|
'''Հետաքրքրություն,''' դրական գունազարդված հուզական գործընթաց{{sfn|Изард|2009|loc=Характеристики эмоции интереса|с=105|name=IzardInterest105}} (ըստ [[Ալեքսեյ Լեոնտև|Ալեքսեյ Լեոնտևի]] կարգաբանությամբ՝կարգաբանության՝ զգացմունք<ref name="Leontev">{{статья|автор=[[Леонтьев Алексей Николаевич]].|заглавие=Потребности, мотивы и эмоции|ссылка=http://flogiston.ru/library/leontev|язык=ru|место=М.|издательство=[[МГУ]]|год=1971}}</ref>), կապված հետաքրքրության առարկայի մասին ինչ-որ բան իմանալու, նրա նկատմամբ բարձր ուշադրության պահանջով<ref>{{Из КНЭ|2|482|Интерес}}</ref>։
Հետաքրքրիր է այն, ինչը իրենից ներկայացնում է համոզիչ ինչ-որ բան<ref>[https://postnauka.ru/faq/7794 «Интересное» как категория культуры]</ref>։
== Նկարագրություն ==
Հետքրքրության տակ հասկացվում է պահանջկոտ վերաբերմունք կամ մոտիվացիոն վիճակ, որը դրդում է ճանաչողական գործունեության։ .Հետաքրքրությունը սերտորեն կապված է Интерес тесно связан с собственно человеческим уровнем освоения действительности в форме знаний и развертывается преимущественно во внутреннем плане. ВՀետաքրքրության основеհիմքում интересаընկած лежитէ познавательноеիրականության влечениеայս (желание)կամ кայն тойոլորտի илиճանաչողական инойներգրավումը области(ցանկությունը)։ действительности.Աստիճանաբար Постепенноկարող можетէ перерастиվերաճել вառարկայի устойчивуюնկատմամբ личностную потребность в активномակտիվ, деятельномգործուն отношенииվերաբերմունքի кանհատական предмету.պահանջարկին: ИнтересՀետաքրքրությունը описываетсяնկարագրվում вէ терминахբովանդակության увлеченности содержаниемհետաքրքրվածությամբ, вовлеченностиառաջադրանքի вմեջ задачуներգրավվածությամբ, вգործունեության процессգործընթաց деятельности.տերմիններով: ИнтересՀետաքրքրությունը можетկարող трактоватьсяէ какմեկնաբանվել однаորպես изզարմանքին эмоций, близкихմոտ кզգացմունքներից [[Удивление|удивлению]]մեկը, любознательностиհետաքրքրասիրություն<ref>Большой психологический словарь, 2009, с. 247—248.</ref>.։
Առանձնացվում են հետաքրքրության հուզական և կամային կողմերը։ Հուզական կողմի տակ ենթադրվում է ինտելեկտուալ հույզը, կամային կողմի տակ՝ մտավոր դժվարությունների հաղթահարման ջանքերը<ref>Большой психологический словарь, 2009, с. 247.</ref>։
Различают эмоциональную и волевую стороны интереса. Под эмоциональной стороной подразумевается интеллектуальная эмоция; под волевой стороной — усилие, связанное с преодолением интеллектуальных трудностей<ref>Большой психологический словарь, 2009, с. 247.</ref>.
ОбычныйՍովորական человекմարդը испытываетհետաքրքրություն интересավելի чащеշատ чемէ любыеզգում, другиеքան [[Эмоциональныйհուզական процесс|эмоциональныеվիճակում состояния]].գտնվող [[Изард,ցանկացած մեկը։ Կ․Է․ Իզարդը դասում է այն մարդու բազային էմոցիաների К.շարքին։ Э.|К.Նա Э.նաև Изард]]այն относитհամարում егоէ кաշխատանքում [[Базовыеմարդուն эмоции|базовымմոտիվացնող эмоциям]]և человека. Он так же считает его главным [[Мотив (психология)|мотиватором]] человека в [[Труд|работе]] и важнейшим элементом [[Творчество|творческой деятельности]]<ref name="IzardInterest105" />.
Весьма подробно останавливается на понятии интереса и интересного [[Голосовкер, Яков Эммануилович|Голосовкер]] в своей Логике мифа. Антонимом интереса он называет [[Скука|скуку]], а формой интереса — [[любопытство]]. Вместе с тем, интерес обнаруживает тайну, например, когда говорят об "интересном положении" в значении [[Беременность|беременности]]. Разбирая философские произведения, Голосовкер отмечает, что они редко бывают интересными, так как не будят [[воображение]]. Вместе с тем, интересное всегда эфемерно и временно, а в академической среде оно имеет значение поверхностного, [[риск]]ованного и даже [[скандал]]ьного<ref>[http://litresp.ru/chitat/ru/%D0%93/golosovker-yakov-emmanuilovich/izbrannoe-logika-mifa Логика мифа]</ref>.
|
