«Էլ Սիդ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ →‎top: մանր-մունր oգտվելով ԱՎԲ
Տող 2.
'''Ռոդրիգո Դիաս դե Վիվար''' ({{ԱԾ}}), նաև հայտնի որպես '''Էլ Սիդ Կամպեադոր''', [[Կաստիլիայի թագավորություն|կաստիլիացի]] միջնադարյան ազնվական, սպարապետ և դիվանագետ։ Կաստիլիա և Լեոն միացյալ թագավորության թագավոր Ալֆոնսո VI-ի կողմից աքսորվելուց հետո միացել է մավրերի բանակին։
 
Նա հռչակվել է իր սխրանքներով [[Ռեկոնկիստա]]յի ժամանակ։ Հաղթել է [[Ալ-Մորավիների պետություն|ալ-մորավիներ]]ին [[Վալենսիա]]յի համար մղված ճակատամարտում, որին տիրելով ([[1094]] թվականի հուլիս) կառավարել է մինչև իր մահը՝ որպես անկախ տիրակալ։ Սիդ Կամպեադորն իդեալականացվել է «Երգ իմ Սիդի մասին» ժողովրդական էպոսում։ Նրա կերպարն իր արտացոլումն է գտել ոչ միայն [[Իսպանիա]]յի գրական հուշարձաններում, այլև նրա սահմաններից դուրս ([[Ֆրանսիա]]յում՝ [[Պիեռ Կոռնեյլ|Պիեռ Կոռնեյլի]]ի, [[Գերմանիա]]յում՝ [[Յոհան Գոթֆրիդ Հերդեր|Յոհան Գոթֆրիդ Հերդերի]]ի ստեղծագործություններում)։
 
[[Սալաքայի ճակատամարտ]]ում քրիստոնյաների պարտությունից հետո, Ալֆոնսո VI-ը ետ է բերում Սիդին, և վերջինս դառնում է քրիստոնյա-մավրական բանակի հրամանատար։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Էլ_Սիդ» էջից