«Անդրե Կուրեժ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: եւ → և oգտվելով ԱՎԲ |
|||
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Անձ}}
'''Անդրե Կուրեժ''' ({{Lang-fr|Andre Courreges}}, {{ԱԾ}}), [[ֆրանսիացի]] մոդելավորող, իր անվամբ նորաձևության տան հիմնադիրը: 1949 թվականին աշխատանքի է անցել [[Քրիստոբալ Բալենսիագա]]յի բարձր նորաձևության տանը, որտեղ աշխատել է 10 տարի։ 1961 թվականին իր ապագա կնոջ՝ Կոկլին Բարիերի հետ, հիմնադրել է ''«Courrèges»'' բարձր նորաձևության տունը։ Կուտյուրյեներից առաջինն է ցուցադրել [[մինի կիսաշրջազգեստ
== Կենսագրություն ==
Անդրե Կուրեժը ծնվել է 1923 թվականի մարտի 9-ին [[Նոր Ակվիտանիա]] շրջանի [[Ատլանտյան Պիրենեյներ]]ի դեպարտամենտի Պո քաղաքում<ref>{{Cite web|url=https://www.scmp.com/lifestyle/fashion-luxury/article/1899897/andre-courreges-designer-who-gave-world-miniskirt-dies-92|title=Andre Courreges, designer who gave the world the miniskirt, dies at 92|date=2016-01-11|publisher=South China Morning Post|lang=en|accessdate=2019-12-15}}</ref>։ Վաղ տարիքից նկարել է, հագուստի էսքիզներ ստեղծել և արվեստի դպրոցում դիզայներությամբ զբաղվելու մեծ ցանկություն է ունեցել, բայց հայրը, որը կալվածքի ծառայապետ էր, հավանություն չի տվել նրա նախասիրություններին, քանի որ ցանկացել է, որ նա ինժեներ դառնա։ Կուրեժի խոսքով՝ մոդելավորողի մասնագիտության ընտրության վրա ազդել է այն, որ դեռ վաղ տարիներին նա ուշադրություն է դարձրել, թե ինչպես են հագնվում իր ընկերուհիներն ու ծանոթները, և հաճախ նրանց հագուստներին հավանություն չի տվել: Բացի այդ, նորաձևության աշխարհին իր անդրադարձը կարելի է բացատրել նրանով, որ իր մանկությունն անցել է առողջարանային տարածաշրջանում, որտեղ եղել են շատ նրբագեղ հագնված ֆրանսիական և արտասահմանյան էլիտաների ներկայացուցիչներ<ref name=":0" />։ Սակայն հոր պնդմամբ նա, այնուամենայնիվ, ընդունվել է կամուրջների և ճանապարհների ազգային հեղինակավոր դպրոց, որտեղ ստացել է ճարտարապետական կրթություն։ Որոշ ժամանակ աշխատել է որպես կամրջաշինարար ինժեներ, իսկ 23 տարեկանում տեղափոխվել է Փարիզ։
[[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի ժամանակ եղել է [[Ֆրանսիա]]յի ՌԱԶՄԱՕԴԱՅԻՆ ուժերի օդաչու։ Պատերազմի ավարտից հետո ընդունվել է բարձր նորաձևության Սինդիկատի դպրոց (''{{Lang-fr|École de la chambre syndicale de la couture parisienne}}'') և որպես գծագրող աշխատանքի է անցնել Ժաննա Լաֆարիի
[[Պատկեր:Ensemble15, André Courrèges, 1965.jpg|մինի|Մոդել 1965 թվականի հավաքածուից]]
Այս ժամանակահատվածում պրետ-ա-պորտե հագուստը, որը վաճառվում էր բուտիկներում, դարձել է ավելի տարածված, քան կուտյուրների ստեղծած հագուստը՝ աստիճանաբար դուրս մղելով վերջինին: Բարձր նորաձևության տները առաջին անգամ հաշվի չեն առել նորաձևության այս միտումը և նրանց հաճախորդների թիվը նվազել է: 1957 թվականին Փարիզի կուտյուրյեներից պրետ-ա-պորտե առաջին մոդելը ստեղծել է [[Պիեռ Կարդեն
1961 թվականին, իր ուսուցչի օգնությամբ, Կուրեժը Բալենսիագայի ընկերությունից մեկ այլ գաղթածի և իր ապագա կնոջ՝ Կոկլին Բարյերի հետ, Նորաձևության տուն է բացել Քլեբերի պողոտայում: Կուրեժը կարծել է, թե հագուստի ստեղծման հիմնական սկզբունքները պետք է լինեն ֆունկցիոնալությունը և պարզությունը, իսկ մոդելավորողը պետք է հստակ նպատակ ունենա, հասկանա, թե ինչի համար է պետք հագուստը, ինչը, ի վերջո, իր հետևից կբերի հագուստի ձևի ճիշտ ընտրություն<ref>{{Книга|автор=Скуратовская, Марьяна|заглавие=Андре Курреж // 100 великих творцов моды|ответственный=|издание=|место=М.|издательство=Вече|год=2013|страницы=|страниц=416|isbn=978-5-9533-6423-2|серия=100 великих}}</ref>։ Նրա կարծիքով, «''Courrèges''» ընկերությունը պետք է որակյալ, ֆունկցիոնալ և գեղեցիկ հագուստը հասանելի դարձնի հաճախորդների լայն շրջանակին, իսկ այդ նպատակի իրագործման համար անհրաժեշտ է սկսել պատրաստի որակյալ հագուստի սերիական արտադրություն<ref name=":0" />։
Տող 16.
{{քաղվածք|Եթե բնությունը նախատեսված լիներ, որ մենք պետք է 10 սմ բարձրությամբ կրունկներ ունեցող կոշիկներով քայլեինք, ապա այն կստեղծեր մորֆոլոգիական մոդիֆիկացիաներ, այնքան բարդ, որքան մեր ականջները կամ այնպիսի կատարյալ գործիք, ինչպիսին ձեռքերը, որոնք թույլ են տալիս մեզ հպման միջոցով ճանաչել իրերը։ Պետք է մնալ բնական։ Իմաստ չունի այսօր Փարիզում ճզմել ոտքերը, ինչպես դա անում էին երբեմնի չինացի կամ ճապոնացի կանայք։ Ի՞նչու դա անել։ Սա լրացուցիչ խնդիր է<ref name=":0" />.}}
[[Պատկեր:Go-go boots by Andre Courreges, 1965.jpg|մինի|Երկարաճիտ կոշիկներ André Courrèges (Go-go boots). Անդրե Կուրեժ, 1965]]
1964 թվականին Կուրեժը ներկայացրել է ֆուտուրիստական հավաքածու, որը ստացել է «Տիեզերական դարաշրջան» անվանումը։ Այն մեծապես ազդել է ոլորտի վրա, բազմաթիվ ընդօրինակողներ է ունեցել և դիտվել է որպես թիրախային՝ երիտասարդներից բաղկացած, լսարանի առաջին հավաքածու։ Հավաքածուի ոճը պայմանավորել է նաև նրա մյուս առանձնահատկությունները։ Այսպես, կուտյուրյեն ցուցադրության համար ընտրել է «<nowiki/>[[New Look (հագուստի ոճ)|''New Look'']]<nowiki/>» դարաշրջանի մոդելներից տարբերվող մոդելներ՝ սպորտային կազմվածք ունեցող երիտասարդ աղջիկներ։ Նրանք շարժվել են ու կեցվածք ընդունել այլ կերպ, քան նախկինում: Նրանց նկարահանել են շարժման մեջ, անսովոր ռակուրսներով ու դիրքերով, նմանակվել է անկշռելիության վիճակ և այլն։ Մոդելավորողն ինքը նրանց անվանել է «լուսնային աղջիկ» («The moon girl»)։ Այս հավաքածուն ներառել է նաև օրիգինալ, նորարարական գլխարկներ, որոնք նման են եղել սաղավարտների, իսկ արծաթափայլ երանգով սինթետիկ կտորները մոդելներին դարձնում էին տիեզերագնացներ կամ այլ մոլորակներում ապրողներ, չնայած իրականում հագուստի այդ մոդելները նախատեսված էին եղել հարմարավետ կրելու համար, որոնք պետք է օգտագործվեին իրական կյանքում։ Արդեն առաջին հավաքածուի մեջ «տիեզերական ոճով» նորաձև է դարձել ցածր կրունկներով վինիլային սպիտակ կարճաճիտք կոշիկները։ Այս տեսակի կոշիկը զգալի ժողովրդականություն է ստացել իր պրակտիկության պատճառով, այն կարող են կրեն <bdi>[[
1967 թվականին հիմնադրել է մի քանի պրետ-ա-պորտե հոսքեր՝ ''«Ргоtotyре»'' (պրետ-ա-պորտե), ''«Соuture Future»'' (պրետ-ա-պորտե «լյուքս» դաս), ''«Нурегbole»'' (պրետ-ա-պորտե մատչելի հոսք){{sfn|Ермилова|2003|с=136}}։ 1969 թվականին իր երկրորդ՝ «Կուտյուր ֆյուտյուր» հավաքածուի մեջ, նա ներառել է պրետ-ա-պորտե բրդե տրիկոտաժ, որն իր կարծիքով պետք է ունենար հագուստի՝ «երկրորդ կաշվի» նշանակություն։ Տեխնոլոգիական և սոցիալական փոփոխությունները մարմնավորող ստեղծագործությունների համար մոդելավորողն օգտագործել է նոր սինթետիկ նյութեր (պլաստմասսա և պոլիուրեթան): Միշել Չերվինսկու խոսքով՝ այդ ուղղությունը «իսկական հեղափոխություն է եղել ինչպես [[Մեծ Բրիտանիա]]յում, այնպես էլ նրա սահմաններից դուրս» <ref>{{Книга|автор=Червински, Мишель|заглавие=50 платьев, которые изменили мир|ответственный=|издание=|место=М.|издательство=КоЛибри|год=2014|страницы=30|страниц=112|isbn=978-5-389-06381-5|серия=Design Museum}}</ref>։ Կուրեժի կարծիքով՝ նորաձևության ոլորտում նրա վաստակը հիմնականում այն է, որ նրան հաջողվել է առանց վիրաբույժի օգնության երիտասարդացնել կանանց, քանի որ նա ձգտել է, որպեսզի իր հաճախորդների մոտ ցանկություն առաջանա հոգալ իրենց մարմնի գեղեցկության մասին{{sfn|Ермилова|2003|с=135}}։ Նա կարծել է, որ մարդկանց «մեծ որովայն պետք չէ»<ref name=":0" />, և ասել. «Ես միշտ ցանկացել եմ ստեղծել միայն սպորտային նորաձևություն»{{sfn|Зелинг|2000|с=368}}։ [[Կոկո Շանել]]ը, որը բացասաբար էր տրամադրված նորաձևության ոլորտում Կուրեժի նորարարական փորձերին, նրա մասին ասել է․ «Այս մարդը տարված է կնոջը խորտակելու մտքերով, նրա մարմնի ձևերը ոչնչացնելու գաղափարով, որպեսզի նրան փոքրիկ աղջիկ դարձնի»{{sfn|Зелинг|2000|с=368}}։ Ստեղծագործական հավատամքը և այլ մոդելավորողների պատկերացումներից տարբերվելը, Կուրեժն արտահայտել է հեևյալ բառերով․ «Երբ ինձ ասում են, որ ես 2000 թվականի կուտյուրյե եմ, ես ասում եմ, որ անձամբ փորձում եմ 1972 թվականի մոդելներ ստեղծել, այդ մյուսներն են 50 տարով հետ են մնում իրենց ժամանակից»<ref name=":0">{{Cite web|url=http://www.rfi.fr/ru/stil-zhizni/20160114-andre-kurrezh-vospominanie-o-budushchem-moda|title=A propos — Андре Курреж: воспоминание о будущем|author=|website=|date=2016-01-15|publisher=RFI|lang=ru|accessdate=2019-12-15}}</ref>։ Նրա հագուստի և հավաքածուի երկրաչափական կտրվածքը հաճախ համեմատել են ճարտարապետ-կոնստրուկտիվիստների նախագծերի հետ, անվանել են «[[Շառլ Էդուար լը Կորբյուզիե|<nowiki/>]]<nowiki/>նորաձևության [[Շառլ Էդուար լը Կորբյուզիե|Կորբյուզյե]]<nowiki/>» և «[[Չե Գևարա|<nowiki/>]]<nowiki/>նորաձևության [[Չե Գևարա]]<nowiki/>»<ref name=":0" />։
Տող 31.
== Արտաքին հղումներ ==
* [https://www.andrecourregespatrimoine.com Официальный сайт]
[[Կատեգորիա:Նորաձևություն]]
[[Կատեգորիա:Գործարարներ]]
| |||