«Մասնակից:Մարտիրոսյան Նարինե/Ավազարկղ16»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 88.
Միքելանջելոն քանդակազարդ առաստաղի կենտրոնը թողեց Ադամի և Եվայի պատմություններին: Պատկերների այս կառույցահատվածում երկու մեծ ֆրագմենտները գնդակոծում են փոքրին: Կենտրոնական խմբից առաջին հատվածը — ''Աֆամի Արարումը'' համաշխարհային գեղանկարչության պատմության առավել հայտնի պատկերներից է: Միքելանջելոն ստեղծել է բացարձակապես նոր պատկերագրություն, ընտրելով պահը, երբ Աստված ձեռք է մեկնում արթնացող Ադամին ՝ նրան կյանք փոխանցելով։ Կոմպոզիցիայի կենտրոնական մոտիվը երկու դեմդիմաց ձգված ձեռքերն են: Շքախմբով շրջապատված Արարչի եռանդուն շարժումը, ընդգծված Է երկրի վրա առաջին մարդու արտասովոր ներդաշնակ կեցվածքով: Վազարին որմնանկարը նկարագրելով Ադամի մասին գրում էր, որ նա իսկապես Արարչի կողմից ստեղծվածի տպավորություն է թողնում, այլ ոչ թե մարդկային գաղափարով և վրձնով գրածի»{{sfn|Vasari|1568|p=}}: Հետազոտողների կարծիքները, թե ում է ներկայացնում Արարչի շքախմբի կանացի կերպարը, տարբերվում են: Մի մասը հակված են տեսնելու Մարիամին, սակայն այդ ենթադրությունը կասկածելի է: Մյուսների կարծիքով դա Եվան է , որի հայտնվելը արդեն մտածված էր Արարչի կողմից: Գոյություն ունի նաև վարկած , որ այն Աստվածային իմաստության (Սոֆիայի) կերպարն է, որը ներկա էր Աստծո կողմից աշխարհի արարմանը, այդ մասին գրված է աստվածաշնչյան [[Առակներ (գիրք)|Առակների գրքում]] (8:23, 27—31) և Ավգուստինի «[[Աստծո կարկուտի մասին]]»ում: Ինչպես կարծում էր [[Շտեյնբերգ, Լեո|Լեո Շտեյնբերգը]], ձախց ներքևում պատկերված են [[Լյուցիֆեր]] և [[Բեեղզեբուղ]]ը, ովքեր հրաժարվում էին ընդունել, որ Ադամը Աստծո արարման պսակն է: Նույն Շտեյնբերգի կարծիքով ձախ ձեռքով Արարիչը հենվում է մանուկ Քրիստոսի վրա , սակայն այս վարկածը այլ հետազոտողների կողմից չի ընդունվել: Ամբողջ աստվածային շքախումբը գրկած թիկնոցի կրկնակի ծալքը խաղում է Հիսուսի և Լյուցիֆերի միջև սահմանի դեր:{{sfn|Холл|2003|с=58}}
 
Կենտրոնական տեսարանի թեման, որտեղ Աստված ստեղծում է Եվային քնած Ադամի կկողիցկողից, վերցված էր Ծննդոց գրքի երկրորդ գլխից, որը աշխարհի արարման այլ կարգ է ներկայացնում: МикеланджелоՄիքելանջելոն повторяетկրկնում композицию рельефа «Сотворение Евы»է [[ЯкопоՅակոպո деллаԴելլա КверчаՔվերչա|ЯкопоՅակոպո деллаԴելլա КверчиՔվերչա]],յի из«Եվայի обрамленияԱրարումը дверей» Базиликиռելիեֆի Санկոմպոզիցիան, ПетрониоԲոլոնյեյում вԲազիլիկա Болонье.Սան ПроизведенияՊետրոնիոյի деллаդռների Кверчиշրջանակներից: художникԴելլա изучалՔվերչայի вստեղծագործությունները юности{{sfn|Bartz, König|1998|p=54}}{{sfn|Gardner|1970|p=467}}.նկարիչը ուսումնասիրել էր
երիտասարդ ժամանակ:{{sfn|Bartz, König|1998|p=54}}{{sfn|Gardner|1970|p=467}}.
 
Ադամի և Եվայի վերջնական նկարում Միքելանջելոն միացնում է երկու տեսարանները` [[Մեղսագործություն|Մեղսագործության]] և Դրախտից վտարման: Ձախից Եվան է, որը [[Օձ (դիցաբանություն)|Օձի]] ձեռքից վստահաբար վերցնում է պտուղը, և Ադամը, որն իր համար անհամբերությամբ պտուղ էր ընտրում, աջից թուրով հրեշտակն է, ով վռնդում է նրանց դրախտից դեպի աշխարհ, որտեղ նրանք կորցրել են հավերժ երիտասարդությունն ու անմահությունը:{{sfn|Goldscheider|1953|p=}}:
В заключительной картине истории Адама и Евы Микеланджело соединяет две сцены: [[Грехопадение|Грехопадения]] и Изгнания из Рая. Слева Ева, доверчиво принимающая плод из руки [[Змей (мифология)#В христианской, европейской традиции|Змея]], и Адам, нетерпеливо выбирающий плод для себя; справа — ангел с мечом изгоняет их из Рая, в мир, где они потеряли вечную молодость и бессмертие{{sfn|Goldscheider|1953|p=}}.
 
=== Նոյի պատմությունը ===