«Մասնակից:Մարտիրոսյան Նարինե/Ավազարկղ16»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 129.
Զախարիան կանխատեսեց: «Դիտեք, Ձեր արքան գալիս է ձեր մոտ, համեստ և ավանակի վրա նստած»{{sfn|O’Malley|1986|p=106–107}}: Նրա կերպարին կապելլայում տեղ է հատկացված անմիջապես դռան վերևում,որով անց են կացնում Հռոմի պապին մասնակցելու[[Ծաղկազարդ]]ին թափորով, այն օրը, երբ լրացավ Զաքարեի մարգարեությունը: Հիսուսն Իսրայել մտավ ավանակի վրա և հռչակվեց արքա{{sfn|O’Malley|1986|p=120—122}}:
[[Պատկեր:DelphicSibylByMichelangelo.jpg|thumb|Դելֆիական Սիվիլլա]]
Հովնանի հիմնական մարգարեությունը — [[ՆինվեիԱսորեստանի Անկումըկործանումը|կործանումը]] հեթանոսական Նինվեի, եթե նրա բնակիչները չեն ապաշխարում: Սակայն, դա գուցե չի բացատրում նրա պատկերի տեղադրումը ամենապատվավոր տեղում`խորանի վերևում: Հովնանի ճակատագիրն անմիջականորեն կանխատեսում է Հիսուսի չարչարանքները: Աստծուն չենթարկվող մարգարեն կուլ էր տրվել կետի կողմից և երեք օր ու երեք գիշեր նրա որովայնում անցկացրել աղոթքներով, իսկ ազատվելուց հետո կատարել Աստծո կամքը` ապաշխարության կանչել Նինվեի բնակիչներին: Ինչպես Հովնանը երեք օր կետի որովայնում, այնպես է Հիսուսը խաչի վրա մահից հետո հողի մեջ անցկացրեց երեք օր ու երեք գիշեր: Սիքստինյան կապելլայի առաստաղին Հովնանը, որը նստած է ,,մեծ ձկան,, կողքին, հայացքը հառել է Աստծուն, այդպիսով պատկերացնելով [[Հիսուսի հարություն|Հիսուսի հարության]] նախանշանը{{sfn|O’Malley|1986|p=106–107}}:
 
Сивиллы — пророчицы, жившие в храмах по всему Древнему миру. Считается, что сивиллы, изображённые Микеланджело, предсказывали рождение Христа. Слова Кумской сивиллы, например, цитируемые [[Вергилий|Вергилием]], объявившей о «новом потомстве Небес», которое возвратит «Золотой Век», интерпретируются как предсказание появления Иисуса{{sfn|O’Malley|1986|p=116}}. По христианской доктрине Христос пришёл не только к евреям, но и к [[язычник]]ам. Подразумевалось, что до Рождества Христа Бог подготовил мир к его прибытию. Когда Иисус родился, о его рождении стало известно богатому и бедному, могущественному и униженному, евреям и язычникам. Три Волхва (библейских «Мага»), пришедшие к младенцу-Царю с драгоценными подарками, были представителями языческих народов. В связи с возросшим интересом к наследию языческого Классического мира, когда ученые обращались от изучения латинских трудов средневековых отцов церкви к трудам античных авторов, присутствие в Сикстинской капелле персонажей языческого мира вполне закономерно{{sfn|O’Malley|1986|p=107–117}}.