|
'''Уголовно-процессуальныйԳերմանիայի кодексԴաշնային ФедеративнойՀանրապետության Республикиքրեական Германияդատավարության օրենսգիրք ''' ({{lang-de|Strafprozessordnung}}, [[Сокращения|сокр.]] ''կրճատ՝'' {{lang-de2|StPO}}), илиկամ дословноբառացի '''Положениеքրեական обդատավարության уголовномմասին процессе''' —դրույթ՝ [[нормативноնորմատիվային-правовойիրավական акт]]ակտ, являющийсяորը основнымԳերմանիայի источникомքրեական уголовно-процессуальногоդատավարության իրավունքի հիմնական праваաղբյուրն [[Германия|Германии]]է, регулирующийորը порядокկարգավորում проведенияէ расследованияհանցագործությունների [[Преступление|преступлений]]քննության иև судебногоքրեական производстваգործերով поդատական [[Уголовноеվարույթի дело|уголовнымանցկացման делам]].կարգը: УПКԳերմանիայի ФРГքրեական устанавливаетդատավարության главныеօրենսգիրքը правовыеսահմանում основыէ осуществленияքրեական уголовногоդատավարության судопроизводства,իրականացման вգլխավոր тоիրավական времяհիմքերը, մինչդեռ какքրեական организационноеարդարադատության иկազմակերպչական детальноеև регулированиеմանրամասն уголовнойկարգավորումը юстицииդրվում возлагаетсяէ наպետական земельныеիշխանության иհողային федеральныеև органыդաշնային государственнойմարմինների властиվրա<ref name=":19">{{Книга|автор=|ссылка часть=http://pravo-izdat.com.ua/image/data/Files/256/1-20.pdf|заглавие=Основи кримінального процесу Федеративноi Республіки Німеччина: навч. посібник|ответственный=Савченко В.А.|издание=|место=Харьков|издательство=Право|год=2017|страницы=|страниц=372|isbn=978-966-937-098-3|isbn2=}}</ref> (вնման такомկարգով порядкеընդունվել принятыև иգործում действуютեն земельныеքրեական иդատավարության федеральныеհողային директивыև уголовногоդաշնային судопроизводстваդիրեկտիվները иև порядкаդրամական наложенияտուգանք денежногоնշանակելու штрафаկարգը (RiStBV))<ref name=":3">{{Книга|автор=|заглавие=Уголовный процесс европейских государств: монография|ответственный=Смарин В.И., Луцик В.В.|издание=|место=Москва|издательство=Проспект|год=2018|страницы=|страниц=752|isbn=978-5-392-24189-7|isbn2=}}</ref>.։
Уголовно-процессуальныйԳերմանիայի кодексքրեական ФРГդատավարության поօրենսգիրքն своейիր сутиէությամբ являетсяկայսերական имперскимդատավարական процессуальнымօրենսգիրքն кодексомէ, принятымորն [[1ընդունվել февраля]]է [[1877 год]]аթվականի иփետրվարի вступившим1-ին вև силуուժի [[1մեջ октября]]է մտել [[1879 год]]а,թվականի аհոկտեմբերի не каким1-либо новым правовым актом. Таким образомից, онայլ действовалոչ воթե временаորևէ различныхնոր политическихիրավական режимовակտ: [[ГерманскаяԱյսպիսով, империя|Германскойայն империи]],գործել [[Веймарскаяէ республика|Веймарскойտարբեր республики]],քաղաքական [[Гитлеровскаяռեժիմների՝ Германия|ТретьегоԳերմանական Рейха]]կայսրության, аՎեյմարյան такжеՀանրապետության, разделенияԵրրորդ ГерманииՌայխի, наինչպես [[Федеративнаяնաև РеспубликаԳերմանիայի՝ ГерманииԳԴՀ-ի (1949—1990)|ФРГ]]և и [[Германская Демократическая Республика|ГДР]]ԳԴԿ-ի (наԳԴՀ-ի территории [[Федеративная Республика Германии (1949—1990)|ФРГ]]տարածքում) вплотьբաժանման доժամանակ настоящегоընդհուպ времени.մինչև Вներկա периодժամանակները։ с [[1952 год]]аթվականից доմինչև [[1990 год]]аթվականը неչի действовалգործել наԳԴՀ-ի территории [[Германская Демократическая Республика|ГДР]]տարածքում, гдеորտեղ применялсяկիրառվել [[Законէ оԳԴՀ-ի процессеքրեական поգործերով уголовнымդատավարության деламմասին ГДР]]օրենքը<ref name=":0">{{Книга|автор=Головко Л.В., Гуценко К.Ф., Филимонов Б.А.|ссылка часть=http://library.nlu.edu.ua/POLN_TEXT/UP/GUCENKO_2002/B1750Part38-410.html|заглавие=Уголовный процесс западных государств|nodot=http://library.nlu.edu.ua/POLN_TEXT/UP/GUCENKO_2002/B1750Part38-410.html|ссылка=http://library.nlu.edu.ua/POLN_TEXT/UP/GUCENKO_2002/B1750Part38-410.html|ответственный=Гуценко К.Ф.|издание=2 изд. доп. и испр.|место=Москва|издательство=Зерцало|год=2002|страницы=|страниц=528|isbn=|isbn2=}} {{Wayback|url=http://library.nlu.edu.ua/POLN_TEXT/UP/GUCENKO_2002/B1750Part38-410.html |date=20181005112656 }}</ref>.։
ВՆերկայումս настоящееօրենսգիրքը времяգործում кодексէ действуетՄիացյալ наԳերմանիայի всейամբողջ территорииտարածքում։ объединённойՕրենսգրքի Германии.դրույթները Положенияտարածվում кодекса распространяются на [[Несовершеннолетний|несовершеннолетних]] лиц сեն 14-17 доտարեկան 17անչափահաս летանձանց вվրա тойայն частиմասով, котораяորը неչի урегулированаկարգավորվում болееանչափահասների специальнымգործերով [[Закономդատավարության оմասին судопроизводстве поավելի деламհատուկ несовершеннолетних]]օրենքով (Jugendgerichtsgesetz)<ref name=":26">{{Cite web|url=http://www.joachimski.de/StPO/Rechtsvergleich/rechtsvergleich.html|title=Criminal Procedure in Germany (Lecture held in Vilnius, Lithuania)|author=Brigitte und Jupp Joachimski|website=|date=|publisher=|accessdate=2018-09-27|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180408204134/http://www.joachimski.de/StPO/Rechtsvergleich/rechtsvergleich.html|archivedate=2018-04-08|deadlink=no}}</ref><ref name=":35">{{Cite web|url=https://www.gesetze-im-internet.de/jgg/index.html#BJNR007510953BJNE004000319|title=Jugendgerichtsgesetz (JGG)|author=|website=Официальный сайт Министерства юстиции ФРГ|date=|publisher=|accessdate=2019-07-01|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190403174531/http://www.gesetze-im-internet.de/jgg/index.html#BJNR007510953BJNE004000319|archivedate=2019-04-03|deadlink=no}}</ref>.։ ПоложенияՕրենսգրքի кодексаդրույթներն вամբողջ полномծավալով объёмеկիրառվում применяютсяեն кերիտասարդ лицам молодого возрастаտարիքի (от 18 до -21 годаտարեկան) поանձանց նկատմամբ общемуընդհանուր правилуկանոնով, заբացառությամբ исключениемայն случаевդեպքերի, еслиերբ ихնրանց личностьանձը недостаточноբավականաչափ развитаզարգացած илиչէ преступлениеկամ այն հանցագործությունը, вորում которомնրանց ихմեղադրում обвиняютեն, характерноբնորոշ дляէ несовершеннолетнихանչափահասներին<ref name=":35" />.: ВԻ отличиеտարբերություն отՌԴ [[Уголовно-процессуальныйՔրեական кодексդատավարության Российскойօրենսգրքի՝ Федерации|Уголовно-процессуальногоԳԴՀ кодексаՔրեական РФ]],դատավարության УПКօրենսգիրքը ФРГքրեական неգործերով содержитմիջազգային положенийհամագործակցության оմասին международномդրույթներ сотрудничествеչի по уголовным деламպարունակում, котороеորը регулируетсяկարգավորվում отдельнымէ законом<refառանձին name=":4">{{Книга|автор=Головенков П., Спица Н.|заглавие=Уголовно-процессуальный кодекс Федеративной Республики Германия - Strafprozessordnung (StPO). Научно-практический комментарий и перевод текста закона|ответственный=|издание=|место=Potsdam|издательство=Universitätsverlag Potsdam|год=2012|страницы=|страниц=408|isbn=978-3-86956-208-7|isbn2=}}</ref>օրենքով<ref name=":11">{{Статья|автор=Волеводз А.Г.|заглавие=Правовое регулирование деятельности правоохранительных органов государств романо-германской системы континентального права по оказанию международной правовой помощи в розыске, аресте и конфискации денежных средств и имущества, полученных преступным путем: Федеративная Республика Германии|ссылка=https://mgimo.ru/files/116124/116124.pdf|язык=рус.|издание=Российский следователь|тип=|год=1999|месяц=|число=|том=|номер=6|страницы=59|issn=}}</ref><ref name=":4">{{Книга|автор=Головенков П., Спица Н.|заглавие=Уголовно-процессуальный кодекс Федеративной Республики Германия - Strafprozessordnung (StPO). Научно-практический комментарий и перевод текста закона|ответственный=|издание=|место=Potsdam|издательство=Universitätsverlag Potsdam|год=2012|страницы=|страниц=408|isbn=978-3-86956-208-7|isbn2=}}</ref>։
== Զարգացման պատմություն ==
== История развития ==
Իր պատմության ընթացքում Գերմանիայի քրեական դատավարության օրենսգիրքը բազմաթիվ փոփոխություններ է կրել՝ կապված քաղաքական վարչակարգերի փոփոխության և երկրի կյանքում սոցիալ-մշակութային տարբեր փոփոխությունների հետ։ Այսպես, Գերմանիայի միավորումից հետո 1877 թվականին ընդունված օրենքի տեքստը փոխզիջումային տարբերակ էր, որը հաշվի էր առնում ինչպես Բունդեսրատի դիրքորոշումը՝ Օտտո ֆոն Բիսմարկի գլխավորությամբ (պետական իշխանության և լիազորությունների ուժեղացում), այնպես էլ Ռեյխսթագի կողմից ներկայացված լիբերալ բուրժուազիայի դիրքորոշումը (քաղաքացիների իրավունքների և ազատությունների պաշտպանություն)։ Հետագայում, Վեյմարյան հանրապետության ժամանակ, արագացված և պարզեցված արտադրության վերաբերյալ խիստ ռեակցիոն խմբագրումներ են մտցվել, չեղյալ է հայտարարվել ատենակալների ինստիտուտը։ Նացիզմի ժամանակ վերացվեցին մեղադրյալների շատ իրավունքներ և անարդարացիորեն ընդլայնվեցին դատավորի և հետաքննության լիազորությունները։ Ահաբեկչության այդ գործիքները չեղարկվել են Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում նացիստական Գերմանիայի պարտությունից հետո։ Հետագայում քրեադատավարական նորմերը զարգացել են ժողովրդավարական ճանապարհով, էապես ընդլայնվել են քրեական հետապնդման ենթարկված անձանց իրավունքները, սակայն սահմանափակվել են նաև իրենց դատավարական իրավունքների չարաշահման հնարավորությունները։ Վերջին տասնամյակներում օրենսգիրքը կատարելագործում է տեխնիկական առաջընթացի ձեռքբերումների օգտագործմանը վերաբերող դրույթները<ref name=":22">{{Статья|автор=Зазулин А.И.|заглавие=Нормативное обеспечение электронного документооборота в уголовном судопроизводстве: опыт ФРГ|ссылка=|язык=|издание=Правопорядок: история, теория, практика|тип=|год=2018|месяц=|число=|том=|номер=4 (19)|страницы=77|issn=}}</ref>։
На протяжении своей истории уголовно-процессуальный кодекс Германии претерпевал множество изменений в связи со сменой политических режимов и различными социокультурными изменениями в жизни страны. Так, текст закона, принятый в [[1877 год]]у после объединения Германии, являлся компромиссным вариантом, учитывавшим позицию как [[Бундесрат (Германская империя)|Бундесрата]] во главе с [[Бисмарк, Отто фон|Отто фон Бисмарком]] (усиление государственной власти и полномочий), так и либеральной буржуазии, представленной [[Рейхстаг (Германская империя)|Рейхстагом]] (защита прав и свобод граждан). Впоследствии, во времена [[Веймарская республика|Веймарской республики]], были введены жесткие реакционные правки об ускоренном и упрощенном производстве, был отменен [[Суд присяжных|институт присяжных]]. Во времена [[Национал-социализм|нацизма]] были упразднены многие права обвиняемых и неоправданно расширены полномочия судьи и следствия. Эти инструменты [[террор]]а были отменены после поражения нацистской Германии во [[Вторая мировая война|Второй мировой войне]]. В дальнейшем уголовно-процессуальные нормы развивались в демократическом ключе, существенно расширялись права лиц, подвергнутых уголовному преследованию, но также ограничивались их возможности по злоупотреблению своими процессуальными правами. В последние десятилетия кодекс совершенствует положения, касающиеся использования достижений технического прогресса<ref name=":22">{{Статья|автор=Зазулин А.И.|заглавие=Нормативное обеспечение электронного документооборота в уголовном судопроизводстве: опыт ФРГ|ссылка=|язык=|издание=Правопорядок: история, теория, практика|тип=|год=2018|месяц=|число=|том=|номер=4 (19)|страницы=77|issn=}}</ref>.
=== Ստեղծելով կայսերական օրենսգիրք ===
=== Создание имперского кодекса ===
[[Файл:Wernerprokla.jpg|альт=|мини|320x320пкс|Провозглашение [[Германская империя|Германской империи]] в [[Версальский дворец|Версальском дворце]] под Парижем в 1871 году]]
После [[Объединение Германии (1871)|объединения Германии]] в 1871 году в единое государство возникла необходимость создания новых законов, позволяющих унифицировать законодательство разных земель. На момент разработки нового кодекса уголовно-процессуальное законодательство отдельных германских земель носило признаки [[Святая инквизиция|инкивизиционного]] процесса, отличалось [[партикуляризм]]ом и отсталостью. В отдельных немецких государствах главенствовал принцип [[Частное обвинение|частного обвинения]] (например, в [[Вюртемберг]]е, [[Саксония (курфюршество)|Саксонии]] и [[Гессен-Нассау|Гессене]])<ref name=":5">{{Статья|автор=Dr. Karlheinz Muscheler|заглавие=Die Staatsanwaltschaft seit 1871|ссылка=http://www.ruhr-uni-bochum.de/ls-muscheler/downloads/seminar09/Kerstin_Hammeke_Die_Entwicklung_der_deutschen_Staatsanwaltschaft_seit_1871.pdf|язык=немецкий|издание=Ruhr-Universität Bochum|тип=пособие для семинаров|год=2009|месяц=|число=|том=|номер=|страницы=8—11|issn=}}</ref>. Старое прусское законодательство также не могло служить идеалом для разработки единого кодекса, так как к тому времени было устаревшим, не отвечавшим тенденциям времени, крайне раздробленным: в самой Пруссии действовало 4 уголовно-процессуальных уложения<ref name=":1">{{Книга|автор=Вениосов А.В.|заглавие=История государства и права зарубежных стран|ответственный=Вениосов А.В.|издание=2-е изд.|место=Минск|издательство=ТетраСистемс|год=2012|страницы=462|страниц=544|isbn=|isbn2=}}</ref>. В итоге при разработке кодекса было решено использовать в качестве ориентира действующее уголовно-процессуальное законодательство других стран, и в частности Франции<ref name=":1" />.
|
