«Հաֆթ սին»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
catSuggest-ով +Կատեգորիա:Իրանական մշակույթ, Կատեգորիա:Ավանդույթներ |
No edit summary |
||
Տող 8.
# سمنو (''սամանու'') — [[պուդինգ]]՝ առատության խորհրդանիշ։
# سماق (''սոմագ'') — [[աղտոր]]՝ լուսաբացի խորհրդանիշ։
Բացի այդ, սեղանին հաճախ դնում են Սուրբ գիրքը՝ [[Շահնամե]]ն, քաղցրավենիքներ, [[ընկույզ]], զարդարած ձու, [[հայելի]] ինչպես նաև [[ժապավեն]] կամ ավանդական իրանական գույներով ([[կանաչ]]-[[Սպիտակ (գույն)|սպիտակ]]-[[Կարմիր (գույն)|կարմիր]]) ցանկացած կոմպոզիցիա, կամ հենց [[դրոշ]]ը։
Տող 20 ⟶ 18՝
Նոռուզի պատվին սեղանին սփռոց փռելը և այն յոթ առարկաներով զարդարելը իրանական հին սովորույթ է: Ըստ պատմական [[լեգենդ]]ների՝ [[Սասանյաններ]]ի դարաշրջանում (224-651 թվականներին) մի մարդ Նոռուզի վաղ առավոտյան, իր հետ վերցնելով արծաթե [[սկուտեղ]] և վրան դնելով յոթական հատիկ ցորեն, [[գարի]], [[լոբի]], ոսպ, [[քնջութ]] և [[բրինձ]], ինչպես նաև մի քիչ [[շաքար]], դինար և դիրհեմ, գնում է ժողով, որտեղ նստած էր [[շահ |շահը]] և սկուտեղը մատուցում է նրան<ref>دمشقي، شمسالدينمحمد. نخبةالدهر في عجائب البرّ و البحر. ترجمة سيد حميد طبيبيان، تهران: فرهنگستان ادب و هنر ايران، 1357، ص 472</ref>։
== Հաֆթ
Այսօր էլ իրանցիները Նոռուզի սփռոցը զարդարում են սննդի յոթ առարկաներով՝ կախված այն շրջանների կլիմայական, սոցիալական և մշակութային կացությունից, որտեղ նրանք ապրում են: Դրա ցուցադրումը կատարվում է մարդու դիրքին համապատասխան։ Ամենատարածվածը «հաֆթինի սեղան» է, որի վրա պետք է լինեն կարմիր խնձոր, [[չիչխան]], [[ածիկ|ածիկից]] [[հալվա]], քացախ, [[սումակ]], [[հակինթ]]
Հնում մի սովորություն կար հավաքված [[միրգ|մրգ]]երն ու [[չրեր]]ը կառավարչին ներկայացնելը, որտեղ յոթ մրգերից յուրաքանչյուրը խորհրդանշում էր իրանական հողում աճեցված որոշակի [[պտուղ]]<ref>فرهوشي، بهرام. جهان فروري تهران: كاريان، 1364، ص 58</ref>։
|