«Մասնակից:Ani Shavarshyan/Սևագրություն 1»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 127.
|accessdate = 2015-10-21
|lang = en
}}</ref>։
=== Ընտանիք ===
Տինկովը իր ապագա կնոջ՝ էստոնուհի Ռինա Վալենտինովա Վոսմանի հետ ծանոթացել է 1989 թվականին՝ ինստիտուտում սովորելու ժամանակ։ Հարսանիքը տեղի է ունեցել 2009 թվականի հունիսին՝ 20 տարի համատեղ կյանքից հետո<ref name="marriage-forbes">{{cite web
|url = http://www.forbes.ru/forbeslife-photogallery/dosug/280195-milliarder-na-vydane-gde-ustraivayut-svadby-bogateishie-lyudi-m/photo/2
|title = Миллиардер на выданье: где устраивают свадьбы богатейшие люди мира
|author = Анастасия Новикова
|date = 2015-02-13
|publisher = [[Forbes]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։ Նրանց դուստրը՝ Դարիան սովորել է Լոնդոնի թագավորական քոլեջում, որդիները՝ Պողոսը և Ռոմանը, St Edward ' s School, Oxford-ում։
=== Առողջական վիճակ ===
2020 թվականի մարտի 6-ին Տինկովը հայտարարել է, որ պայքարում է [[լեյկեմիա]]յի սուր ձևի դեմ, որը նրա մոտ հայտնաբերվել է 2019 թվականի հոկտեմբերին: Հաղորդվում էր, որ Տինկովն արդեն քիմիաթերապիայի մի քանի կուրսեր է տարել, և այն մասին, որ հենց հիվանդության հետ է կապված նրա լռությունը տեղեկատվական դաշտում<ref>{{Cite web|url=https://www.forbes.ru/milliardery/394487-budu-borotsya-za-zhizn-tinkov-rasskazal-o-naydennoy-u-nego-leykemii|title=«Буду бороться за жизнь»: Тиньков рассказал о найденной у него лейкемии {{!}} Миллиардеры |date=2020-03-06 |publisher=Forbes.ru |lang=en |accessdate=2020-03-06}}</ref>։ Հիվանդության մասին լուրերի հրապարակումից հետո TCS Group-ի բաժնետոմսերը, որի տնօրենների խորհրդի կազմում էր Տինկոֆը, Մոսկովյան բորսայում նվազել են գրեթե 25%-ով<ref>{{Cite web|url=https://www.kommersant.ru/doc/4282536 |title=Расписки TCS Group рухнули на Мосбирже на фоне новостей о лейкемии Тинькова |date=2020-03-06 |publisher=www.kommersant.ru |lang= |accessdate=2020-03-06}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.rbc.ru/business/06/03/2020/5e6180589a794786043da6f8|title=Власти США обвинили Тинькова в сокрытии активов на $1 млрд|date=2020-03-06|publisher=Росбизнесконсалтинг|lang=|accessdate=2020-03-06}}</ref>։ Միայն հիվանդության մասին հայտարարելուց հետո առաջին օրվա ընթացքում Տինկովա TCS Group ընկերության կապիտալիզացիան, Forbes-ի տվյալներով, նվազել է 400 մլն դոլարով, և նրա կարողությունը կրճատվել է մինչև 2,1 մլրդ դոլար<ref>{{Cite web|url=https://ria.ru/20200307/1568279572.html|title=Forbes: Олег Тиньков за день потерял 400 миллионов долларов|date=2020-03-07|publisher=[[РИА Новости]]|lang=ru|accessdate=2020-03-07}}</ref>։ 2020 թվականի հուլիսի 9-ին Օլեգ Տինկովը [[ոսկրածուծ]]ի փոխպատվաստման վիրահատություն է տարել<ref>{{Cite web|lang=ru|url=https://www.kommersant.ru/doc/4414860|title=Тиньков рассказал о пересадке костного мозга|website=www.kommersant.ru|date=2020-07-10|accessdate=2020-07-10}}</ref>։
== Ձեռնարկատիրություն ==
=== Տեխնոշոկ ===
1993 թվականին Օլեգ Տինկովը զբաղվել է [[Սինգապուր]]ից էլեկտրոնիկայի մեծածախ առևտրով և փաստաթղթերի ձևակերպումը հեշտացնելու համար Պետերբուրգում բացել է «Պետրոսիբ» սահմանափակ պատասխանատվությամբ ընկերությունը, ապա տարածաշրջանային «Պետրոսիբ-Կեմերովո», «Պետրոսիբ-Նովոսիբիրսկ» և «Պետրոսիբ-Օմսկ» ընկերությունները: Ապրանքները բերվել են Պետերբուրգ և այնտեղից ուղարկվել են տարածաշրջաններ, որտեղ վաճառվել են ավելի մեծ գնով: Հաշվիչներից սկսելով՝ նա տեղափոխվել է գրասենյակային սարքավորումներ, հեռուստացույցներ, տեսամագնիտաֆոններ և նույնիսկ արհեստական ծաղիկներ ու ծառեր: Սկզբում Օլեգն ինքն էր թռավ Սինգապուր, այնուհետև նա սկսեց օդային բեռնափոխադրումներ իրականացնել<ref name="singapur-vedomosti">{{cite web
|url = http://www.vedomosti.ru/newspaper/article/2001/07/05/30882
|title = Под маской простака
|author = Елена Евграфова
|date = 2001-07-05
|publisher = [[Ведомости]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>. Тиньков перешёл к контейнерным перевозкам<ref name=petrosib-book>{{книга
| автор = {{nobr|Тиньков О. Ю.}}
| заглавие = «Я такой как все»
| страницы = 73—101
}}</ref>։
Մեծածախ առեւտրի շահույթի նվազումը դրդեց Տինկովին բացել իր խանութների ցանցը: 1994 թվականին բացել է «Պետրոսիբ» առաջին խանութը Sony ապրանքանիշի ներքո Սանկտ Պետերբուրգի Վասիլևսկի կղզու փոքր պողոտայում։ Շուտով Մարատի փողոցում բացվել է ևս մեկ խանութ։ [[Սան Ֆրանցիսկո]]յում բացվել է Petrosib USA-ի գրասենյակը։ Մանրածախ առևտրի հաջողությունը Տինկովին դրդել է միավորել խանութները ընդհանուր անունով: 1995 թվականին բացված «Տեխնոշոկը» թանկարժեք տեխնիկա էր առաջարկում քաղաքում ամենաբարձր գներով, բայց, միևնույն է, ժողովրդականություն էր վայելում։ Ռուսաստանում առաջին «Տեխնոշոկը» սկսել է պատրաստել խորհրդատու-վաճառողների<ref name=petrosib-techno-book>{{книга
| автор = {{nobr|Тиньков О. Ю.}}
| заглавие = «Я такой как все»
| страницы = 89—91
}}</ref>։ Ընկերության նախագահ է դարձել ծագումով ռուս ամերիկացի Սերջիո Գուցալենկոն։ Ցանցը արագ աճել է: 1996 թվականին «Տեխնոշոկ»-ը ուներ հինգ խանութ Պետերբուրգում, երկուական խանութ [[Օմսկ]]ում և Կեմերովոյում և մեկը [[Նովոռոսիյսկ]]ում։ 1995 թվականից մինչև 1996 թվականը շրջանառությունը կրկնապատկվել է և հասել է 40 միլիոն դոլարի<ref name="petrosib-kommersant">{{статья
|заглавие = Петербургская компания нашла президента в Америке
|ссылка = http://www.kommersant.ru/doc/124311
|автор = Консатантин Збаровский
|издание = [[Коммерсантъ]]
|тип = Газета
|год = 1995
|номер = 238
|страницы = 10
}}
</ref>։
1996 թվականի սեպտեմբերի 10-ին Օլեգ Տինկովը դարձել է ԱՄՆ քաղաքացի։
1997 թվականին Սանկտ Պետերբուրգում հայտնվել են «Էլդորադո» խանութներ, մրցակցությունն աճել է, իսկ շահութաբերությունը նվազել է։ 1997 թվականին Օլեգ Տինկովը ընկերությանը վաճառել է ղեկավարությանը, իսկ մեկ տարի անց այն ձեռք է բերել «Սիմտեքս» ընկերությունը։ Օլեգը դուրս է եկել «Տեխնոշոկից» 7 միլիոն դոլարով, որը ներդրել է պելմենային բիզնեսում<ref name=goodbye-techno-book>{{книга
| автор = {{nobr|Тиньков О. Ю.}}
| заглавие = «Я такой как все»
| страницы = 111
}}</ref>։
«Տեխնոշոկին» զուգահեռ 1996 թվականին Տինկովը բացել է երաժշտական խանութների «Music Shock» ցանցը։ Առաջին «Music Shock»-ի բացմանը ելույթ են ունեցել [[Ֆիլիպ Կիրկորով]]ը և [[Ալլա Պուգաչովա]]ն, երկրորդին՝ Ժաննա Ագուզարովան<ref name="ko-dovgan">{{cite web
|url = http://ko.ru/arhiv/item/105854-pivnoj-dovgan
|title = Пивной Довгань
|author = Ирина Телицына
|date = 2000-05-30
|publisher = [[Компания (журнал)|журнал «Компания»]]
|accessdate = 2015-10-21
|archiveurl = https://web.archive.org/web/20161225080038/http://ko.ru/arhiv/item/105854-pivnoj-dovgan
|archivedate = 2016-12-25
|deadlink = yes
}}</ref>։
Իլյա Բորտնյուկի հետ Օլեգը թողարկել է «Shock Records» ռեկորդային լեյբլը։ Լեյբլը թողարկել է «Քյարփինջներ» և «Լենինգրադ» խմբերի դեբյուտային ալբոմները, Վլադիմիր Դաշկևիչի սիմֆոնիան, որը հիմնված է «Շերլոկ Հոլմս և դոկտոր Վաթսոն» ֆիլմի երաժշտության վրա, «Դանակ Frau Müller-ի համար խմբի» «Nechelovek-vidimka» ալբոմը։
1998 թվականին «Music Shock»-ը վաճառվել Է Մոսկվայի Gala Records ընկերությանը<ref name="musicshock-colta">{{cite web
|url = http://www.colta.ru/articles/music_modern/3834
|title = Илья Бортнюк: «Зачем столько новых фестивалей?»
|author = Влад Коренев
|date = 2014-07-09
|publisher = [[Colta.ru]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։
=== Դարյա ===
«Դարյա» ապրանքանիշի տակ, որն անվանվել Է Օլեգ Տինկովի դստեր պատվին, արտադրվել են պելմենի և այլ սառեցված կիսաֆաբրիկատներ: Տինկովին գաղափարը ներկայացրել է Աֆանասի անունով հույն, որը Ռուսաստան էր մատակարարում ռավիոլիի արտադրության սարքավորումներ։
Արտադրամասը բացվել է 1998 թվականի սկզբին Պետերգոֆում և առաջին անգամ թողարկել է «Սմակ» ապրանքանիշով արտադրանքներ՝ Անդրեյ Մակարևիչի ընկերությունից ստացված լիցենզիայի հիման վրա։ Լիցենզառուի հետ կոնֆլիկտից հետո ապրանքանիշը փոխվել է «Պիտերսկի Սմակ»։ Սեփական բրենդի ստեղծման համար առիթ է հանդիսացել տնտեսական ճգնաժամը՝ նոր ապրանքանիշը թույլ է տվել ավելացնել շուկայի մասնաբաժինը։ Նոր գործարանը, որը 1998 թվականի դեկտեմբերին բացվել էր Սանկտ Պետերբուրգի Նախալեռային փողոցում գտնվող «Տեխնոշոկի» նախկին պահեստի տեղում, ի սկզբանե արտադրում էր միայն «Դարյան»<ref name=daria-book>{{книга
| автор = {{nobr|Тиньков О. Ю.}}
| заглавие = «Я такой как все»
| страницы = 108—127
}}</ref>։
«Դարյա»-ին առաջին համբավը բերել է գովազդային արշավը, որի շրջանակներում Սանկտ Պետերբուրգում հինգ ցուցատախտակների վրա և Մոսկվայում երկու ցուցապաստառ է տեղադրվել՝ «Քո սիրելի պելմենները» ստորագրությամբ<ref name="pelmeshki-daria-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/624697
|title = Реклама «за гранью фола»
|author = Иван Ступаченко, Борис Горлин
|date = 2005-11-09
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref><ref name="pelmeshki-daria-sostav">{{cite web
|url = http://www.sostav.ru/columns/mmfr20/nominantCard.php?IDNominant=535
|title = Страница номинанта конкурса на звание лучшей рекламы двадцатилетия в рамках Московского Международного Фестиваля Рекламы и Маркетинга 2012
|publisher = Sostav.ru
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։ «Այս ռավիոլիից ստամոքսի ցավեր կստանաք» արտահայտությունը հնչեց մեկ այլ գովազդային հոլովակում, որը դժգոհություն է առաջացրել «Ռավիոլի» ընկերության մոտ<ref name="daria-ravioli-rustelegraph">{{cite web
|url = http://rustelegraph.ru/news/2014-05-07/SMI-proizvodstvo-pelmenei-Darya-ostanovleno-12370/
|title = СМИ: производство пельменей «Дарья» остановлено
|date = 2014-05-07
|publisher = Rustelegraph.ru
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref><ref name="daria-ravioli-fontanka">{{cite web
|url = http://www.fontanka.ru/2001/12/03/59501/
|title = Концерн «Равиоли» (Санкт-Петербург) нанес ответный рекламный удар ООО «Дарья»
|date = 2001-12-03
|publisher = [[Фонтанка.ру]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>:
2001 թվականին «Դարյա»-ն վաճառվել է Ռոման Աբրամովիչի և Անդրեյ Բլոխի «Պլանետա Մենեջմենթ» հոլդինգին 21 մլն դոլարով, որոնցից 7-ը գնացել է վարկային պարտքի մարմանը<ref name="daria-1-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/320047
|title = «Дарья» осталась без отца
|author = Дмитрий Добров, Сергей Канунников
|date = 2002-04-24
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։
=== «Tinkoff» գարեջուր ===
1997 թվականին Տինկովը չէր կարողանում ներդրող գտնել իր մտահղացրած գարեջրի գործարանի կառուցման համար։ Օգնել են երկու հանդիպումները՝ սարքավորումների մատակարարը, որի հետ նա ծանոթացել է [[Մյունխեն]]ում Drinktec ցուցահանդեսի ժամանակ, առաջարկել է գարեջրատունը համատեղել ռեստորանի հետ և կենտրոնանալ բրենդի զարգացման վրա, իսկ մյուսը՝ խորհուրդ է տվել գարեջուրը կոչել սեփական ազգանունով՝ [[Բավարիա|բավարական]] ավանդույթին համապատասխան<ref name=beer-book>{{книга
| автор = {{nobr|Тиньков О. Ю.}}
| заглавие = «Я такой как все»
| страницы = 128—137
}}</ref>։
Սկզբնական ներդրումները կազմել են մեկ միլիոն գերմանական մարկ, և 1998 թվականի օգոստոսին առաջին ռեստորանը բացվել է Սանկտ Պետերբուրգում Կազանի 7-րդ փողոցում <ref name="tinkoff-advlab">{{cite web
|url = http://www.advlab.ru/articles/article511.htm
|title = Тиньков, Тинькофф, Tinkov
|author = Александр Павлов
|date = 2006
|publisher = Advlab.ru
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։ 2001 թվականին Մոսկվայում բացվել է ռեստորան Պրոտոչնայա նրբանցքում, որտեղ ներդրումները կազմել են 2 մլն դոլար։ [[Սամարա]]յում ռեստորանը բացվել է 2002 թվականի նոյեմբերին, [[Նովոսիբիրսկ]]ում՝ 2003 թվականի հունվարին, այնուհետև հայտնվել են ռեստորաններ [[Նիժնի Նովգորոդ]]ում, [[Կազան]]ում, [[Ուֆա]]յում, [[Եկատերինբուրգ]]ում, [[Վլադիվոստոկ]]ում և [[Սոչի]]ում<ref name=beer-book/>։
Առաջին գործարանը կառուցվել է 2003 թվականի ամռանը «Զենիթ» բանկի աջակցությամբ, որը Տինկովի համար բացել է վարկային գիծ: 2-րդի կառուցման համար ընկերությունը միջոցներ է ձեռք բերել [[պարտատոմս]]ային փոխառություններով, ինչպես նաև «Զենիթ» բանկի և գերմանական HypoVereinsbank-ի միջոցով։ Մոտ 75 մլն դոլար արժողությամբ երկրորդ գործարանը ամբողջությամբ կառուցվել է վարկային միջոցներով<ref name="tinkoff-1-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/861699
|title = Занимательный рычаг
|author = Юлиана Петрова
|date = 2005-03-07
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։
Տինկովի գործարանները թողարկել են «Տինկոֆ», «Տեկիզա», «Տ» գարեջրեր: Ընկերությունն ընդլայնվելուց հետո զգալի քանակությամբ գումար է ներդրվել մարքեթինգի ոլորտում: Նույնիսկ Տինկովի հետ համագործակցության անհաջող փորձ կար լուսանկարիչ և ռեժիսոր Օլիվիերո Տոսկանիի հետ, ով United Colors of Benetton գովազդային արշավների հեղինակն էր<ref name="toskani-tinkoff-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/859928
|title = Тинькову не понравились поцелуи Тоскани
|author = Николай Дицман, Иван Москаленко
|date = 2004-09-06
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref><ref name="t-tinkoff-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/861899
|title = Поворот на «Т»
|author = Максим Котин
|date = 2005-06-02
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։ 2004 թվականից ի վեր «Տինկոֆ» գործարանների ձեռքբերման գործարքի նկատմամբ հետաքրքրություն է ցուցաբերել Sun Interbrew-ը, և 2005 թվականին այն կայացել է: Գործարանի և բրենդի համար կոնցեռնը տվել է մոտ 200 մլն դոլար<ref name="sun-tinkoff-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/592062
|title = Олег Тиньков слил пиво в Sun Interbrew
|author = Роман Овчинников, Евгений Хвостик
|date = 2005-07-19
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։ Դրանից հետո Տինկովը «Տինկոֆ» ռեստորանների տարածքը վաճառել է «Տրոյկա Դիալոգ» կառավարող ընկերությանը մոտ 10-12 մլն դոլարով՝ միաժամանակ կնքելով նույն տարածքների վարձակալության երկարաժամկետ պայմանագիր<ref name="troika-tinkoff-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/613659
|title = Олег Тиньков продал стены своих ресторанов
|author = Виктор Хилько
|date = 2005-09-30
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։ Ի վերջո, հենց ռեստորանները 2008-2009 թվականներին ձեռք է բերել Mint Capital ուղղակի ներդրումների հիմնադրամը<ref name="mint-tinkoff-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/1243084
|title = Тиньков продал оставшуюся долю в сети ресторанов «Тинькофф»
|date = 2009-09-24
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։
| |||