«Նիկոլայ Կուն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 28.
Նիկոլայ Կունը հրատարակել է «Մութ մարդկանց նամակների» թարգմանությունը ({{lang-ru|Письма тёмных людей}}, 1907), գրել «Աֆրիկյան ժողովուրդների հեքիաթներ» ({{lang-ru|«Сказки африканских народов»}}, 1910), «Մուհամեդն ու մահմեդականությունը» ({{lang-ru|«Магомет и магометанство»}}, 1915), «Իտալիան 1914 թվականին» ({{lang-ru|«Италия в 1914 г.»}}, 1915), «Գնչուների հեքիաթներ» ({{lang-ru|«Сказки цыган»}}, երկու հատորով, 1921 և 1922), «Քրիստոնեության նախակարապետները (արևելյան մշակույթները Հռոմեական կայսրությունում)» ({{lang-ru|«Предшественники христианства (восточные культуры в Римской империи)»}}, 1922), «Նախնադարյան կրոն» ({{lang-ru|«Первобытная религия»}}, 1922), «Մեծ օվկիանոսի կղզիների ժողովուրդների հեքիաթներ» ({{lang-ru|«Сказки народов островов Великого океана»}}, 1922) գրքերը։
 
Առավել մեծ ժողովրդականության արժանացել է 1914<ref>[https://books.google.com/books?id=G-k1AQAAMAAJ&q=1914 Google books]</ref> թվականի աշխատությունը՝ գրված «միջնակարգ ուսումնական հաստատությունների միջին դասարանների աշակերտների ու աշակերտուհիների, ինչպես նաև բոլոր նրանց համար, ովքեր հետաքրքրվում են հույների ու հռոմեացիների առասպելաբանությամբ»<!-- <ref>[https։//ru.wikisource.org/wiki/%D0%A7%D1%82%D0%BE_%D1%80%D0%B0%D1%81%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%B7%D1%8B%D0%B2%D0%B0%D0%BB%D0%B8_%D0%B4%D1%80%D0%B5%D0%B2%D0%BD%D0%B8%D0%B5_%D0%B3%D1%80%D0%B5%D0%BA%D0%B8_%D0%B8_%D1%80%D0%B8%D0%BC%D0%BB%D1%8F%D0%BD%D0%B5_%D0%BE_%D1%81%D0%B2%D0%BE%D0%B8%D1%85_%D0%B1%D0%BE%D0%B3%D0%B0%D1%85_%D0%B8_%D0%B3%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%8F%D1%85_(%D0%9A%D1%83%D0%BD) Что рассказывали древние греки и римляне о своих богах и героях]</ref> -->։ Իր նախնական՝ «Ինչ են պատմել հին հույներն ու հռոմեացիներն իրենց աստվածների ու հերոսների մասին ({{lang-ru|«Что рассказывали древние греки и римляне о своих богах и героях»}}) վերնագրով գիրքը հրատարակվել է [[1922]], 1937 և 1940 թվականներին։ Այստեղ նա ներկայացրել է Հին Հունաստանի բազմաթիվ առասպելներ առաջին անգամ Ռուսաստանում և երկրորդ անգամ ամբողջ աշխարհում (դրանից առաջ գոյություն է ունեցել ֆրանսերեն թարգմանությունը՝ կատարված 19-րդ դարի կոմպոզիտոր, դաշնակահար, երգեհոնահար, ջութակահար, տեսաբան, մանկավարժ, գրականագետ, փիլիսոփա և լեզվաբան [[Շառլ Ալկան]]ի կողմից, սակայն այդ աշխատության մեծ մասը կորել է, և այն պահպանվել է միայն էպիգրաֆների ու այն ստեղծագործությունների տեսքով, որոնցում դրանք օգտագործել է Ալկանը)։ 1940 թվականից հետո (Կունի կենդանության օրոք կատարված վերջին հրատարակությունն ստորագրվել է տպագրության 1940 թվականի սեպտեմբերի 17-ին) այն բազմիցս վերահրատարակվել է մեծ տպաքանակով, բայց արդեն փոփոություններով և «Հին Հունաստանի լեգենդներն ու առասպելները» ({{lang-ru|«Легенды и мифы Древней Греции»}}) վերնագրով։
 
Նիկոլայ Կունի արխիվիզ զգալի մեծ թվով նյութեր 1989 թվականին նրա թոռնուհին՝ Իննա Իպոլիտովնա Կուն-Նեմիրովսկայան, փոխանցել է «Ժողովրդական արխիվ» վավերագրման հասարակական կենտրոնին։