Վիքիպեդիա

«Մասնակից:AshotGPT/Սևագրություն 1»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
No edit summary
Պիտակ՝ հետշրջված
No edit summary
Տող 1.
==Կերպարներ==
==Characters==
'''Բեռնարդ Մարքս''' ({{Lang-en|Bernard Marx}}), ալֆա-պլյուս կաստայի ներկայացուցիչ, հիմնոպեդիայի մասնագետ: Չնայած Բեռնարդը բարձրագույն կաստային է պատկանում, նա ավելի ցածր կաստայի առանձնահատկություններ ունի։ Բեռնարդն իրեն երջանիկ չի զգում Համաշխարհային պետության մեջ, սակայն նրա մտքի անկախությունը ավելի շատ բխում է նրա անլիարժեքության բարդույթից և [[Դեպրեսիա|դեպրեսի]]<nowiki/>վությունից, քան որևէ փիլիսոփայական համոզմունքի խորքից: Բեռնարդը շատ թերահավատորեն է վերաբերվում իր համաքաղաքացիների կողմից անգիր արված նշանաբաններին և «խորհուրդներին», քանի որ նա հիպնոպեդիայի մասնագետ է և հասկանում է, որ այդ վերաբերմունքն ու առաջարկությունները մանկության տարիներին են ներարկվել մարդկանց մեջ: Նա չի վայելում այնպիսի հանրաճանաչ գործունեությունը, ինչպիսին է [[գոլֆ]]<nowiki/>ը, կամ նույնիսկ սոման, և նաև խուսափում է այլ մարդկանց հետ ընկերական հարաբերություններ մտնելուց: Այդ ամենի պատճառով նա վատ համբավ է վայելում:
'''Bernard Marx''', a sleep-learning specialist at the Central London Hatchery and Conditioning Centre. Although Bernard is an Alpha-Plus (the upper class of the society), he is a misfit. He is unusually short for an Alpha; an alleged accident with alcohol in Bernard's blood-surrogate before his decanting has left him slightly stunted. Bernard's independence of mind stems more from his inferiority complex and depressive nature than from any depth of philosophical conviction. Unlike his fellow utopians, Bernard is often angry, resentful, and jealous. At times, he is also cowardly and hypocritical. His conditioning is clearly incomplete. He doesn't enjoy communal sports, solidarity services, or promiscuous sex. He doesn't even get much joy out of soma. Bernard is in love with Lenina but he doesn't like her sleeping with other men, even though "everyone belongs to everyone else". Bernard's triumphant return to utopian civilisation with John the Savage from the Reservation precipitates the downfall of the Director, who had been planning to exile him. Bernard's triumph is short-lived; he is ultimately banished to an island<!--NOTE: Although John asks if he could 'go to the islands' with Bernard and Watson, it is not necessarily true that Bernard and Watson are both going to the Falkland Islands. Only Watson is definitely going to the Falklands. Bernard's island is never explicitly stated.--> for his non-conformist behaviour.
 
'''Ջոն''' ({{Lang-en|John}}), Լինդայի և Թխսամեքենարանի տնօրենի անօրինական որդի, որը ծնվել է Ռեզերվացիայում։ Ջոնն («'''Վայրենի'''» կամ «'''պարոն Վայրենի'''», ինչպես նրան հաճախ դիմում են) օտար է համարվում ինչպես Ռեզերվացիայում, որտեղ բնիկները դեռ զբաղվում են ամուսնությամբ, բնական ծնունդով, ընտանեկան կյանքով և կրոնով, և իբր քաղաքակիրթ Համաշխարհային պետությունում, որի հիմքում ընկած են կայունության և երջանկության սկզբունքները: Նա ոչինչ չի կարդացել, բացի [[Ուիլյամ Շեքսպիր]]<nowiki/>ի ամբողջական գործերից, որոնք նա հաճախ մեջբերում է, և, մեծ մասամբ, դա տեղին է լինում, թեև նրա ակնարկը «Չքնաղ նոր աշխարհին» (Միրանդայի խոսքերը «<nowiki/>[[Փոթորիկ (պիես)|Փոթորիկ]]<nowiki/>ում») վեպի զարգանալուն զուգահեռ ավելի ու ավելի մուգ և դառը հեգնանք է ստանում: Ջոնը խիստ բարոյական է՝ համաձայն այն օրենսգրքի, որը նրան սովորեցրել են Շեքսպիրը և կյանքը Մալփայիսում, բայց նա նաև միամիտ է. նրա տեսակետները ներմուծված են իր սեփական գիտակցության մեջ ճիշտ այնպես, ինչպես Համաշխարհային պետության քաղաքացիների հիպնոպեդիկ հաղորդագրությունները վերջիններիս մեջ: Քանի որ Ջոնն անցանկալի է եղել Մալփայիսում, նա ընդունում է Լոնդոն վերադառնալու հրավերը և ի սկզբանե զարմանում է Համաշխարհային պետության հարմարություններով: Այնուամենայնիվ, նա հավատարիմ է մնում այն ​​արժեքներին, որոնք գոյություն ունեն միայն իր պոեզիայում: Նա նախ հերքում է Լենայնային՝ իր շեքսպիրյան իդեալին չհամապատասխանելու համար, այնուհետև ամբողջ ուտոպիական հասարակությունը․ նա պնդում է, որ դրա տեխնոլոգիական հրաշալիքները և սպառողականությունը անհատական ​​ազատության, մարդու արժանապատվության և անձնական ամբողջականության աղքատ փոխարինողներն են: Մոր մահից հետո նա խորապես հուզվում է վշտից՝ զարմացնելով հիվանդանոցում գտնվող մարդկանց: Այդ բանից հետո նա հեռանում է հասարակությունից և փորձում է մաքրվել «մեղքից» (ցանկությունից), բայց ի վերջո ի վիճակի չէ լինում դա անել և հուսահատված ինքնասպանություն է գործում կախաղանի միջոցով:
'''John''', the illicit son of the Director and Linda, born and reared on the Savage Reservation ("Malpais") after Linda was unwittingly left behind by her errant lover. John ("the Savage" or "Mr. Savage", as he is often called) is an outsider both on the Reservation—where the natives still practice marriage, natural birth, family life and religion—and the ostensibly civilised World State, based on principles of stability and happiness. He has read nothing but the complete works of [[William Shakespeare]], which he quotes extensively, and, for the most part, aptly, though his allusion to the "Brave New World" (Miranda's words in ''[[The Tempest]]'') takes on a darker and bitterly ironic resonance as the novel unfolds. John is intensely moral according to a code that he has been taught by Shakespeare and life in Malpais but is also naïve: his views are as imported into his own consciousness as are the [[hypnopedia|hypnopedic]] messages of World State citizens. The admonishments of the men of Malpais taught him to regard his mother as a whore; but he cannot grasp that these were the same men who continually sought her out despite their supposedly sacred pledges of monogamy. Because he is unwanted in Malpais, he accepts the invitation to travel back to London and is initially astonished by the comforts of the World State. However, he remains committed to values that exist only in his poetry. He first spurns Lenina for failing to live up to his Shakespearean ideal and then the entire utopian society: he asserts that its technological wonders and consumerism are poor substitutes for individual freedom, human dignity and personal integrity. After his mother's death, he becomes deeply distressed with grief, surprising onlookers in the hospital. He then ostracizes himself from society and attempts to purify himself of "sin" (desire), but is finally unable to do so and hangs himself in despair.
 
'''Հելմհոլց Վաթսոն''' ({{Lang-en|Helmholtz Watson}}), ալֆա-պլյուս կաստայի ներկայացուցիչ, Էմոցիոմալ ինժեներինգի քոլեջի գրավիչ և հաջող դասախոս, Բեռնարդի ընկեր։ Նա իրեն չբավարարված է զգում`գրելով անվերջ քարոզչական ոտանավորներ, իսկ Համաշխարհային պետության խեղդող [[կոնֆորմիզմ]]<nowiki/>ը և ֆիլիստինիզմը նրան վրդովեցնում են: Ի վերջո, Հելմհոլցն աքսորվում է [[Ֆոլկլենդյան կղզիներ]]՝ ալֆա-պլյուս կաստայի դժգոհ ոչ կոնֆորմիստիստների համար սառը ապաստան, այն բանից հետո, երբ մենության առաքինությունների վերաբերյալ հերետիկոսական բանաստեղծություններ է ընթերցում իր ուսանողների համար և օգնում է Ջոնին ոչնչացնել սոմային որոշ չափաբաժիններ՝ Լինդայի մահից հետո: Ի տարբերություն Բեռնարդի, նա հանգիստ է տանում է իր աքսորը և այն դիտում է որպես իր գրությունների համար ոգեշնչման հնարավորություն:
'''Helmholtz Watson''', a handsome and successful Alpha-Plus lecturer at the College of Emotional Engineering and a friend of Bernard. He feels unfulfilled writing endless propaganda doggerel, and the stifling conformism and philistinism of the World State make him restive. Helmholtz is ultimately exiled to the [[Falkland Islands]]—a cold asylum for disaffected Alpha-Plus non-conformists—after reading a heretical poem to his students on the virtues of solitude and helping John destroy some Deltas' rations of soma following Linda's death. Unlike Bernard, he takes his exile in his stride and comes to view it as an opportunity for inspiration in his writing.
 
'''Լենայնա Քրաուն''' ({{Lang-en|Lenina Crowne}}), սիրուն և հայտնի կին, որը պատկանում է բետա կաստային և որպես բուժքույր աշխատում է մարդկանց արտադրության կոնվեյերում։ Հերոսուհու անունը հղում է [[Վլադիմիր Իլյիչ Լենին]]<nowiki/>ին: Լենայնան իր հասարակության օրինակելի ներկայացուցիչն է, նա չի կասկածում այն բանի մեջ, ինչ իրեն սովորեցրել են, երջանկություն է գտնում անվերջ սպառման մեջ և սոմայով ճնշում է ցանկացած անցանկալի վատ հույզերը: Բեռնարդի հետ Ռեզերվացիա այցելելուց հետո, նա հավանում է Ջոնին, և ցանկանում է հարաբերությունների մեջ մտնել նրա հետ: Բայց Լենայնայի համար հարաբերությունները միայն ֆիզիկական մտերմություն էին նշանակում, մինչդեռ Ջոնը դաստիարակվել է Շեքսպիրի ստեղծագործությունների վրա, և նրա զգացմունքները Լենայնայի հանդեպ շատ բարձր էին: Հետևաբար, Ջոնը խիստ վիրավորվում է Լենայնայի՝ իր հետ սեռական հարաբերություններ մտնելու առաջարկից, և դրան ագրեսիվ է արձագանքում: Երբ Ջոնը ճգնավոր է դառնում, Լենայնան նրա մոտ է գալիս շատ այլ մարդկանց և լրագրողների հետ, որոնք եկել են՝ վայրենուն նայելու համար: Տեսնելով Լենայնային՝ Ջոնը կորցնում է ինքնակառավարումը և հարվածում է նրան մտրակով: Լենայնայի հետագա ճակատագիրը վեպում անհայտ է մնում։
'''Lenina Crowne''', a young, beautiful fetus technician at the Central London Hatchery and Conditioning Centre. She is part of the 30% of the female population that are not freemartins (sterile women). Lenina is promiscuous and popular but somewhat quirky in her society: she had a four-month relation with Henry Foster, choosing not to have sex with anyone but him for a period of time. She is basically happy and well-conditioned, using soma to suppress unwelcome emotions, as is expected. Lenina has a date with Bernard, to whom she feels ambivalently attracted, and she goes to the Reservation with him. On returning to civilisation, she tries and fails to seduce John the Savage. John loves and desires Lenina but he is repelled by her forwardness and the prospect of pre-marital sex, rejecting her as an "[[Wikiquote:List of quotes from Shakespeare in Brave New World#Chapter 13|impudent strumpet]]". Lenina visits John at the lighthouse but he attacks her with a whip, unwittingly inciting onlookers to do the same. Her exact fate is left unspecified.
 
'''Մուստաֆա Մոնդ''' ({{Lang-en|Mustapha Mond}}), Արևմտյան Եվրոպայի գլխավոր կառավարիչ, որը ղեկավարում է Իննամյան պատերազմից և Տնտեսական կոլապսից հետո առաջացած Համաշխարհային պետության տաս գոտիներից մեկը: Նա նուրբ է և բարեսիրտ, և ամբողջ ուժով պաշտպանում է պետությունում առկա կարգը: Միևնույն ժամանակ, Մոնդը հասկանում է, որ նոր հասարակության մեջ անհատականության, գիտության, արվեստի և ազատության տեղ չկա, բայց կարծում է, որ դա անհրաժեշտ զոհաբերություն է՝ հանուն համընդհանուր առավելագույն երջանկության: Ըստ Մոնդի, սոցիալական կայունության հասնելու համար պահանջվում է կաստային համակարգ և վարքի վերահսկողություն: Մոնդը ժամանակին մեծ գիտնական է եղել, բայց նրա կարծիքով գիտությունը, արվեստը և ազատությունը պետք է զոհաբերվեին հանուն ընդհանուր երջանկության: Մոնդին ընտրություն է տրվել՝ աքսորվել կղզիներ կամ մոռանալ հին արժեքների մասին և միանալ Գլխավոր կառավարիչների խորհրդին: Մոնդը ընտրել է երկրորդը, իսկ ավելի ուշ նա ինքն էլ դարձել է գլխավոր կառավարիչ:
'''Mustapha Mond''', Resident World Controller of Western Europe, "His Fordship" Mustapha Mond presides over one of the ten zones of the World State, the global government set up after the cataclysmic Nine Years' War and great Economic Collapse. Sophisticated and good-natured, Mond is an urbane and hyperintelligent advocate of the World State and its ethos of "Community, Identity, Stability". Among the novel's characters, he is uniquely aware of the precise nature of the society he oversees and what it has given up to accomplish its gains. Mond argues that art, literature, and scientific freedom must be sacrificed to secure the ultimate [[Utilitarianism|utilitarian]] goal of maximising societal happiness. He defends the caste system, behavioural conditioning, and the lack of personal freedom in the World State: these, he says, are a price worth paying for achieving social stability, the highest social virtue because it leads to lasting happiness.
 
'''Ֆանի Քրաուն''' ({{Lang-en|Fanny Crowne}}), Լենայնա Քրաունի ընկերուհին (նրանք նույն ազգանունն ունեն, քանի որ Համաշխարհային պետության մեջ թվով երկու միլիարդ մարդկանց համար ընդամենը տաս հազար ազգանուն էր օգտագործվում)։ Ֆանին բարձրաձայնում է իր կաստայի և հասարակության պայմանական արժեքների, մասնավորապես անկանոն սեռական վարքի կարևորության մասին։ Նա խորհուրդ է տալիս Լենայնային՝ ասելով, որ վերջինս պետք է ունենա մեկից ավելի տղամարդ, քանի որ անհեթեթ է կենտրոնանալ միայն մեկի վրա: Ֆանին, այնուամենայնիվ, նախազգուշացնում է Լենայնային հեռու մնալ իր նոր սիրեկանից, որին համարում է անարժան։ Սակայն ի վերջո նա աջակցում է իր ընկերուհուն՝ վայրենի Ջոնին գրավելու գործում:
'''Fanny Crowne''', Lenina Crowne's friend (they have the same last name because only ten thousand last names are in use in a World State comprising two billion people). Fanny voices the conventional values of her caste and society, particularly the importance of promiscuity: she advises Lenina that she should have more than one man in her life because it is unseemly to concentrate on just one. Fanny then, however, warns Lenina away from a new lover whom she considers undeserving, yet she is ultimately supportive of the young woman's attraction to the savage John.
 
'''Henry Foster''' ({{Lang-en|Helmholtz Watson}}), One of Lenina's many lovers, he is a perfectly conventional Alpha male, casually discussing Lenina's body with his coworkers. His success with Lenina, and his casual attitude about it, infuriate the jealous Bernard. Henry ultimately proves himself every bit the ideal World State citizen, finding no courage to defend Lenina from John's assaults despite having maintained an uncommonly longstanding sexual relationship with her.
 
'''Benito Hoover''' ({{Lang-en|Helmholtz Watson}}), Another of Lenina's lovers. She remembers that he is particularly hairy when he takes his clothes off.
 
'''The Director of Hatcheries and Conditioning (DHC)''', also known as '''Thomas "Tomakin" Grahambell''', He is the administrator of the Central London Hatchery and Conditioning Centre, where he is a threatening figure who intends to exile Bernard to Iceland. His plans take an unexpected turn, however, when Bernard returns from the Reservation with Linda (see below) and John, a child they both realize is actually his. This fact, scandalous and obscene in the World State not because it was extramarital (which all sexual acts are) but because it was procreative, leads the Director to resign his post in shame.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Մասնակից:AshotGPT/Սևագրություն_1» էջից