«Կտուց անապատ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
տեղեկաքարտը փոխում եմ |
No edit summary |
||
Տող 17.
[[1740]] թվականին եկեղեցու ճակատին կից Կարապետ Դատիկ եպիսկոպոսը քառամույթ գավիթ է կառուցել, որի հս. պատից մուտք է բացվում դեպի ուղղանկյուն խորանով Ս. Հրեշտակապետաց մատուռը, որտեղ պահվել են Կտուց անապատ-ի ձեռագրերը։ Համալիրի հարմում գտնվում են միջանցքի շուրջը երկշար դասավորված մութ ու ցածր խցերը, արլ-ում՝ հյուրատունը, իսկ հարավում՝ վանահոր բնակարանը։ [[19-րդ դար]]ում Կտուց անապատի թեմն ունեցել է ութ գյուղ։ Նրան են պատկանել Վանա լճի մերձափնյա [[ցորեն]]ի արտերը, [[այգիներ]], [[ձիթհանք]], [[ջրաղաց]], [[տուն|տներ]], [[խանութ]]ներ են։ Կտուց անապատամայացել է [[Մեծ եղեռն]]ի ժամանակ։
== Պատմական տեղեկություններ ==
Հայ պատմագիրների մէջ մինչև ԺԴ. դարը Կտուց [[անապատ]]ի մասին ոչ մի հիշատակություն չկա։ Այս անապատի [[1700]] թվականին գրված մի կոնդակի մէջ ասված է, թէ սուրբ [[Գրիգոր Լուսավորիչ]]ը [[Հռոմ]]ից վերադառնալիս իր հետ բերեց Կենաց փայտի մաս և յոթ սրբերի [[նշխար]]ներ, երբ հասավ այստեղ [[Կտուց կղզի|(Կտուց կղզին]] ) մի ձայն լսեց, որ ասում էր. «Մեզ այստեղ ամփոփիր »։ Սուրբը այս լսելով նշխարները ամփոփեց յոթ տեղ և նրանց վրայ յոթ [[եկեղեցի]] կանգնեց, նուն սրբերի անուններով և իր աշակերտներից մինին առաջնորդ կարգեց։ Այնուհետև հավաքվեցին մինչեւ 500 կրոնավոր միաբան։ Մի օր միաբաններից երեքը հիվանդացան և մեռան։ Սպասավորները եկան տեսան, որ «Կտուց (խումբը ) հրեշտակ իջեալ էին », և անմիջապէս տեղեկացրին միաբաններին, որոնք եկան և «միմյանց ասացին. Կուտուց հրեշտակք է իջել,այս տեղը նրանց անունով կոչվեց Կուտուցու անապատ»։
== Պատկերասրահ ==
| |||