«Մասնակից:Lianushghazaryan/Ավազարկղ3»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 5.
== Կենսագրություն ==
 
Ծնվել է 1947 թվականի սեպտեմբերի 30-ին [[Դարֆո Բոարիո Թերմե]] համայնքում՝ բուրժուական ընտանիքում: Ավարտել է Բոկոնիի համալսարանը, դիպլոմային աշխատանքը գրել է [[Շառլ Ֆուրիե|Շարլ Ֆուրիեի]] մասին, որի շնորհիվ որոշ ժամանակ դասավանդել է համալսարանում: Երիտասարդական ձախակողմյա շարժման վերելքի ժամանակ՝ 1968 թվականին՝ միանում է իտալացի [[Մաոիզմ|մաոիստական]] կոմունիստների միությանը, որն ավելի հայտնի է իր կենտրոնական օրգան ''Servire il popolo''-ի («Ծառայել ժողովրդին») անվանմամբ, գլխավորել է դրա միլանյան բաժանումը, հետագայում տեղափոխվել Իտալական կոմկուսակցությունը: 1980-ական թվականների վերջից սկսած [[Միլան]]<nowiki/>ում գլխավորում էր [[Իտալական Կոմունիստական Կուսակցություն|Իտալական Կոմունիստական Կուսակցությունը]]:
 
«Մաքուր ձեռքեր» օպերացիայի շրջանակներում 1993 թվականի սեպտեմբերի 30-ին պաշտոնապես մեղադրվել է ԻԿԿ-ի ապօրինի ֆինանսավորման մեջ, սակայն 1996 թվականի ապրիլի 16-ին լիովին արդարացվել է<ref name="CMG">{{cite web|url=http://cinquantamila.corriere.it/storyTellerThread.php?threadId=POLLASTRINI+Barbara|title=Barbara Pollastrini|date=2014-07-30|work=Cinquantamila giorni|publisher=Corriere della Sera|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2016-07-06|author=Giorgio Dell’Arti, Massimo Zanaria|lang=it}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.ilgiornale.it/news/l-ex-ds-paladina-dei-dico.html|title=L’ex Ds paladina dei Dico|date=2007-12-10|work=|publisher=il Giornale|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2016-07-08|author=|lang=it}}</ref>:
Во время подъёма леворадикального молодёжного движения в 1968 году вступила в маоистскую организацию Союза итальянских коммунистов (марксистов-ленинистов), более известную по названию её центрального органа Servire il popolo («Служить народу»); возглавляла её миланское отделение, затем перешла в Итальянскую компартию. С конца 1980-х возглавляла организацию ИКП в Милане.
 
1992-ից 1994 թվականներին Պատգամավորների պալատում անդամակցել է Ժողովրդավարական կուսակցության 11-րդ գումարման ձախակողմյա ուժին: 2001 թվականի մայիսի 30-ից 2006 թվականի ապրիլի 27-ը եղել է Ձախակողմյա ժողովրավարներ-Ձիթապտղի ծառ կուսակցության 14-րդ գումարման անդամ է, իսկ 15-րդ գումարումից սկսած՝ Ժողովրդավարական կուսակցության անդամ:
В рамках операции «Чистые руки» была 30 сентября 1993 года официально обвинена в причастности к незаконному финансированию ИКП, 16 апреля 1996 года полностью оправдана[2][3].
 
2006 թվականի մայիսի 17-ից 2008 թվականի մայիսի 8-ը զբաղեցնում էր Պրոդիի երկրորդ կառավարության Իրավունքների և հնարավորությունների հավասարության նախարարի պաշտոնը<ref>{{cite web|url=http://storia.camera.it/deputato/barbara-maria-simonetta-pollastrini-19470930/governi#nav|title=Barbara Pollastrini (Barbara Maria Simonetta Pollastrini)|date=|work=Incarichi di governo|publisher=Camera dei Deputati (Portale storico)|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2016-07-06|author=|lang=it}}</ref>:
С 1992 по 1994 год состояла во фракции Демократической партии левых сил в Палате депутатов 11-го созыва. С 30 мая 2001 по 27 апреля 2006 года — во фракции Левые демократы-Оливковое дерево Палаты 14-го созыва, начиная с 15-го созыва входила во фракцию Демократической партии.
 
[[Ռոզի Բինդի]]<nowiki/>ի հետ միասին պատրաստել է օրինագիծ՝ հայտնի ''Diritti e doveri delle coppie conviventi'' անվանմամբ, որը կարգավորում էր դե ֆակտո ամուսնությունները՝ ներառյալ մեկ սեռի ներկայացուցիչների ամուսնությունը, սակայն այն չի ընդունվում խորհրդարանի կողմից՝ մինչև 2008 թվականի արտահերթ ընտրությունները: Նախագծի վերանայման ընթացքում արդարադատության նախարար Կլեմենտե Մաստելան դեմ քվեարկեց դրան<ref name="CMG" />:
С 17 мая 2006 по 8 мая 2008 года занимала кресло министра без портфеля по обеспечению прав и равных возможностей во втором правительстве Проди[4].
 
2012 թվականի դեկտեմբերի 30-ին քաղաք և ավան Միլանում Ժողովրդավարական կուսակցության ներկուսակցական քվեարկության արդյունքում՝հավաքելով 4527 քվե, հաղթեց ընտրությունները իսկ 2013 թվականի փետրվարի 24-25-ին կատարված ընտրությունների արդյունքում դարձավ խորհրդարանական ընտրությունների տեղական կուսակցության գլխավորը<ref>{{cite web|url=http://archivio.agi.it/articolo/4c6bdd489cc340243518516fc1e8dfcc_20121230_pd-primarie-a-milano-pollastrini-la-piu-votata/?query=barbara_pollastrini|title=Pd: primarie, a Milano Pollastrini la più votata|date=|work=|publisher=[[:it:Agenzia giornalistica Italia|AGI]]|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2016-07-08|author=|lang=it}}{{Недоступная ссылка|date=Май 2019|bot=InternetArchiveBot}}</ref>:
Вместе с Рози Бинди подготовила законопроект, известный под итальянской аббревиатурой Dico (Diritti e doveri delle coppie conviventi), призванный регламентировать фактические браки, в том числе лиц одного пола, который так и не был одобрен парламентом вплоть до досрочных выборов 2008 года. При рассмотрении проекта в правительстве министр юстиции Клементе Мастелла голосовал против[2].
 
== Անձնական կյանք ==
30 декабря 2012 года победила на праймериз Демократической партии в городе Милане и провинции Милан, получив 4527 голосов и возглавив местный список партии на парламентских выборах 24-25 февраля 2013 года[5].
Առաջին ամուսնությունը կայացել է սոցիոլոգ Ռենատո Մանհեյների հետ, երկրորդը՝ բանկիր Պիետրո Մոդիանոյի, որը SEA ընկերության տնօենների խորհրդի գլխավորն էր և միլանական օդանավակայանների կառավարիչը: 1999 թվականին տարել է հիստերէկտոմիա:
 
7 мая 2017 года в ходе национальной ассамблеи Демократической партии избрана по квоте Андреа Орландо заместителем председателя ДП Маттео Орфини (другим заместителем стал Доменико де Сантис[it])[6].