Էուջենիո Մոնտի

Էուջենիո Մոնտի (իտալ.՝ Eugenio Monti, հունվարի 23, 1928(1928-01-23)^[…], Դոբիակո, Բոլցանո, Venezia Tridentina, Իտալիայի թագավորություն - դեկտեմբերի 1, 2003(2003-12-01), Բելունո, Վենետո, Իտալիա), իտալացի բոբսլեյիստ, կրկնակի օլիմպիական չեմպիոն և աշխարհի իննակի չեմպիոն (յոթ անգամ՝ զույգերով, երկու անգամ՝ քառյակներով)։ Սպորտային վարպետության սկզբունքների համար 1964 թվականին պարգևատրվել է Պիեռ դը Կուբերտենի անվան շքանշանով:

Կենսագրություն

Ծնված լինելով Դոբիակոյում՝ «Թռչող կարմրագլուխը» դարձել է իտալացի լավագույն երիտասարդ լեռնադահուկորդը, որը ազգային չեմպիոնական տիտղոսներ է նվաճել սլալոմում և մեծ սլալոմում։ Սակայն 1951 թվականին կտրել է երկու ոտքերի ծնկների հոդակապերը և դադարեցրել դահուկային սպորտի կարիերան: Դրանից հետո Մոնտին անցել է բոբսեյի:

1954 թվականին նա նվաճել է իր Իտալիայի առաջին առաջնությունը, իսկ 1957 թվականին՝ աշխարհի առաջնությունը: 1956 թ Կորտինա դ՚ Ամպեցոյի օլիմպիական խաղերում նա նվաճել է երկու արծաթե մեդալ՝ զույգերով և քառյակներով: 1960 թվականին նա չի կարողացել մասնակցել Օլիմպիական խաղերի, քանի որ տնտեսական պատճառներով դրանում բոբսլիգ չի անցկացվել:

1964-ին Ինսբրուքում արարք է արել, որը համաշխարհային ճանաչում է ձեռք բերել: Նրա զույգը առաջատար էր, և երբ նրա մրցակիցների՝ բրիտանացիներ Էնթոնի Նեշի և Ռոբին Դիքսոնի բոբը կոտրվել է, Մոնտին, նրանց արժանիքները որպես արժանի մրցակից ընդունելով, իր բոբից տվել է անհրաժեշտ մասը մրցակիցներին, ինչի արդյունքում նրանք շահել են: Նա նմանատիպ արարք է արել քառյակի մրցույթի ժամանակ, երբ նա անձամբ վերանորոգել է կանադացիների մարզագործիքը, որոնք արդյունքում ստացել են ոսկին: Այնտեղ՝ Ինսբրուքում, Մոնտին եղել է Իտալիայի հավաքականի դրոշակակիրը: Ի պատիվ դրան՝ շրջադարձներից մեկը անվանվել է նրա անունով։

1968 թվականին Գրենոբլում վերջապես Մոնտիի զույգը և քառյակը նվաճել են ոսկի: Սակայն Իտալիան զույգի մեջ ցույց է տվել նույն ժամանակը, ինչ Գերմանիան, և առաջնությունը տվել են Մոնտիին դե Պաոլիսի հետ միասին միայն այն պատճառով, որ նույն ուղու վրա նրանք ռեկորդ են սահմանել: Մոնտին ուզում էր դիմել դատավորներին, որ ԳԴՀ-ին նույնպես ոսկի շնորհվի, քանի որ «մեր բախտը բերել է միայն առաջին մրցավազքում», և արդարություն պետք է լինի: Հազիվ չորս գործընկերներ համոզել են նրան, որ մեդալը պահի իրեն:

Գրենոբլում անցկացվող օլիմպիական խաղերից հետո նա հեռացել է սպորտից և զբաղվել է Կորտինա Դ'Ամպեցոում գտնվող բոբսլեի իր ուղով՝ հոգ է տարել դրա մասին, կազմակերպել մրցումներ:

Նրա որդին դարձել է թմրամոլ և շուտով մահացել: Իր կյանքի վերջում Մոնտին հիվանդացել է Պարկինսոնի հիվանդությամբ։ Այն պատճառով, որ այլևս չէր կարող սպորտով զբաղվել և ընդհանրապես վարել ակտիվ կյանք, 2003 թվականին 75 տարեկան հասակում ինքնասպան է եղել հրազենով։

Մրցանակներ

• 2009 թվականի հուլիս — Միջազգային «Մեցենատ» մրցանակ

Արտաքին հղումներ

• Профайл спортсмена на сайте databaseOlympics.com (անգլ.)
• «Конец легенды». Из блокнота Долгополова. «Российская газета» № 155 (4979) от 20 августа 2009.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էուջենիո Մոնտի» հոդվածին։