատող։ Թարգմանվել և առանձին գրքերով լույս են տեսել նրա «Խոդեդան» վեպը ([[Երևան]], [[1961]]) և «Ռանչպարների կանչը» վիպասքը ([[Մոսկվա]], [[1984]])։ Խաչիկ Դաշտենցը մահացել է [[1974]] թ. մարտի 9-ին Երևանում։