Վիքիպեդիա

«Մասնակից:SandroGirl/Ավազարկղ Դ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
No edit summary
Տող 1.
{{ФИО}}
{{Տեղեկաքարտ մարդասպան}}
{{Убийца
'''Վինսենթ Դարրել Գրոուս''' ({{lang-en|Vincent Darrel Groves}}; {{ԱԾ}}), ամերիկացի սերիական մարդասպան, 1979 թվականի մարտից մինչև 1988 թվականի հուլիս ընկած ժամանակահատվածում Դենվեր քաղաքի տարածքում կատարել է երիտասարդ աղջիկների և կանանց առնվազն 7 սպանություն: Վինսենթ Գրոուվսի մեղքը 4 սպանություն կատարելու մեջ ապացուցվել է 2012 թվականին ԴՆԹ փորձաքննության արդյունքների հիման վրա՝ նրա մահից 16 տարի անց, ինչի հետևանքով նրա զոհերի իրական թիվը մնացել է անհայտ: Ընդամենը Դենվեր Գրոուվսի ոստիկանության դեպարտամենտի կողմից անուղղակի ապացույցների և մի շարք վկայությունների հիման վրա կասկածվում է ավելի քան 20 սպանություն կատարելու մեջ<ref>{{cite web|url=https://www.cbsnews.com/news/colo-authorities-deceased-serial-killer-vincent-groves-may-have-had-up-to-20-victims-from-1970s-80s/ |title=
|Серийный = да
Colo. Authorities: Deceased serial killer Vincent Groves may have had up to 20 victims from 1970s - '80s. MARCH 7, 2012}}</ref>.
|Имя = Сергей Щербаков
|Оригинал имени =
|Изображение = Щербаков Сергей Петрович убийца.jpg
|Ширина = 210px
|Подпись =
|Имя при рождении = Сергей Петрович Щербаков
|Прозвище = «''Красавчик''»,<br>«''Паук''»
|Дата рождения = [[1961]] или [[1962]]
|Место рождения =
|Гражданство = {{Флагификация|СССР}}
|Период убийств = [[7 мая]] — [[21 сентября]] [[1985]]
|Количество жертв = 6
|Количество выживших = 3
|Регион = [[Ленинск-Кузнецкий]]
|Способ убийств = Многочисленные удары тяжёлым предметом по голове, в отдельных эпизодах — удушение
|Оружие = Молоток, провод, платок
|Мотив = Сексуальный, [[мизогиния]], фетишизм
|Дата ареста =
|Наказание = [[Смертная казнь]]
|Дата смерти = 26.9.1988
|Место смерти = {{МестоСмерти|Кемерово}}
|Причина смерти = [[Расстрел]]
}}
'''Серге́й Петро́вич Щербако́в''' ([[1961]] или [[1962]] — {{ДатаСмерти|26|9|1988}}, [[Кемерово]]) — [[СССР|советский]] [[серийный убийца]] и [[изнасилование|насильник]]. В 1985 году он убил 6 человек: 5 женщин, одна из которых была беременна, и девушку-подростка — в городе [[Ленинск-Кузнецкий|Ленинске-Кузнецком]] [[Кемеровская область|Кемеровской области]]. Двух жертв убийств, включая самую младшую, Щербаков изнасиловал. Также на его счету были 3 покушения на убийство и преступления против имущества. Щербаков был приговорён к [[Смертная казнь в России#1960—1991 годы|смертной казни]] и [[расстрел]]ян в Кемеровском СИЗО.
 
== Վաղ տարիներБиография ==
Точная дата и место рождения Сергея Щербакова в источниках не сообщается. В 1985 году ему было 23 года. В это время его мать работала на Ленинск-Кузнецком заводе полукоксования{{sfn|Каневский||loc= 36:56-37:05}}. В детстве Сергей был тихим и неприметным мальчиком. После окончания 8 классов школы Щербаков поступил в [[ПТУ]], затем был призван в армию, где совершил кражу боеприпасов{{sfn|Каневский||loc= 38:01-38:14}}. Щербаков был влюблён в девушку, однако она не дождалась его из армии, выйдя замуж за другого мужчину. Впоследствии Щербаков мотивировал этим свои убийства{{sfn|Каневский||loc= 38:35-39:07}}.
Վինսենթ Գրոուվսը ծնվել է 1954 թվականի ապրիլի 19-ին<ref>{{cite web|url=https://murderpedia.org/male.G/g/groves-vincent.htm|title=
Prosecutors put hopes on line in slaying cases solution to puzzle proving elusive. April 15, 1990}}</ref>, փոստատարի և ուսուցչուհու ընտանիքում: Ընտանիքի երեք որդիներից ավագն էր: Ընտանիքը ապրել է Դենվերի արևմտյան՝ Ուիթ Ռիջ արվարձանում, որը բնակեցված էր հասարակության միջին խավի ներկայացուցիչների կողմից և սոցիալապես բարեկեցիկ տարածք էր: Վինսենթի երկու ծնողներն էլ օրինապաշտ կյանք են վարել, խնդիրներ չեն ունեցել օրենքի և վատ սովորությունների հետ, որոնք բացասաբար են ազդում երեխայի կյանքի, առողջության և ընդհանուր առմամբ ընտանիքի բարեկեցության վրա: Վինսենթը հաճախել է Wheat Ridge High School դպրոց, որն ավարտել է 1972 թվականին, համարվում էր ուսանողական դասարանի միակ սևամորթ երեխան:<ref>{{cite web|url= https://www.classmates.com/siteui/yearbooks/162201?page=33|title=
Wheat Ridge High School. Yearbook 1972}}</ref> Գրոուվսի դասընկերն էր Դեյվ Լոգանը, ով հետագայում հայտնի էր ամերիկյան ֆուտբոլի պրոֆեսիոնալ խաղացող և մարզիչ:<ref>{{cite web|url=https://www.classmates.com/siteui/yearbooks/162201?page=43|title=
Wheat Ridge High School. Yearbook 1972}}</ref><ref>{{cite web|url=https://www.5280.com/2012/09/chasing-a-ghost/|title=
Chasing A Ghost. October 2012}}</ref>
 
Демобилизовавшись, Сергей Щербаков жил в частном секторе города [[Ленинск-Кузнецкий|Ленинска-Кузнецкого]], работал подземным электриком{{sfn|Каневский||loc= 38:35-38:43}} на шахте имени Ярославского{{sfn|Каневский||loc= 37:49-37:54}}. Он женился на разведённой беременной женщине по имени Ирина, прежний муж которой находился в местах лишения свободы. Щербаков испытывал ревность к прошлому жены, систематически избивал и истязал её. Несмотря на это, Ирина родила ребёнка от бывшего мужа. Щербакова это раздражало. Он охладел к Ирине, начал бродить по улицам, бил прохожих, воровал шапки. Жена думала, что Сергей завёл любовницу, и хотела сделать [[приворот]], чтобы муж потерял интерес к другим женщинам{{sfn|Каневский||loc= 39:12-40:47}}.
Ունենալով բարձր հասակ և աթլետիկ կազմվածք՝ դպրոցական տարիներին Վինսենթը զբաղվել է սպորտով և մտել բասկետբոլի դպրոցական թիմի կազմ։ Մարզական ասպարեզում նա ակնառու արդյունքների է հասել։ 1972 թվականին նրա թիմը հասավ եզրափակիչ Կոլորադոյի բասկետբոլի ամենամյա միջդպրոցական առաջնությունում, իսկ Գրոուվսը ճանաչվեց թիմի լավագույն խաղացող, որի շնորհիվ նա հայտնի էր դպրոցում և ուներ բազմաթիվ ընկերներ և ծանոթներ: Դպրոցն ավարտելուց հետո Վինսենթն ընդունվել է [[Այովա]] նահանգի Սիդար Ռապիդս քաղաքում գտնվող «Coe College» քոլեջ, որտեղ սկսել է հանդես գալ տեղի բասկետբոլի թիմում: Սակայն Գրոուվսն միանգամից կորցրել է հետաքրքրությունը ուսման և սպորտի նկատմամբ, ինչի հետևանքով 1974 թվականին դասերը բաց թողնելու պատճառով լքել է ուսումնական հաստատությունը և վերադարձել Դենվեր: Նա բնակություն է հաստատել տատիկի մոտ և էլեկտրիկի աշխատանք գտել «Gates Rubber Company» ընկերությունում։ Աշխատանքից դուրս, ազատ ժամանակ Գրոուվսը զբաղվել է ալկոհոլային խմիչքներով և այցելել «Կարմիր լապտերների» թաղամասեր, ինչի հետևանքով 1970-ականների վերջին շատ ժամանակ է անցկացրել մարմնավաճառների և կավատների հասարակությունում և հետագայում սկսել է մարգինալ կենսակերպ վարել<ref>{{cite web|url=https://www.5280.com/2012/09/chasing-a-ghost/|title=
Chasing A Ghost. October 2012}}</ref>:
 
=== Убийства ===
== Քրեական կարիերա ==
Вскоре Щербаков действительно потерял сексуальный интерес к окружающим женщинам{{sfn|Каневский||loc= 40:48-40:53}}, а весной 1985 года начал их убивать. В то время частный сектор Ленинска-Кузнецкого был очень плохо освещён, что облегчало возможности для нападений{{sfn|Каневский||loc= 01:22-01:38, 17:05-17:16}}. Маньяк нападал на жертв в основном в тёмное время суток, нанося смертельные удары молотком по голове (в одном случае также использовал провод для удушения, в другом ударил жертву ножом, но она выжила). Щербаков носил молоток в кармане брюк{{sfn|Кривов}} либо перевозил в детской коляске (в таком случае убийца говорил жене, что перевозит в коляске стройматериалы для пристройки к дому{{sfn|Каневский||loc= 42:32-42:48}}). Вначале он не насиловал своих жертв, но затем начал это делать. Чтобы отвести от себя подозрения, Сергей Щербаков встречал жену с работы, говоря, что боится, как бы на неё кто-нибудь не напал, и в этот же день выходил из дома и совершал убийство{{sfn|Каневский||loc= 42:17-42:32}}.
1977 թվականի վերջին Գրոուվսը ծանոթացել է 17-ամյա Ջանեթ Բաչայի հետ, որին նա դրդել է զբաղվել մարմնավաճառությամբ և դարձել կավատ։ 1978 թվականի հունիսի 11-ին Բաքայի մերկ մարմինը հայտնաբերվել է Ջեֆերսոնի շրջանի անտառապատ տարածքում։ Հետաքննության ընթացքում ոստիկանությունը հարցաքննել է Գրոուվսին, սակայն նրա մեղքի ապացույցներ չեն հայտնաբերվել, ինչի պատճառով նրան որևէ մեղադրանք չի ներկայացվել: Մի քանի ամիս անց Գրոուվսը ծանոթացել է 21-ամյա Նորմա Ջին Հելֆորդի հետ, որը շուտով դարձել է նրա կենակիցը: 1979 թվականի օգոստոսի 24-ին ԱՄՆ բանակի զինծառայողներից մեկը հայտնաբերել էր նորմայի Հալֆորդի դատարկ մեքենան, որը կայանված էր Ջորջթաուն քաղաքից դուրս գտնվող լեռնային ճանապարհին: Հետաքննության ընթացքում նրա գտնվելու վայրը չի պարզվել, և նրա ճակատագիրն անհայտ է մնացել: 1979 թվականի վերջին Վինսենթ Գրոուվսը սկսել է զբաղվել թմրանյութերով և ձեռք է բերել թմրադեղերի կախվածություն: Այդ ընթացքում ծանոթացել է Ջանեթ Հիլլի հետ, ով 1981 թվականի մարտին դարձել է նրա կինը։ Շնորհիվ թմրանյութերի կախվածության, Գրոուվսը սկսել էր ցույց տալ [[Դեվիանտ վարք|դեվիանտ]] վարքագիծը: Նա ազատվել է Gates Rubber Company ընկերությունից և գտել է հավաքարարի աշխատանքը՝ աննորմալ աշխատանքային օրով, ինչի հետևանքով նրա կինը սոցիալական հակամարտության մեջ է մտել նրա հետ: 1981 թվականի օգոստոսի 14-ին Գրոուվսը քեմփինգի ժամանակ սպանել է 17-ամյա թեմի Սյու Վուդրամին։ Կնոջ խորհրդով Գրոուվսը սպանությունից հետո ներկայացել է ոստիկանական բաժանմունք, որտեղ խոստովանական ցուցմունք է տվել։ Նա պնդել է, որ աղջիկը մահացել է թմրանյութերի գերդոզավորումից, սակայն դատաբժշկական փորձաքննության ընթացքում պարզվել է, որ զոհը բռնաբարվել և խեղդամահ է արվել, իսկ նրա արյան մեջ թմրանյութերի հետքեր չեն հայտնաբերվել: Այդ հիմքով Վինսենթ Գրոուվսին մեղադրանք է առաջադրվել երկրորդ աստիճանի սպանության համար։ 1982 թվականի ամռանը նա մեղավոր է ճանաչվել և որպես պատիժ դատապարտվել 12 տարվա ազատազրկման։ Բանտարկության ժամանակ բաժանվել է կնոջից, կրթություն ստացել և սեռական հանցագործների վերականգնողական մի քանի ծրագրեր է անցել, ինչի պատճառով 1987 թվականի փետրվարի 13-ին պայմանական վաղաժամկետ ազատ արձակվեց և դուրս եկավ բանտից<ref>{{cite web|url=https://www.5280.com/2012/09/chasing-a-ghost/|title=
Chasing A Ghost. October 2012}}</ref>:
 
Первое убийство Щербаков совершил 7 мая{{sfn|Кихаева, Никитина}} в районе Школы № 10{{sfn|Каневский||loc= 05:08-05:12}}. Жертвой стала 27-летняя беременная Татьяна Бердюгина. Она лежала в отделении патологии местной больницы на сохранении плода, однако на майские праздники её отпустили. На месте убийства обнаружили только спичечный коробок с пятном крови. После убийства Татьяны Бердюгиной на улицы Ленинска-Кузнецкого вышли усиленные милицейские патрули. Организовывались ночные рейды, сотрудницы правоохранительных органов выполняли роль приманки для преступника{{sfn|Каневский||loc= 05:47-06:54}}.
Նա վերադարձել է Դենվեր ծնողների մոտ: Իր հոր աջակցությամբ Վինսենթը ձեռք է բերել ԱՄՍ Կոնկորդի կապույտ գույնի ավտոմեքենա և եկեղեցիներից մեկում պահակի աշխատանք է գտել և հավաքարարի աշխատանք՝ քաղաքի հանրախանութներից մեկում: Աշխատանքից ազատ ժամանակ Գրոուվսը այցելել է քաղաքի կենտրոնական փողոցներից մեկը, որը կոչվում է Կոլֆաքս-Ավենյու, որտեղ սոցիալական-տնտեսական ցնցումների պատճառով սկսել է բարգավաճել մարմնավաճառությունը, թմրավաճառությունը և այդ պահին գրանցվել է հանցավորության ամենաբարձր մակարդակը: 1987 թվականի մարտին Գրոուվսը Կոլֆաքս-Ավենյու փողոցում ծանոթացել է 20-ամյա մարմնավաճառուհի Շելյա Վաշինգտոնի հետ։ Վճարելով աղջկան՝ Գրոուվսը նրան տարել է մոթելներից մեկը, որտեղ թմրանյութերի համատեղ օգտագործումից հետո ծեծել է նրան և փորձել խեղդել։ Հանցագործի գործողությունները հարուցել են մոթելի մյուս բնակիչների աղմուկը, ինչից հետո Գրոուվսը փախել է հանցագործության վայրից: Վաշինգթոնը ողջ է մնացել և հետագայում նկարագրել է Գրոուվսի մեքենայի արտաքին տեսքը և նրա արտաքինի մանրամասները, սակայն չի կարողացել նշել նրա անունը, ինչի շնորհիվ Գրոուվսը կասկածի տակ չի հայտնվել: 1988 թվականի օգոստոսին Վաշինգթոնը ճանաչել էր նրա ավտոմեքենան և այդ մասին հայտնել ոստիկանությանը։ Միևնույն ժամանակ Գրոուվսը կասկածյալ է դարձել Դենվերում մարմնավաճառությամբ զբաղվող ավելի քան 20 աղջիկների սպանություններին մասնակցության մեջ, որոնք խեղդամահ են արվել: Հետաքննության ընթացքում պարզվել է, որ Գրոուվսը ծանոթ է եղել զոհերի հետ և հայտնի է եղել որպես թմրավաճառ, Կոլֆաքս ավենյուում աշխատող մարմնավաճառների և կավատների միջավայրում, որոշ դեպքերում Գրոուվսը վերջինն էր, ում տեսել են զոհի հետ: Անուղղակի ապացույցների և վկայությունների հիման վրա Վինսենթ Գրոուվսը ձերբակալվել է 1988 թվականի սեպտեմբերի 1-ին և հարցաքննվել: Հարցաքննության ժամանակ նա կտրականապես հրաժարվել է խոստովանել իր մասնակցությունը աղջիկների սպանությունների մեջ և պնդել իր անմեղությունը։ Հետաքննության ընթացքում նրա մոտից արյան նմուշ է վերցվել, ինչպես նաև հարցաքննության են ենթարկվել նրա ծնողները, նախկին կինը և մի շարք ծանոթներ: Նրա մեքենան և բնակարանները խուզարկվել են, սակայն նրա դեմ ոչ մի ապացույց չի հայտնաբերվել, ինչի հետևանքով նրան, ի վերջո, մեղադրանք է առաջադրվել Վաշինգթոնի Շելիայի վրա հարձակման համար: Դատական գործընթացում, որը բացվել է 1989 թվականի սկզբին, Գրոուվսը հայտարարել է, որ իր գործողություններն ինքնապաշտպանական էին այն բանից հետո, երբ Վաշինգթոնը նրանից 1600 դոլար գողացավ և հարձակում գործեց նրա վրա, քանի որ այդ ժամանակ Շելիա Վիշինգթոնը դատապարտվել էր կոկաին պահելու մեղադրանքով, Գրոուվսի փաստաբանին հաջողվել էր ապացուցել, որ աղջիկը տառապում էր թմրանյութերի կախվածությունից և հակված էր իրավախախտումների կատարմանը, ինչի հիման վրա նույն տարվա փետրվարին Վինսենտ Գրոուվսն արդարացվել է<ref>{{cite web|url=https://www.5280.com/2012/09/chasing-a-ghost/|title=
Chasing A Ghost. October 2012}}</ref>:
 
Второй жертвой Щербакова стала портниха{{sfn|Кихаева, Никитина}} Вера Чулюкова. Убийца подстерёг жертву в нескольких метрах от её дома и несколько раз ударил молотком по голове{{sfn|Каневский||loc= 09:42-09:52, 10:05-10:11}}. Также он забрал у Веры 10 рублей и личные вещи, в том числе две сумки. Жертва пришла в сознание, однако, заметив это, уже собиравшийся покинуть место преступления маньяк вернулся и добил её{{sfn|Каневский||loc= 09:58-10:05}}. Когда Чулюкову забрала скорая помощь, она была ещё жива, но через неделю скончалась{{sfn|Кихаева, Никитина}}. У убитой осталась малолетняя дочь{{sfn|Каневский||loc= 09:29-09:42}}. Свидетелем убийства стала жившая неподалёку Елена Коршунова. Из своего дома она услышала крик, посмотрела в окно и благодаря игре света и тени увидела на стене соседнего дома, освещённой фонарём, как одна фигура бьёт другую молотком по голове, а затем волочет по земле{{sfn|Каневский||loc= 08:28-09:00}}.
Սակայն նա ազատ չի արձակվել, քանի որ այդ ժամանակ ԴՆԹ-փորձաքննության արդյունքների հիման վրա հետաքննությանը հաջողվել էր ապացուցել Գրոուվսի մասնակցությունը 19-ամյա մարմնավաճառ Խուան Լովատոյի սպանությանը, ում մերկ մարմինը հայտնաբերվել էր 1988 թվականի ապրիլին Դենվերից արևելք ընկած գյուղական վայրում և Դայանա Մանսեր անունով 25-ամյա մարմնավաճառի սպանությանը, որի մարմինը հայտնաբերվել էր Ադամս շրջանում՝ Դենվերից արևմուտք ընկած i-25 միջնահանգային մայրուղու շրջանում<ref>{{cite web|url=https://law.justia.com/cases/colorado/court-of-appeals/1992/90ca1049-0.html|title=
People v. Groves.
The PEOPLE of the State of Colorado, Plaintiff-Appellee, v. Vincent Darrell GROVES, Defendant-Appellant. October 8, 1992.}}</ref>:
 
Следствие предположило, что убийства совершает один и тот же человек. Насчёт мотива преступлений ходило множество слухов: среди школьников бытовало мнение, что маньяк выбирает жертв в результате карточной партии, другие утверждали, что он убивает людей по определённым признакам — тех, кто стоит последними в очереди, покупает билеты в кино на определённое место либо носит кольца{{sfn|Каневский||loc= 12:25-13:46}}. Все слухи доходили до следствия.
== Դատ ==
Վինսենտ Գրոուվսը մեղավոր է ճանաչվել Խուան Լովատոյի սպանության մեջ և 1990 թվականին դատապարտվել է ցմահ ազատազրկման: Մեկ ամիս անց նա տեղափոխվել է Ադամս շրջան, որտեղ կանգնել է դատարանի առաջ՝ Դայանա Մանսերի սպանության մեղադրանքով։ 1990 թվականի վերջին նա մեղավոր էր ճանաչվել նրա մահվան մեջ և որպես պատիժ դատապարտվել 20 տարվա ազատազրկման։ Դատական գործընթացում դատախազությունը Գրոուվսի մասնակցության ապացույցներ է ներկայացրել ևս 8 այլ սպանությունների վերաբերյալ: Վկաների ցուցմունքների և այլ ապացույցների հիման վրա պարզվել է, որ Վինսենթ Գրոուվսը վերջին մարդն էր, ով տեսել էր զոհերին, նախքան նրանք հայտնաբերվել էին մահացած կամ փախած: Սակայն նրան ոչ մի նոր մեղադրանք չի առաջադրվել:<ref>{{cite web|url=https://www.denverpost.com/2012/03/06/deceased-serial-killer-linked-to-murders-of-4-colorado-women-2/|title=
Deceased serial killer linked to murders of 4 Colorado women. March 6, 2012}}</ref>
 
Однажды на автобусной остановке две женщины, говоря об убийце, спорили, кем и где он работает: на скотобойне либо санитаром в морге. На остановке присутствовал врач-травматолог Торопов. Он вмешался в разговор, обвинив споривших женщин в клевете (по другой версии, Торопов ехал в автобусе и пошутил о своей причастности к убийствам). Спорившие женщины ушли. Одна из них запомнила приметы Торопова. На следующий день он был арестован. Отрабатывалась версия, что Торопов убивает людей из профессионального интереса, но следователи установили его невиновность. Однако врачу пришлось уехать из Ленинска-Кузнецкого, потому что ходили слухи, что он откупился от правосудия{{sfn|Кихаева, Никитина}}. Также ходили слухи о том, что убийства совершает неизвестный по кличке «Француз», или его брат, или лысый человек в парике и с фальшивыми усами, или преступная группировка{{sfn|Кривов}}.
== Մահ ==
1990-ականների սկզբին Վինսենթ Գրոուվսի մոտ առողջական խնդիրներ են սկսվել։ Նրա մոտ ախտորոշվել է [[հեպատիտ C]] և լյարդային անբավարարություն, որոնց բարդություններից նա մահացել է 1996 թվականի հոկտեմբերի 31-ին Դենվերից ոչ հեռու գտնվող բանտային հիվանդանոցում: Մահվանից քիչ առաջ Գրոուվսին առաջարկվել էր խոստովանական ցուցմունքներ տալ այլ սպանությունների համար, սակայն նա մերժել է:<ref>{{cite web|url=https://www.5280.com/2012/09/chasing-a-ghost/|title=
Chasing A Ghost. October 2012}}</ref><ref>{{cite web|url=https://www.findagrave.com/memorial/43426273/vincent-d-groves|title=
BIRTH 1954
DEATH 1996 (aged 41–42)
BURIAL
Olinger Highland Mortuary and Cemetery
Thornton, Adams County, Colorado, USA
}}</ref>
 
Третьей жертвой Щербакова стала Надежда Медведева, работавшая во вторую смену. Вскоре после этого один из жителей Ленинска-Кузнецкого обратился в милицию, обнаружив в мусорном баке человеческую голову. Прибывшая милиция выяснила, что это был манекен{{sfn|Каневский||loc= 19:56-20:45}}.
== Հետագա իրադարձություններ ==
2012 թվականին ԴՆԹ-անալիզի հիման վրա հաջողվել է ապացուցել Գրոուվսի մասնակցությունը 25-ամյա Էմմա Ջենեֆորի սպանություններին, ում մարմինը հայտնաբերվել է Դենվերում 1978 թվականի մարտին, 23-ամյա Ջոյս Ռամին, որը սպանվել էր 1979 թվականի հուլիսին, 20-ամյա Պեգգի Կաֆը, ում մարմինը հայտնաբերվել էր 1979 թվականի նոյեմբերին Դենվերում և 35-ամյա Պամելա Մոնտգոմերին, որը խեղդվել էր 1988 թվականի օգոստոսին: 1989 թվականին, դատավարության ժամանակ Գրոուվսն արդեն կասկածվում էր Պամելա Մոնտգոմերիի սպանության մեջ, քանի որ հետաքննության ընթացքում հայտնաբերվել է վկան, որը Վինսենթին նույնականացրել է որպես ավտոմեքենայի վարորդի, ինչի մեջ աղջիկը նստել է իր անհետացման օրը, որից հետո մահացած է հայտնաբերվել:<ref>{{cite web|url=https://www.denverpost.com/2012/03/06/deceased-serial-killer-linked-to-murders-of-4-colorado-women-2/|title=
Deceased serial killer linked to murders of 4 Colorado women. March 6, 2012
}}</ref><ref>{{cite web|url=https://www.latimes.com/nation/la-xpm-2012-mar-07-la-na-nn-colorado-dna-20120307-story.html|title=
Dead Colorado serial killer tied to 4 other murders, maybe more. March 7, 2012|
}}</ref>
 
15 июля Щербаков напал на Татьяну Галкину и ударил её ножом, но жертве удалось вырваться от маньяка. Врачи спасли её жизнь{{sfn|Каневский||loc= 20:55-22:44}}. В тот же день Щербаков совершил четвёртое убийство в [[Парк культуры (Ленинск-Кузнецкий)|Парке имени Горького]]. Жертвой стала 15-летняя Вера Колесникова. Маньяк впервые изнасиловал жертву перед убийством, а затем задушил платком, снятым с одной из предыдущих жертв. 20 июля Щербаков сам позвонил в милицию, сообщив, что обнаружил труп. Следы, обнаруженные на месте преступления, свидетельствовали о том, что убийца, совершив нападение, постелил что-то на землю (в дальнейшем выяснилось, что это была плащ-палатка){{sfn|Каневский||loc= 22:45-23:56}}.
 
В Ленинске-Кузнецком началась паника. Работницы предприятий отказывались выходить в вечернюю смену. Внутренние войска были подняты по тревоге. Сотрудники милиции разъезжали по предприятиям, призывая сообщать о каждом подозрительном случае{{sfn|Каневский||loc= 24:01-25:16}}. Было раскрыто много других преступлений. Отрабатывалась версия о том, что маньяк — приезжий, однако она результата не дала{{sfn|Кихаева, Никитина}}.
== Ծանոթագրություններ ==
 
{{ծանցանկ}}
Пятой жертвой маньяка стала Екатерина Лизунова. Щербаков зашёл в строительный вагончик, в котором она работала, изнасиловал Екатерину и убил. На этот раз преступление было совершено днём. Помимо черепно-мозговой травмы, на теле жертвы были следы удушения проводом. Нашёлся свидетель, который видел, как молодой человек заходит в вагончик. Издалека свидетель не смог подробно рассмотреть убийцу, однако следователи поняли, что маньяк меняет тактику{{sfn|Каневский||loc= 25:26-26:17}}. Дело стали рассматривать обком партии и [[Министерство внутренних дел СССР|МВД СССР]]{{sfn|Каневский||loc= 26:27-26:33}}.
 
После убийства Лизуновой маньяк напал на работницу шахты, но спецовка спасла ей жизнь. Она поцарапала нападавшему лицо. Часть крови маньяка осталась у неё под ногтями, что позволило следователям узнать его группу крови{{sfn|Каневский||loc= 27:50-28:24}}. Ещё одна жертва нападения бросила Щербакову под ноги сумку. Преступник споткнулся и упал, и жертва убежала. В разговоре с милицией она сказала, что внешне маньяк был «красавчиком»{{sfn|Каневский||loc= 28:28-28:56}}. Свидетели нападений сообщали о том, что видели недалеко от мест преступлений мужчину с детской коляской{{sfn|Каневский||loc= 30:24-30:36}}.
 
21 сентября маньяк совершил своё шестое и последнее убийство{{sfn|Кривов}}. Жертвой стала Елена Муратова. Она возвращалась с дискотеки с подругой, и в этот момент за девушками пошёл Щербаков, который предложил Муратовой проводить её домой, сказав, что она может стать жертвой маньяка. Она отказалась, но Щербаков продолжал идти за ними. Когда девушки разошлись, убийца нанёс Муратовой 40 ударов молотком по голове и забрал у неё золотые часы. На месте преступления были обнаружены марлевые пакеты противохимической защиты{{sfn|Каневский||loc= 31:13-32:23}}.
 
=== Арест ===
В Ленинске-Кузнецком назревал бунт. Прокурор города подал в отставку{{sfn|Каневский||loc= 33:10-33:39}}. Однако затем подруга Елены Муратовой сообщила заместителю начальника ОВД Ленинск-Кузнецкого горисполкома Степану Криони, что знает, на какой улице живёт напавший на Елену. Милиция начала обходить дома на этой улице{{sfn|Каневский||loc= 34:06-34:54}}. Во дворе дома Щербакова были обнаружены замоченная в бочке плащ-палатка, которую он расстелил, перед тем как изнасиловать и убить Веру Колесникову, и старая детская коляска, на земле лежали марлевые пакеты. В кармане верхней одежды были найдены золотые часы, похищенные у последней жертвы маньяка. На щеке преступника была видна свежая царапина. Сергей Щербаков был арестован. При обыске в его доме нашли боеприпасы, которые он похитил, служа в армии, и золотые украшения, принадлежавшие жертвам убийцы{{sfn|Каневский||loc= 36:29-38:25}}.
 
=== Следствие, суд и казнь ===
 
На следственном эксперименте Щербаков во всём сознался. Маньяк испытывал удовольствие, рассказывая о совершённых им нападениях{{sfn|Каневский||loc= 41:25-41:51}}. Однако затем мать преступника сообщила ему на свидании, что повесился его друг детства Виктор Попов, страдавший алкоголизмом{{sfn|Кривов}}{{sfn|Кихаева, Никитина}}. После этого Щербаков изменил свои показания, обвиняя Попова в убийствах. На отработку версии ушло два года. Расследование показало невиновность Попова. В некоторых преступлениях у самоубийцы было алиби: он был за пределами Ленинска-Кузнецкого либо в [[вытрезвитель|вытрезвителе]]{{sfn|Кихаева, Никитина}}.
 
В ходе судебного процесса маньяк пытался добиться смягчения наказания, говоря, что бросившая его девушка сломала ему жизнь{{sfn|Каневский||loc= 42:51-42:59}}. [[Ленинск-Кузнецкий городской суд]] приговорил Сергея Щербакова к смертной казни через расстрел с конфискацией имущества. Осуждённый обжаловал приговор в [[Верховный Суд СССР|Верховном Суде СССР]], однако в помиловании ему было отказано{{sfn|Кривов}}. 26 сентября 1988 года{{sfn|Кривов}} в Кемеровском СИЗО{{sfn|Кихаева, Никитина}} приговор был приведён в исполнение. Несмотря на это, ходили [[теория заговора|слухи]] о том, что Щербакова не расстреляли, а отправили работать на [[Уран (элемент)|урановые]] рудники{{sfn|Кривов}}{{sfn|Каневский||loc= 43:31-43:39}}.
 
== В массовой культуре ==
* Док. фильм из цикла «[[Следствие вели…]]» «Красавчик» (2017)
 
== Примечания ==
{{примечания}}
 
== Ссылки ==
* {{cite web| author = [[Каневский, Леонид Семёнович|Каневский Л.]]|datepublished = 3 сентября 2017|url= https://www.ntv.ru/peredacha/sledstvie/m2320/o466217/video|title=«Красавчик»|publisher = [[НТВ]]|accessdate = 2019-02-03|ref=Каневский}}
* {{cite web| author = Кихаева А., Никитина Л.|url=http://long.avoka.do/view/24331291/molchanie-ulits#3|title=«Маньяк, известный на весь Союз» // «Молчание улиц: 6 преступлений, которые навсегда запомнил город Кемерово» |website=Интернет-журнал [[Avokado]]|publisher = |accessdate = 2019-03-17|ref=Кихаева, Никитина|archiveurl= https://web.archive.org/web/20190925184437/http://long.avoka.do/view/24331291/molchanie-ulits/#3|archivedate = 2019-09-25}}
* {{cite web| author = Кривов И.|datepublished = 27 марта 2013|url= http://слово-сочетание.рф/news/Pauk|title=«Паук»|website= «Слово-сочетание» — Журналистика в Кузбассе|accessdate = 2019-03-17|ref=Кривов|archiveurl= https://web.archive.org/web/20170615014337/http://xn----8sbenbrquebb4afq7e.xn--p1ai/news/Pauk|archivedate = 2019-09-25}}
 
{{ВП-порталы|Персоналии|Преступность|СССР|Сибирь}}
 
[[Категория:Родившиеся в 1960-е годы]]
[[Категория:Персоналии:Ленинск-Кузнецкий]]
[[Категория:Серийные убийцы СССР]]
[[Категория:Серийные убийцы 1980-х годов]]
[[Категория:Насильники СССР]]
[[Категория:Осуждённые за сексуальные преступления против несовершеннолетних]]
[[Категория:Преступники Кемеровской области]]
[[Категория:Расстрелянные в РСФСР]]
[[Категория:Казнённые в 1988 году]]
[[Категория:Казнённые за убийство]]
[[Категория:Убийцы беременных женщин]]
{{Добротная статья|Преступники и авантюристы}}
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Մասնակից:SandroGirl/Ավազարկղ_Դ» էջից