«Սուրեն Սարդարյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
(Տարբերություն չկա)
|
17:59, 23 Հոկտեմբերի 2020-ի տարբերակ
Սուրեն Լևոնի Սարդարյան (1918, Դեվրլու, Երևանի գավառ - անհայտ), հայ մանկավարժ: ԽՄԿԿ անդամ (1944): Տեխնիկական գիտությունների թեկնածու (1966): ՀԽՍՀ վաստակավոր ինժեներ: Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից:
| Սուրեն Սարդարյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1918 |
| Ծննդավայր | Դեվրլու, Երևանի գավառ |
| Մահացել է | անհայտ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Գիտական աստիճան | տեխնիկական գիտությունների թեկնածու (1966) |
| Մասնագիտություն | մանկավարժ |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  և  |
Կենսագրություն
Սուրեն Սարդարյանը ծնվել է 1918 թվականին, Արարատի շրջանի Արարատ գյուղում: Սովորել է հայրենի գյուղի դպրոցում, 1934- 1936 թվականներին՝ Երևանի ինդուստրիալ բանֆակում, այնուհետև ընդունվել է Երևանի Կառլ Մարքսի անվան պոլիտեխնիկական ինստիտուտի հիդրոտեխնիկական ֆակուլտետը, որի տեսական դասընթացը, առանց դիպլոմային պաշտպանության, ավարտել է 1941 թվականին: Պոլիտեխնիկական ինստիտուտում սովորելիս, սկսած 1937 թվականից մինչև Մեծ հայրենականը, Սարդարյանը միաժամանակ աշխատել է Երևանի լեռնամետալուրգիական տեխնիկումում, դասավանդել է տեխնիկական մեխանիկա և գեոդեզիա: Այդ ժամանակաշրջանում նա աշխատել է նաև Ա. Թամանյանի անվան շինարարական տեխնիկումում՝ դասավանդելով նույն առարկաները, մաթեմատիկա է դասավանդել երեկոյան մասսայական դպրոցներում[1]:
Հայրենական պատերազմի սկզբից Սարդարյանը մեկնել է բանակ և ակտիվորեն մասնակցել հայրենիքի պաշտպանությանը՝ սկզբում սակրավորների խմբում՝ Մոսկվայի մոտ, իսկ հետագայում՝ 89-րդ դիվիզիայում, մասնակցել է արդեն 226-րդ դիվիզիայի, 987-րդ գնդի ինժեներական ծառայությունների պետի պաշտոնում: Մարտական գործողությունների ճանապարհը Մոզդոկից հասել է Կարպատներ, Չեխոսլովակիայի Կոշիցե քաղաքը: Որպես սակրավորների վաշտի հրամանատար, իսկ հետագայում գնդի ինժեներական ծառայությունների պետ, տարբեր միավորումների կազմում մասնակցել է մի շարք ռազմաճակատների մարտական գործողություններին: 1944 թվականին ռազմաճակատում ընդունվել է ԽՄԿԿ շարքերը: Ցուցաբերած արիության և խիզախության համար Սարդարյանը պարգևատրվել է Կարմիր աստղի, և Հայրենական պատերազմի 2-րդ աստիճանի շքանշաններով և մի շարք մեդալներով: 1945 թվականի հունվարի վերջին մարտական առաջադրանքը կատարելիս ծանր վիրավորվել է: 1945 թվականի մայիսին զորացրվել է որպես Հայրենական պատերազմի հաշմանդամ, կապիտանի կոչումով[1]:
Զորացրվելուց հետո Սարդարյանն աշխատանքի է անցել լեռնամետալուրգիական տեխնիկումում: 1966 թվականին ստացել է տեխնիկական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան, այնուհետև դոցենտի պաշտոն: Աշխատել է պոլիտեխնիկական ինստիտուտի շինարարական մեխանիկայի ամբիոնի վարիչ:
Շինարարական ֆակուլտետի 50-ամյակի առթիվ Սարդարյանն արժանացել է ՀԽՍՀ վաստակավոր ինժեների պատվավոր կոչման: Նա գիտական աշխատանքների հեղինակ է, ունի ուսումնամեթոդական ձեռնարկներ: Ակտիվորեն մասնակցել է ֆակուլտետի և ինստիտուտի քաղաքական-հասարակական կյանքին, ուսանողների ռազմահայրենասիրական դաստիարակությանը[1]:
Պարգևներ
- Կարմիր աստղի շքանշան
- Հայրենական պատերազմի 2-րդ աստիճանի շքանշան
- ՀԽՍՀ վաստակավոր ճարտարագետ