«Մասնակից:Մարտիրոսյան Նարինե/Ավազարկղ16»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մերկ երիտասարդները շրջապատում են որմնանկարի հիմնական կենտրոնական գոտու փոքր վահանակները: Չնայած այն հանգամանքին, որ նրանք կարծես թե կապված են թրոմփլեյի ճարտարապետության հետ, նրանց արժեքը չի սահմանափակվում դեկորատիվ դերով կամ հերալդիկ գործառույթով, որը վերագրում էր նրանց Վազարին(քանի որ նրանցից ոմանք պահում են կաղնու տերևներից շղթաներ- ակնարկ դելլա Ռովերե զինանշանի): Նրանք ավելի շուտ թվում են արարածներ, որոնք ըստ ՇՇառլ դե Տոլնայի նկարագրության գտնվում են «աստվածայինի և մարդկայինի միջև»{{sfn|De Vecchi|1999|p=90}}. Միքելանջելոն "Ignudi" - ին օժտել է այն գեղեցկությամբ, որը, Վերածննդի դարաշրջանի հասկացությունների համաձայն, արտահայտված է նաեւ հայտնի Oratio de hominis dignitate («Մարդու արժանապատվության մասին խոսք») [[Ջովանի Պիկո դելլա Միրանդոլա|Ջովանի Պիկո դելլա Միրանդոլա]]յում, հայեցության դեպքում ծնում է էկզալտացիա և մարդուն դնում Աստծո կերպարանքով տիեզերքի կենտրոնում {{sfn|De Vecchi|1999|p=163}}:

 

<!-- Микеланджело изобразил гнев и несчастья человечества, картина «ежедневно раунд только внутренней жизни, как если бы это было проклятие». [47] В их сдерживает ниши, предков «сидеть, сидеть на корточках и ждать». [48] Из четырнадцати люнеты, два, что, вероятно, были окрашены во-первых, семьи Елеазара и Mathan и Иакова и Иосифа являются наиболее подробными. Они становятся все широком к алтарю конце, один из последних быть окрашены в два дня. [Примечание 14]-->