«Պարտիզաններ»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[1812]] թ. [[Ֆրանսիա]]յի կայսր [[Նապոլեոն Բոնապարտ]]ը վիթխարի բանակի գլուխ անցած հարձակվեց [[Ռուսաստան]]ի վրա։ Ռուսական զորքերը քաջաբար մարտնչում էին ֆելդմարշալ [[Միխայիլ Կուտուզով|Միխայիլ Իլլարիոնովիչ Կուտուզովի]] հրամանատարությամբ։ Թշնամու դեմ պայքարի ելան նաև պարտիզանական ջոկատները։ Նրանք ազատում էին գերիներին, գրավում հակառակորդի պարենուպարենի ու զենքի գումակները, տեղեկություններ հավաքում Ֆրանսիացիների շարժման ուղղության վերաբերյալ, ոչնչացնում թշնամուն, բնակչությանբնակչությանը պաշտպանում կողոպուտից։ Գյուղացիներն իրենց առաջնորդներն ունեին։ Հաջողությամբ էր գործում մերձմոսկովյան մի գյուղի բնակիչ [[Գերասիմ Կուրին]]ի ջոկատը, որում հաշվվում էր 5 հազար հետևակային և 500 հեծյալ։ Ժողովրդի մեջ իր քաջությամբ հռչակվել էր [[Վասիլիսա Կոժինա]]ն` [[Սմոլենսկ]]ի մոտ գտնվող մի գյուղի գեղջավագի կինը։ Նրա ստեղծած ջոկատը, որ կազմված էր եղաններով, կացիններով ու գերանդիներով զինված կանանցից ու պատանիներից, պաշտպանում էր գյուղը, ուղեկցորդում գերիներին։ Պարտիզանների գործողությունները ռուսական բանակին օգնեցին ջախջախելու թշնամուն։