Վիքիպեդիա

«Մասնակից:Մարտիրոսյան Նարինե/Ավազարկղ16»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
Տող 162.
[[Պատկեր:Profeta Isaia Raffaello.jpg|thumb|upright|[[Ռաֆայել]] ''Իսայա'', գրված է Միքելանջելոյի մարգարեների տպավորության տակ]]
Միքելանջելոն գրեթե գտնվում էր [[Լուկա Սինյորելլի|Լուկա Սինյորելլի]]ի ստեղծագործությունների ազդեցության տակ{{sfn|Gardner|1970|p=}}, որի ''Աշխարհի վերջ'' որմնանկարային ցիկլը Օրվիետո տաճարի (1499—1502) Սան Բրիցիո կապելլայում պարունակում է մեծ թվով մերկ պատկերներ բարդ ռակուրսներից: Բոլոնիայում Միքելանջելոն տեսել է Յակոպո Դելլա Քվերչիի քանդակագործական ռելիեֆները, որոնք զարդարում են տաճարի դռները: "Եվայի արարման" մեջ Միքելանջելոն կրկնել է Դելլա Քվերչիի ռելիեֆներից մեկի կոմպոզիցիան{{sfn|Bartz, König|1998|p=}}: Սակայն ցիկլի մնացած մասերը, հատկապես պաշտամունքային "Ադամի արարումը" արտահայտում են նկարչի «աննախադեպ նորարարությունը»{{sfn|Bartz, König|1998|p=}}: Ըստ Էռնստ Կոն-Վինների, Միքելկանջելոն վճռականորեն հեռանում է հարթ պատկերից, ստեղծելով եռաչափ տարածության զգացողություն, պատռում վաղ Ռենեսանսին բնորոշ անփոփոխությունը, ստիպելով իր հերոսներին ազատ տեղաշարժվել նրանում<ref name="Кон-Винер">{{книга|автор = Э. Кон-Винер.|часть = |заглавие = История стилей изобразительных искусств|оригинал = |ссылка = |ответственный = Под ред. М. М. Житомирского|издание = |место = Москва|издательство = Книжный дом ЛИБРОКОМ |год = 2010|том = |страницы = 140—142|страниц = 216 |серия = |isbn = 978-5-397-01325-3|тираж = }}</ref>:
[[Պատկեր:Jacopo Pontormo 004.jpg|thumb|upright|left|''Խաչից հանելը'' [[Պոնտորմո]]. Ок. 1525. Այս «„մանիֆեստը“ զարգացող մանիերիզմի է»{{sfn|Дзуффи|2002|с=117}} созданստեղծվել подէ влияниемՄիքելանջելոյի живописиգեղանկարչության Микеланджело.ազդեցության ներքո]]
Միքելանջելոյի որմնանկարների շարքը Սիքստինյան կապելլայում ուժեղ ազդեցություն է ունեցել այլ նկարիչների վրա, նույնիսկ նախքան նրա այդ աշխատանքն ավարտելը: Վազարին իր "Ռաֆայելի կյանքում" խոսում է այն մասին, որ Բրամանտեն, որն ուներ մատուռի բանալիները, այնտեղ էր թողնում Ռաֆայելին, որպեսզի նա ուսումնասիրի կամարի որմնանկարները Միքելանջելոյի բացակայության ժամանակ։ Տպավորված Միքելանջելոյի մարգարեներով ՝ Ռաֆայելը վերադարձել է [[Սուրբ Ավգուստինի եկեղեցի]] եկեղեցում Իսայայի պատկերով իր որմնանկարին և, համաձայն Վիզարիի, չնայած որ այն ավարտված էր, նա նորից նկարեց այն, ավելի ուժեղ եղանակով{{sfn|Vasari|1568|p=}}: ДжонՋոն О’МэллиՕ указывает' Մելլին նշում է, чтоոր ранееավելի Рафаэльվաղ включилՌաֆայելը вներառվել է«[[АфинскаяԱթենական школаդպրոց (Ռաֆայել)|АфинскуюԱթենական школуդպրոց (Ռաֆայել)]]» фигуруմտահոգ задумчивогоՀերակլետի Гераклита,պատկերի` подобногоնման Иеремииկապելլայի соկամարի свода капеллыԵրեմիային,սակայն ноՄիքելանջելոյի сդեմքով,ով лицом Микеланджело,հենված облокотившегосяէր на блокմարմարի мрамораբլոկին{{sfn|O’Malley|1986|p=156–158}}.:
 
Միքելանջելոյի ՝ ցիկլի վրա աշխատելիս գտնված գեղարվեստական խնդիրների լուծումները հետագա զարգացում են ստացել կերպարվեստի մյուս վարպետների ստեղծագործություններում- թվացյալ ճարտարապետություն, մարդու մարմնի անատոմիապես ճիշտ պատկերը,[[հեռանկար|հեռանկարային]] տարածության կառուցում, շարժման դինամիկան, հստակ և ուժեղ կոլորիտը: Գաբրիել Բարցը և {{iw|Կյոնիգ, Էբերխարդ(արվեստագետ)|Էբերխարդ Կյոնիգը|de|Eberhard König (Kunsthistoriker)}}, խոսելով ''Ignudi'' մասին, նշում են: «Չկա այլ պատկեր, որը կունենա այնպիսի երկարատև ազդեցություն հետագա սերունդների վրա, քան սա: Հետագայում նման պատկերները կրկնվել են անթիվ դեկորատիվ աշխատանքներում, հաստոցային գեղանկարչության, որմնանկարի կամ նույնիսկ քանդակագործության մեջ»{{sfn|Bartz, König|1998|p=45, 52}}:
Решения художественных задач, найденные Микеланджело при работе над циклом, получили дальнейшее развитие в произведениях других мастеров изобразительного искусства: иллюзорная архитектура, анатомически верное изображение человеческого тела, [[перспектива|перспективное]] построение пространства, динамика движений, ясный и сильный колорит. Габриель Барц и {{iw|Кёниг, Эберхард (искусствовед)|Эберхард Кёниг|de|Eberhard König (Kunsthistoriker)}}, говоря об ''Ignudi'', отмечают: «Нет никакого другого изображения, которое имело бы столь длительный эффект воздействия на последующие поколения, чем это. Впредь подобные фигуры повторялись в неисчислимых декоративных работах, в станковой живописи, фреске или даже скульптуре»{{sfn|Bartz, König|1998|p=45, 52}}.
 
Միքելանջելոն 25 տարի անց վերադարձել է Սիքստինյան կապելլա ՝ խորանի պատին «[[Ահեղ դատաստան (Միքելանջելո)|Ահեղ դատաստան]]ը» գրելու համար, նորովի մեկնաբանելով աշխարհի վերջի մասին պատմությունը։ Այս վիթխարի որմնանկարում, որտեղ հուսահատ կերպարները ներգրավված են վիթխարի մրրիկի մեջ, որի կենտրոնը Քրիստոսի հզոր պատկերն է, այլևս Վերածննդի հերոսություն չկա, սա կոտրված, ճնշված մարդու, վերածննդի պատրանքների վերջի մասին պատմող պատմություն է{{sfn|Дзуффи|2002|с=109}}: Միքելանջելոյի ստեղծագործության վրա զգալի ազդեցություն ունեցող նկարիչների շարքում կարելի է նշել [[Պոնտորմո]]յին, [[Անդրեա դել Սարտո]]յին, [[Ռոսսո Ֆյորենտինո]]յին{{sfn|Дзуффи|2002|с=116}}, [[Կոռեջո]]յին, [[Տինտորետտո]]յին, [[Անիբալե Կարաչի|Անիբալե Կարաչի]]ին, [[Պաոլո Վերոնեզե|Պաոլո Վերոնեզե]]ին և [[Էլ Գրեկո]]ին:
Микеланджело возвратился в Сикстинскую капеллу через 25 лет, чтобы написать на алтарной стене «[[Страшный суд (Микеланджело)|Страшный суд]]», по-новому интерпретируя сюжет о конце мира. В этой колоссальной фреске, где отчаявшиеся персонажи вовлечены в гигантский вихрь, центром которого выступает могучая фигура Христа, уже нет героизма Ренессанса, это рассказ о сломленном, подавленном человеке, конце возрожденческих иллюзий{{sfn|Дзуффи|2002|с=109}}. Среди художников, на творчество которых значительное воздействие оказал Микеланджело, можно назвать [[Понтормо]], [[Андреа дель Сарто]], [[Россо Фьорентино]]{{sfn|Дзуффи|2002|с=116}}, [[Корреджо]], [[Тинторетто]], [[Карраччи, Аннибале|Аннибале Карраччи]], [[Веронезе, Паоло|Паоло Веронезе]] и [[Эль Греко]].
 
== Реставрация фресок капеллы (1980—1999) ==
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Մասնակից:Մարտիրոսյան_Նարինե/Ավազարկղ16» էջից