«Մասնակից:Մարտիրոսյան Նարինե/Ավազարկղ16»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 169.
Միքելանջելոն 25 տարի անց վերադարձել է Սիքստինյան կապելլա ՝ խորանի պատին «[[Ահեղ դատաստան]]ը» գրելու համար, նորովի մեկնաբանելով աշխարհի վերջի մասին պատմությունը։ Այս վիթխարի որմնանկարում, որտեղ հուսահատ կերպարները ներգրավված են վիթխարի մրրիկի մեջ, որի կենտրոնը Քրիստոսի հզոր պատկերն է, այլևս Վերածննդի հերոսություն չկա, սա կոտրված, ճնշված մարդու, վերածննդի պատրանքների վերջի մասին պատմող պատմություն է{{sfn|Дзуффи|2002|с=109}}: Միքելանջելոյի ստեղծագործության վրա զգալի ազդեցություն ունեցող նկարիչների շարքում կարելի է նշել [[Պոնտորմո]]յին, [[Անդրեա դել Սարտո]]յին, [[Ռոսսո Ֆյորենտինո]]յին{{sfn|Дзуффи|2002|с=116}}, [[Կոռեջո]]յին, [[Տինտորետտո]]յին, [[Անիբալե Կարաչի|Անիբալե Կարաչի]]ին, [[Պաոլո Վերոնեզե|Պաոլո Վերոնեզե]]ին և [[Էլ Գրեկո]]ին:
==
{{Main|Реставрация фресок Сикстинской капеллы}}
[[Պատկեր:Gardenbeforeandafter.jpg|thumb|left|350px|Միքելանջելոյի "Ադամի և Եվայի մեղքի և աքսորի " բաղկացուցիչ պատկերը: Վերևի ձախ կողմում ՝ մինչև վերականգնումը, ներքևի աջ կողմում ՝ հետո]]
1543 թվականին մտցվեց Սիքստինյան կապելլայի որմնանկարների "հավաքարարի" պաշտոնական հաստիքը։ 1565 թվականին, նստելու հետևանքով, ''Նոյի զոհաբերությունը'' վահանակի մի մասը թափվում է: Երեք տարի անց [[Կառնեվալի, Դոմենիկո|Դոմենիկո Կառնեվալի]]ն վերականգնեց որմնանկարի վնասված հատվածը, այդ հատվածը ժամանակի ընթացքում շատ մգվել էր: Վերականգնողական աշխատանքներ էին տարվում նաև 1625, 1710, 1903—1905 և 1935—1936 թվականներին: Փորձեր են եղել որմնանկարները մաքրել փոշու և մրի շերտերից։ 1710—1713 թվականներին որոշ գույնը կորցրած հատվածներ են ներկվել: 1795 թվականին [[Սուրբ Հրեշտակի ամրոց|Սուրբ Հրեշտակի ամրոց]]ում տեղի ունեցած պայթյունից փլուզվել է "Ջրհեղեղի" վահանակի մի մասը, այն այդպես էլ մնացել է չվերականգնված։ Մրից խավարած առաստաղը ժամանակին ստիպեց արվեստի սիրահարներին խոսել "մեծ կոլորիստ" և "մռայլ" նկարիչ Միքելանջելոյի մասին<ref name="Montégut">Montégut, 1870</ref>, ում գեղանկարչությունը իր «մարմարե մոնոտոնությունը» վերցրել էր քանդակից: Սակայն, ինչպես ցույց է տվել 1994 թվականին ավարտված վերականգնումը, ցիկլի վառ և ուժեղ գույներով կոլորիստիկ լուծումը կանխագործել է [[մանիերիզմ]]ի լավագույն վարպետների գտածոներին: Գեղանկարչությունը գրեթե միագույն դարձրած ռեստավրատորների կողմից հեռացված շերտերի տակից բացվել են Միքելանջելոյի իրական գույները{{sfn|Pietrangeli|1994|p=}}: Սակայն որմնանկարների վրա կատարված աշխատանքների արդյունքները միանշանակ չեն ընդունվել: նրանց քննադատները պնդում են,որ Միքելանջելոն մշակել է զարդանկարի դետալները և ստվերները չոր-չոր, և հեղինակային գորշի այս մասը ցեխի հետ միասին անհետ ջնջվել էր <ref name="Beck 1995">Beck 1995.</ref>:
Սիքստինյան կապելլայի որմնանկարների վերջին վերականգնումն իրականացվել է 1980 թվականի հունիսից մինչև 1999 թվականի դեկտեմբերը:Պատերն ու հատկապես Կապելլայի առաստաղը պատված են եղել մոմի մրով, վահանակները զգացել են նաև արտանետվող գազերի ազդեցությունը և շատ ավելի կեղտոտ էին, քան մնացած որմնանկարները<ref name="Mancinelli's essay">Fabrizio Mancinelli’s essay, Michelangelo at Work in The Sistine Chapel, ed. Massimo Giacometti, (1986) Harmony Books, ISBN 0-517-56274-X</ref>: Վերականգնողների խումբը բաղկացած էր տասներկու մասնագետներից, որոնց թվում էին Ջանլուիջի Կոլալուչին, Մաուրիցիո Ռոսսին, Պյերջորջո Բոնետտին, Բրունո Բարատին և ուրիշներ: Աշխատանքները սկսելուց առաջ ՝ 1979 թվականին, իրականացվել են անհրաժեշտ հետազոտություններ, փորձարկումներ, համապատասխան լուծիչ գտնելու աշխատանքներ: Առաջին փուլը ՝ կամարամահիկների որմնանկարների վրա աշխատանքը ավարտվել է 1984 թվականի հոկտեմբերին։ Հաջորդ փուլում վերանորոգվել է առաստաղը, (ավարտվել է 1989 դեկտեմբերին), այնուհետև— «Ահեղ դատաստանը»: Վերականգնված որմնանկարները օծվեցին Հռոմի պապի կողմից [[Հովհաննես Պողոս II|Հովհաննես Պողոս II]] 1994 թվականի ապրիլի 8-ին հանդիսավոր ծառայության ժամանակ։ 1999թ. դեկտեմբերի 11-ին պաշտոնապես ավարտված եզրափակիչ փուլում{{sfn|Pietrangeli|1994|p=}}, վերանորոգվել են Կապելլայի պատերի Բոտիչելիի, Գիրլանդայոյի, Պերուջինոյի և այլ նկարիչների կողմից գրված որմնանկարները։ 2007 թվականի հունվարին Վատիկանի թանգարանները, որտեղ Սիքստինյան կապելլայի առաստաղը ամենագրավիչ ցուցանմուշն է, օրական միջինը 10 հազար մարդ է այցելել: Վատիկանը, վախենալով, որ վերջերս վերականգնված որմնանկարներին վնաս կհասցվի այցելուների թիվը նվազեցնելու համար, հայտարարել Է այցելության ժամերը կրճատելու և մուտքի վճարն ավելացնելու մտադրության մասին<ref name="Richard Owen">Richard Owen, [http://www.timesonline.co.uk/tol/news/world/article1289890.ece «Vatican puts a squeeze on visitors»], Timesonline, January 6, 2007.</ref>.
== Ծանոթագրություններ==
|