|
[[Պատկեր:Flaubert-Giraud.jpg|alt=|աջից|290x290փքս]]
1862 թվականին Ֆլոբերը, իր գրական ծրագրերով կիսվելով, [[Գոնկուր եղբայրներ|Գոնկուր եղբայրներին]] ասել է, որ ի թիվս այլ գաղափարների՝ իրեն հետաքրքրում է վեպը՝ որպես ժանր. «Նա նաև կցանկանար գրել երկու կամ երեք փոքր վեպ, շատ հեշտ, շատ պարզ. ամուսին, կին, սիրեկան»<ref>{{Книга|автор=Гонкур Э. и Ж. де|заглавие=Дневник. Записки о литературной жизни: Избранные страницы: в 2 т|ответственный=|издание=|место=М.|издательство=Художественная литература|год=1964. — Т. 1|страницы=338|страниц=|isbn=|isbn2=}}</ref>:
Նոր վեպի վրա հեղինակն աշխատել է շուրջ յոթ տարի և ավարտել 1869 թվականի մայիսին: Գրողի՝ այդ շրջանի նոթատետրերում պահպանվել են «Г-жа Моро (վեպ)» վերնագրով գրքի ծրագիր և ուրվագրեր: 1863 թվականին Միշել Լևին (ֆր. ''Michel Lévy''), Ֆլոբերի [[Սալամբո|«Սալամբո»]] պատմական վեպը հրատարակողը, ըստ հեղինակի հետ կնքած պայմանագրի՝ իրավունք է ստացել հրապարակել գրողի հաջորդ աշխատանքը՝ պայմանով, որ այն պիտի նվիրված լինի ժամանակակից կյանքի արտացոլմանը:
В 1863 году Мишель Леви (фр. ''Michel Lévy''), издатель исторического романа Флобера «[[Саламбо]]», в договоре с ним оставил за собой право на публикацию следующего произведения писателя при условии, что оно будет посвящено изображению современной жизни.
[[Պատկեր:Pavillon_Flaubert_Croisset_Canteleu_008.jpg|alt=|ձախից|448x448փքս]]
1864 թվականի սկզբից գրողն սկսել է ուսումնասիրել տարբեր ժանրերի մատենագրություններ՝ նվիրված վեպի պատմական հիմքին և համայնապատկերին: Ֆլյուբերտն ուշադրությամ ուսումնասիրել է 1847-1848 թվականների մամուլը: «Ես խեղդվում եմ հին թերթերում»,— 1865 թվականի փետրվարին հայտնել է իր զարմուհի Կարոլինա Կոմմանվիլին<ref name=":8" />:
С начала 1864 года писатель начал изучать большое количество разного рода литературы, посвящённой исторической основе и панораме романа (середина сентября 1840 года — государственный переворот в декабре 1851 года). Флобер тщательно изучает прессу 1847—1848 годов. «Я утопаю в старых газетах»,— сообщал он своей племяннице Каролине Комманвиль в феврале 1865 года<ref name=":8" />.
При работе над «парижскимՓարիզի романомվեպի» Флоберվրա сաշխատելիս обычнымиՖլոբերն, дляիրեն себяբնորոշ педантизмомմանրախնդրոթյամբ иև добросовестностьюբարեխղճությամբ, посещаетորոշ некотороеժամանակ времяայցելել библиотекуէ палатыՊատգամավորների депутатовպալատի գրադարան, обращаетсяխնդրել заէ необходимымиանհրաժեշտ справкамиտեղեկատվությունը иև комментариямиմեկնաբանությունները, изучаетուսումնասիրել է организациюտարբեր различныхհաստատությունների учрежденийև иծառայությունների службկազմակերպումը, знакомитсяծանոթացել сէ [[БиржаԲորսա|биржевойԲորսայի]] игрой.խաղին: ТакԱյսպես, вհայտնի письмеքննադատ к влиятельному критику [[Сент-Бёв,Շառլ ШарльՕգյուստեն Огюстенդը де|СентՍենտ-БёвуԲյով|Սենտ Բյովին]] писательգրողը обращаетсяդիմել сէ՝ просьбойխնդրելով предоставитьիրեն емуտրամադրել информациюայդ поտարիներին Քրիստոնեական սոցիալիզմի մասին տեղեկատվությունը. «[[ХристианскийԵս, социализм|неокатолическомуբնականաբար, պետք է իմանամ ամեն ինչ և, նախքան движению]]գործի անցնելը, զգամ ժամանակի ոգին»<ref>Наиболее яркий представитель — [[Ламенне, Фелисите Робер де|Фелисите Робер де Ламенне]]</ref> тех лет: «Мне, разумеется, надо знать всё и, перед тем как взяться за дело, ощутить дух времени»<ref name=":8" />. В ноябре: 1866 годаթվականի նոյեմբերին [[ЖоржԺորժ СандՍանդ|Ժորժ Սանդը]] неделюմի гостилаշաբաթ вհյուրընկալվել егоէ именииնրան вպատկանող КруассеԿրուասում, гдеորտեղ, поգրողի егоխնդրանքով, просьбеմանրամասնորեն подробноպատմել рассказывалаէ ему1848 оթվականի событияхիրադարձությունների иև «оմարդկանց людях 48 года»մասին, отмечаяառանձնացնելով у«ավելի нихշատ «скорее ихնրանց добруюբարի волюկամքը, нежелиքան умխելքը»<ref name=":8" />.: РаботаԳրողի՝ надմանրամասների романомհանդեպ продвигаласьհավատարմության, медленноդարաշրջանի из-заոգին известной скрупулёзности писателяընկալելու, верностиգեղագիտական деталямսկզբունքների, духуմանրակրկիտության эпохиպատճառով иվեպի егоաշխատանքները эстетическимդժվար принципам.էին Так,առաջ в октябреգնում: 1864 годаթվականի онհոկտեմբերին сообщаетհայտնել է, чтоոր заյոթ семьշաբաթվա недельտքնաջան напряжённогоաշխատանքի трудаարդյունքում написалգրել толькоէ, пятнадцатьընդամենը, страницտասնհինգ էջ<ref name=":2">{{Книга|автор=Флобер Г|заглавие=Собрание сочинений в пяти томах|ответственный=|издание=|место=М.|издательство=Правда|год=1956|страницы=372—378|страниц=|isbn=|isbn2=|том=3}}</ref>.: В1866 декабреթվականի 1866դեկտեմբերին годаՖլոբերը ФлоберԺորժ пишетՍենդին Жоржգրել Санд:է. «… целыхերկու дваամբողջ дняօր бьюсьես надտանջվում однимեմ абзацемմեկ պարբերության վրա, иև ничегоինձ уմոտ меняոչինչ неչի выходит.ստացվում: ИногдаԵրբեմն мнеես хочетсяուզում плакать!եմ լացել»:
НаՄանրամասների тщательностиմշակման проработкиմանրակրկիտության деталейև иգրողի дотошностиմանրակրկիտության писателяմասին подробноպատմել останавливаетсяէ [[Золя,Էմիլ ЭмильԶոլա|ЭмильԷմիլ ЗоляԶոլան]], которыйով отмечалնշել է, чтоոր ФлоберՖլոբերն работалիր надգրքերի своимиվրա книгамиաշխատել какէ ինչպես «[[БенедиктинцыԲենեդիկտյան միաբանություն|бенедиктинец«բենդիկտացի»]]».: ПоՆրա его мнению,կարծիքով «исключительнаяբացառիկ добросовестностьբարեխղճությունը» представляет собой однуՖլոբերի изտաղանդի наиболееառավել характерныхբնութագրական особенностейառանձնահատկություններից талантаմեկն Флобераէ<ref name=":5">{{Книга|автор=Золя, Эмиль|заглавие=Гюстав Флобер // Собрание сочинений в 26-ти томах|ответственный=|издание=|место=М.|издательство=Художественная литература|год=1966|страницы=437—470|страниц=|isbn=|isbn2=|том=25}}</ref>:
{{Քաղվածք|Если ему нужно описать какую-нибудь местность, он сам отправится туда и даже проживёт там некоторое время. Так было с первой главой „Воспитания чувств“, которая начинается с описания путешествия на пароходе по Сене от Парижа до Монтеро; Флобер проделал весь этот путь в кабриолете, так как пароходов там уже давно нет. Даже в тех случаях, когда ему приходится дать вымышленное описание, он пускается на поиски местности, которая походила бы на воображаемый пейзаж, и успокоится только тогда, когда действительно найдёт уголок природы, близко напоминающий тот, что представляется его мысленному взору.|автор=— Эмиль Золя. Гюстав Флобер}}
|
