|
=== Ստեղծելով կայսերական օրենսգիրք ===
[[Պատկեր:Wernerprokla.jpg|մինի|Գերմանական կայսրության հռչակումը Վերսալյան պալատում Փարիզի մոտ 1871 թվականին]]
[[Պատկեր:Wernerprokla.jpg|альт=|մինի|320x320пкс|Провозглашение [[Германская империя|Германской империи]] в [[Версальский дворец|Версальском дворце]] под Парижем в 1871 году]]
После [[Объединение Германии (1871)|объединения Германии]]թվականին вԳերմանիայի 1871միավորումից годуհետո вմիասնական единоеպետություն государствоստեղծելու возниклаանհրաժեշտություն необходимостьառաջացավ созданияստեղծել новыхնոր законовօրենքներ, позволяющихորոնք унифицироватьթույլ законодательствоկտան разныхմիասնականացնել земель.տարբեր Наերկրների моментօրենսդրությունը։ разработкиՆոր новогоօրենսգրքի кодексаմշակման уголовно-процессуальноеպահին законодательствоգերմանական отдельныхառանձին германскихհողերի земельքրեադատավարական носилоօրենսդրությունը признакиկրում [[Святаяէր инквизиция|инкивизиционного]]ինկիվիզիցիոն գործընթացի процессаնշաններ, отличалосьտարբերվում [[партикуляризм]]омէր иպարտիկուլյարիզմով отсталостью.ու Вհետամնացությամբ отдельных։ немецкихԳերմանական государствахառանձին главенствовалպետություններում принципիշխել [[Частноеէ обвинение|частногоմասնավոր обвинения]]մեղադրանքի սկզբունքը (например,օրինակ՝ в [[Вюртемберг]]еՎյուրտեմբերգում, [[СаксонияՍաքսոնիայում (курфюршество)|Саксонии]]և и [[Гессен-Нассау|Гессене]]Հեսսենում)<ref name=":5">{{Статья|автор=Dr. Karlheinz Muscheler|заглавие=Die Staatsanwaltschaft seit 1871|ссылка=http://www.ruhr-uni-bochum.de/ls-muscheler/downloads/seminar09/Kerstin_Hammeke_Die_Entwicklung_der_deutschen_Staatsanwaltschaft_seit_1871.pdf|язык=немецкий|издание=Ruhr-Universität Bochum|тип=пособие для семинаров|год=2009|месяц=|число=|том=|номер=|страницы=8—11|issn=}}</ref>.։ СтароеՀին прусскоеպրուսական законодательствоօրենսդրությունը такжеնույնպես неչէր моглоկարող служитьիդեալական идеаломծառայել дляմիասնական разработкиօրենսգրքի единогоմշակման кодексаհամար, такքանի какոր кայն томуժամանակ времениհնացած было устаревшимէր, неչէր отвечавшимհամապատասխանում тенденциямժամանակի времениմիտումներին, крайнеխիստ раздробленным:մասնատված. вհենց самойՊրուսիայում Пруссииգործում действовалоէր 4 уголовно-процессуальныхքրեադատավարական уложенияկարգավորում<ref name=":1">{{Книга|автор=Вениосов А.В.|заглавие=История государства и права зарубежных стран|ответственный=Вениосов А.В.|издание=2-е изд.|место=Минск|издательство=ТетраСистемс|год=2012|страницы=462|страниц=544|isbn=|isbn2=}}</ref>.։ ВԱրդյունքում, итогеօրենսգրքի приմշակման разработкеժամանակ кодексаորոշվել былоէ решеноորպես использоватьուղենիշ вօգտագործել качествеայլ ориентираերկրների действующееև уголовно-процессуальноеմասնավորապես законодательствоՖրանսիայի другихգործող стран, и в частностиքրեադատավարական Францииօրենսդրությունը<ref name=":1" />.։
ПриՔրեական разработкеդատավարության иմասին обсужденииնոր проектаօրենքի новогоնախագծի законаմշակման обև уголовномքննարկման процессеժամանակ выявилисьի основныеհայտ противоречияեն междуեկել двумяհիմնական фракциямиհակասություններ власти.իշխանության Бундесрат,երկու верхняяխմբակցությունների палатаմիջև: [[парламент]]аԲունդեսրատը՝ воխորհրդարանի главеվերին сպալատը՝ канцлеромԳերմանիայի Германииկանցլեր ОттоՕտտո фонֆոն Բիսմարկի Бисмаркомգլխավորությամբ, выступалհանդես заէ усилениеեկել властныхքրեական полномочийդատավարությունում государстваպետության вիշխանական уголовномլիազորությունների судопроизводстве,ուժեղացման оправдываяօգտին՝ этоարդարացնելով темդա նրանով, чтоոր послеԳերմանիայի многихդարեր вековշարունակ раздробленностиմասնատվածությունից Германииհետո нужнаանհրաժեշտ сильнаяէ централизованнаяուժեղ государственнаяկենտրոնացված власть.պետական Вիշխանություն։ Ի противовесհակակշիռ ейնրա՝ нижняяխորհրդարանի палатаստորին парламента —պալատը՝ РейхстагՌայխստագը, — представлявшаяորն вայն тоժամանակ времяներկայացնում интересыէր либеральнойլիբերալ [[Буржуазия|буржуазии]]բուրժուազիայի շահերը, взялаորդեգրել курсէ наքրեադատավարական существенноеնոր увеличениеօրենսգրքում степениքաղաքացիների защитыիրավունքների правև иազատությունների свободպաշտպանության гражданաստիճանի вէական новомբարձրացման уголовно-процессуальном кодексеկուրս, вմասնավորապես՝ частностиերդվյալ наատենակալների введениеդատարանի института [[Суд присяжных|судаինստիտուտի присяжных]]ներդրմանը<ref name=":0" />.։ Քանի Такոր какլիբերալները либералыկազմում составлялиէին парламентскоеխորհրդարանական большинствоմեծամասնությունը, фракцииԲիսմարկի Бисмаркаխմբակցությունները приходилосьստիպված считатьсяէին сհաշվի ихնստել условиямиնրանց вպայմանների первыеհետ годыկայսրության послеհռչակման провозглашенияառաջին империиտարիներին<ref>{{Cite web|url=http://www.hrono.info/biograf/bio_b/bismark02.php|title=Энциклопедия Кирилла и Мефодия. Отто Эдуард Леопольд фон Шёнхаузен Бисмарк.|author=Оболенская С.В.|website=Хронос|date=|publisher=|accessdate=2018-09-27|archiveurl=https://web.archive.org/web/20181003084639/http://www.hrono.info/biograf/bio_b/bismark02.php|archivedate=2018-10-03|deadlink=no}}</ref>.։
Այդ պայքարն ի վերջո հանգեցրեց պալատներին փոխզիջումային լուծման. կայսերական օրենսգրքում նախատեսված էր երդվյալների դատարան, սակայն մեղադրյալների իրավունքները պակաս պաշտպանված էին, քան դա ավելի վաղ առաջարկվել էր Ռայխսթագի կողմից։ Ի տարբերություն այլ օրենսգրքերի, կայսերական օրենսգիրքը չէր ենթադրում դատավարության այնպիսի փուլ, ինչպիսին դատարանին հանձնելն էր<ref name=":14">{{Статья|автор=Ювжик-Компанейц О.А.|заглавие=О недостатках обряда предания суду|ссылка=https://naukaprava.ru/catalog/435/736/3408/22200|язык=русский|издание=Журнал Гражданского и Уголовного Права|тип=|год=1893|месяц=Декабрь|число=|том=10|номер=|страницы=1|issn=|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190105043405/https://naukaprava.ru/catalog/435/736/3408/22200|archivedate=2019-01-05}}</ref>, ինչպես նաև մտցրեց դատական հրամանների ինստիտուտը։ Հետագայում դա դարձել է Գերմանական քրեական դատավարության օրենսդրության տարբերակիչ առանձնահատկությունը<ref name=":2" />։
Эта борьба в итоге привела палаты к компромиссному решению: в имперском кодексе был предусмотрен суд присяжных, однако права обвиняемых были менее защищены, чем это предлагалось Рейхстагом ранее. В отличие от других кодексов, имперский кодекс не предполагал такую стадию судопроизводства, как [[предание суду]]<ref name=":14">{{Статья|автор=Ювжик-Компанейц О.А.|заглавие=О недостатках обряда предания суду|ссылка=https://naukaprava.ru/catalog/435/736/3408/22200|язык=русский|издание=Журнал Гражданского и Уголовного Права|тип=|год=1893|месяц=Декабрь|число=|том=10|номер=|страницы=1|issn=|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190105043405/https://naukaprava.ru/catalog/435/736/3408/22200|archivedate=2019-01-05}}</ref>, а также вводил институт судебных приказов. Впоследствии это стало отличительной чертой немецкого уголовно-процессуального законодательства<ref name=":2" />. Примечательно, что первоначально действие кодекса не распространялось на уголовное судопроизводство с участием военных — для данных целей был принят отдельный [[Устав военно-уголовного судопроизводства]]<ref>{{Статья|автор=|заглавие=Новый германский устав военно-уголовного судопроизводства|ссылка=https://naukaprava.ru/catalog/435/708/30521|язык=русский|издание=Вестник Права|тип=|год=1899|месяц=|число=|том=|номер=8 (Октябрь)|страницы=С. 215 – 223.|issn=|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190105043232/https://naukaprava.ru/catalog/435/708/30521|archivedate=2019-01-05}}</ref>. В результате принятия кодекса Германия получила единое процессуальное право, действующее на всей её территории<ref name=":5" />, которое, несмотря на все оговорки, являлось по своей сути либеральным, основанном на принципе уважения прав человека<ref name=":9">{{Статья|автор=Hermine Herta Meyer|заглавие=German Criminal Procedure: The Position of the Defendant in Court|ссылка=https://www.jstor.org/stable/25719249?newaccount=true&read-now=1&seq=1#metadata_info_tab_contents|язык=англ.|издание=American Bar Association Journal|тип=|год=1955|месяц=JULY|число=|том=41|номер=7|страницы=592|issn=|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190105044612/https://www.jstor.org/stable/25719249?newaccount=true&read-now=1&seq=1#metadata_info_tab_contents|archivedate=2019-01-05}}</ref>.
Հատկանշական է, որ ի սկզբանե օրենսգրքի գործողությունը չի տարածվել զինվորականների մասնակցությամբ քրեական դատավարության վրա՝ այդ նպատակով ընդունվել է Ռազմա-քրեական դատավարության առանձին կանոնագիրք<ref>{{Статья|автор=|заглавие=Новый германский устав военно-уголовного судопроизводства|ссылка=https://naukaprava.ru/catalog/435/708/30521|язык=русский|издание=Вестник Права|тип=|год=1899|месяц=|число=|том=|номер=8 (Октябрь)|страницы=С. 215 – 223.|issn=|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190105043232/https://naukaprava.ru/catalog/435/708/30521|archivedate=2019-01-05}}</ref>։ Օրենսգրքի ընդունման արդյունքում Գերմանիան ստացավ իր ամբողջ տարածքում գործող միասնական դատավարական իրավունքը<ref name=":5" />, որը, չնայած բոլոր վերապահումներին, իր էությամբ լիբերալ էր՝ հիմնված մարդու իրավունքների հարգման սկզբունքի վրա<ref name=":9">{{Статья|автор=Hermine Herta Meyer|заглавие=German Criminal Procedure: The Position of the Defendant in Court|ссылка=https://www.jstor.org/stable/25719249?newaccount=true&read-now=1&seq=1#metadata_info_tab_contents|язык=англ.|издание=American Bar Association Journal|тип=|год=1955|месяц=JULY|число=|том=41|номер=7|страницы=592|issn=|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190105044612/https://www.jstor.org/stable/25719249?newaccount=true&read-now=1&seq=1#metadata_info_tab_contents|archivedate=2019-01-05}}</ref>։
Спустя 20 лет после вступления в силу кодекса началась работа по его реформированию: в 1904 году закончилось формирование соответствующей комиссии, а в 1905 — опубликован проект реформированного кодекса с протоколами обсуждений. Однако этот проект был встречен весьма холодно юридической общественностью, что заставило разработчиков полностью его переработать<ref name=":2" />. Переработанный проект был готов к 1909 году и передан на утверждение в Рейхстаг, однако его принятие было отложено сначала по причине необходимости утверждения уже подготовленной новой редакции [[Уголовный кодекс Германии|Уголовного кодекса]], потом — в связи с началом [[Первая мировая война|Первой мировой войны]]<ref name=":2" />.
1904 թվականին ավարտվեց համապատասխան հանձնաժողովի ձևավորումը, իսկ 1905 թվականին հրապարակվեց բարեփոխված օրենսգրքի նախագիծը՝ քննարկումների արձանագրություններով։ Սակայն այս նախագիծը բավականին ցուրտ է ընդունվել իրավաբանական հանրության կողմից, ինչը մշակողներին ստիպել է ամբողջությամբ վերամշակել այն<ref name=":2" />։ Լրամշակված նախագիծը պատրաստ էր 1909 թվականին և հաստատման էր հանձնվել Ռայխստագ, սակայն դրա ընդունումը հետաձգվել էր սկզբում արդեն նախապատրաստված քրեական օրենսգրքի նոր խմբագրության հաստատման անհրաժեշտության պատճառով, այնուհետև՝ Առաջին համաշխարհային պատերազմի սկսվելու կապակցությամբ<ref name=":2" />։
=== Кодекс во времена Веймарской республики ===
|
