«Գի դը Մոպասան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Պիտակներ՝ Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից
Տող 11.
Ընտանիքի սնանկացումը ստիպեց Մոպասանին աշխատանքի անցնելու ծովային նախարարությունում, որտեղ պաշտոնավարեց մոտ 10 տարի։ Ավելի քան վեց տարի նա ստեղծագործում էր, մշակում ու հաճախ պատռում էր իր գործերը և համարձակվեց տպագրվել միայն այն բանից հետո, երբ [[Գյուստավ Ֆլոբեր]]ը նրա ստեղծագործությունները համարեց բավականաչափ հասուն և հետևողական։
 
Մոպասանի առաջին պատմվածքը լույս տեսավ [[1880]] թ. «Les soirées de Médan» ժաղովածուումժողովածուում [[Էմիլ Զոլա|Զոլայի]], Ալեկսիսի, Սեարի, Էնիկայի և Հյուիսմանսի ստեղծագործությունների հետ մեկտեղ։ Սկսնակ գրողը գրական շրջանակներին ապշեցրեց հատկապես իր «Boule de suif» ստեղծագործությամբ։ Նույն թվականին Մոպասանը տպագրեց «Բանաստեղծություններ» («Des vers») ([[1880]]) ժողովածուն, որտեղ գեղարվեստական մակարդակով առանձնանում էին «Le mur», «Au bord de l’eau», «Désirs» и «Vénus rustique» բանաստեղծությունները։ Այս ժողովածուում զետեղված [[դրամա]]տուրգիական փորձը («Histoire du vieux temps») թույլ տվեց Մոպասանին դառնալ «Գոլուա» («Gaulois») թերթի ժամանակագիր։ Հենց այս ժամանակ նա թողեց ծովային նախարարությունում իր պաշտոնը։ Թեև Մոպասանը իր գրական կարիերայի սկզբում [[Զոլա Էմիլ|Զոլայի]] հետևորդի համբավ ուներ, նա «նատուրալիստական» դպրոցի համակիրներից չէր. նատուրալիզմը ՝ համարում էր նեղ և միակողմանի գրական մեթոդ։ «PierreՊիեռ etև JeanԺան» վապիվեպի նախաբանում Մոպասանը դատապարտում է դոկտրինյոր իրատեսությունը և իր արվեստի հիմնական մասը համարում է այն արվեստը, որը հստակ և համոզիչ ներկայացնում է ընթերցողին իրականության նկատմամբ իր սուբյեկտիվ տեսակետները։
[[Պատկեր:XVIIe Arrondissement 022.JPG|մինի|Մոպասանի կիսանդրին Փարիզում]]
 
Մոպասանը 11 տարվա ընթացքում ստեղծեց փոքր պատմվածքների մի շարք ժողովածուներ, որոնք վերնագրվում էին նրանցում տեղադրված առաջին պատմվածքի անունով (16 հատոր)։ Միաժամանակ գրեց այնպիսի վեպեր, ինչպիսիք են «Մի կյանքը» (Une vie) ([[1883]]), «Սիրելի բարեկամ» (Bel Ami) ([[1885]]), «Մոնտ-Օրիոլ» (Mont-Oriol) ([[1887]]), «ՊիերՊիեռ և Ժան» (Pierre et Jean) ([[1888]]), «Մահվան պես հզոր» (Fort comme la mort) ([[1889]]) և «Մեր սիրտը » (Nôtre coeur) ([[1890]])։
 
Այս ստեղծագործությունները թույլ տվեցին Մոպասանին առաջնային դիրք ապահովել իր ժամանակի ֆրանսիական գրականության մեջ, հատկապես վիպագրության և նովելագրության բնագավառներում։ ԼավագույնՖրանսիացի լավագույն ֆրանսիացի քննադատները միաձայն հիացմունքով էին արտահայտվում Մոպասանի մասին։
 
Մոպասանի ստեղծագործությունները մեծ հաջողություն ունեին. նրա շահույթը հասնում էր 60 հազար ֆրանկի։ Մորն ու եղբորը ֆինանսապես ապահովելը Մոպասանը իր պարտքն էր համարում։ Սակայն ուղեղի գերլարված աշխատանքը չափազանց ծանր անդրադարձավ գրողի առողջության վրա։ Դրան գումարվեց ևս մեկ հիվանդություն. Մոպասանը հիվանդացավ [[սիֆիլիս]]ով։
 
[[1884]] թ-իցթվականից Մոպասանի մոտ սկսվում են նյարդային ջղագարություններ. աճող հիասթափության պատճառով նա ընկնում է անհանգիստ իդեալիզմի աշխարհ։ Այս տրամադրությունը արտացոլվել է մի շարք պատմվածքներում, ինչպես, օրինակ, «Օրլյա»-ում (Horla)։ Հոգեկան հանգիստը չեն կարողանում վերականգնել ո՛չ աշխարհիկ հաջողությունները, ո՛չ «Revue des Deux Mondes»-ի հետ համագործակցությունը, ո՛չ «La Paix du ménage» կատակերգության համար ստացված ակադեմիական մրցանակը։ [[1891]] թ. դեկտեմբերին նյարդային ջղագարությունների արդյունքում Մոպասանը ինքնասպանության փորձ կատարեց։ Պասիի մոտ գտնվող հոգեբուժարանում բուժվելու սկզբնական շրջանում Մոպասանի գիտակցությունը վերադառնում էր, սակայն շուտով ջղագարությունները հաճախակի դարձան։ Նա մահացավ ուղեղի կաթվածից։
 
== Ստեղծագործության հիմնական թեմաները ==
[[Պատկեր:Mont-Saint-Michel-2004.jpg|մինի|Սեն Միշելի լեռը, [[Նորմանդիա]]]]
 
Մոպասանի ստեղծագործությանստեղծագործությունների թեմաները կապված են իր ապրած դարաշրջանի առօրյա կյանքի և հեղինակի անձնական կյանքի հետ, որոնք միախառնվելով ստեղծում են անկրկնելի պատմություն։
 
# [[Նորմանդիա]]ն (ֆր.՝ Normandie) գրողի հայրենի տարածաշրջանն է, որը մեծ տեղ է գրավում գրողի ստեղծագործությունների մեջ՝ ծովը և քաղաքները, ինչպիսիք են [[Ռուան]]ը «Մի կյանք» (Une vie) կամ Հավրը «Պիեր և Ժան» վեպերում կամ շրջանի մարդիկ՝ գյուղացիները («Արտերում», [[1884]]), ծառայողներ, աղախիններ («Մի կյանք») կամ բուրժուաներ («Պիեր և Ժան»)։ Սակայն Նորմանդիան Մոպասանի նկարագրած միակ շրջանը չէ։ Նրա լավագույն ստեղծագործություններից մեկի՝ «Սիրելի բարեկամի» գործողությունները տեղի են ունենում [[Փարիզ]]ում։ Այս վեպում հեղինակը ներկայացնում է փարիզյան տարբեր խավեր՝ հատկապես վերնախավը։ Այսպիսի տեսարանների կարող ենք հանդիպել նաև «Մահվան պես հզոր» կամ «Մոնտ-Օրիոլ»(Mont-Oriol) վեպերում։ Մանր բուրժուաները նկարագրված են «Ժառանգություն», «Վզնոցը», «Քաղաքից դուրս» և «Երկու ընկեր» նովելներում։
# [[Ֆրանսիա|Ֆրանս]]-[[Պրուսիայի թագավորություն|պրուսական]] պատերազմը նկարագրել է «Մադմուազել Ֆիֆի», «Երկու ընկեր», «Ծեր Միլոնը», «Խենթը» ստեղծագործություններում։
# Կանանց մասին, հատկապես բռնության ենթարկված կանանց մասին գրել է «Մի կյանք», «Փոքրիկ Ռոկը», «Միսս Հարիետ» ստեղծագործություններում, նաև որոշ չափով «Մադմուազել Ֆիֆի», «Ճարպագունդը» և «Տելյեի տունը» նովելներում։
# Ընտանիքի թեման շատ հարազատ է Մոպասանին, և նա այդ թեման արծարծել է «ՊիերՊիեռ և Ժան», «Արտերում», «Երեխան» և այլ ստեղծագործություններում։
 
== Մատենագիտություն ==
Տող 38.
* Սիրելի բարեկամ/ Bel Ami ([[1885]])
* Մոն-Օրիոլ/ Mont-Oriol ([[1887]])
* ՊիերՊիեռ և Ժան / Pierre et Jean ([[1888]])
* Մահվան պես հզոր/ Fort comme la mort ([[1889]])
* Մեր սիրտը/ Notre coeur ([[1890]])