«Ինտրոյեկցիա (հոգեբանություն)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ մանր-մունր oգտվելով ԱՎԲ
Տող 1.
'''Ինտրոյեկցիա''' ({{lang-lat|intro}} - ներս և {{lang-lat|jacio}} - նետում եմ), անգիտակցական հոգեբանական գործընթաց, դասվում է հոգեբանական [[պաշտպանական մեխանիզմներ]]ի շարքին: Անձը իր ներաշխարհ է տեղափոխում ուրիշների կողմից ընկալած տեսակետները, դրդապատճառները, դիրքորոշումները (ինտրոյեկտներ): Հասկացությունն առաջ է քաշվել [[1909]] թվականին [[Հունգարիա|հունգարացի]] հոգեվերլուծող [[Շանդոր Ֆերենցի|Շանդոր Ֆերենցու]] կողմից:
 
== Նկարագրություն ==
Տող 14.
 
== Նույնականացում ագրեսորի հետ ==
[[Զիգմունդ Ֆրոյդ]]ն առաջինն էր, ով ուշադրություն դարձրեց գործընթացի պաշտպանական գործառույթներին՝ առանձնացնելով «ագրեսորի հետ նույնականացումը» որպես ինքնուրույն գործընթաց: Դա անգիտակցական նույնականացումն է այն մարդու հետ, ով վնասում է անձի անվտանգությանը: Եթե անձին դուր չի գալիս ագրեսիայի ենթարկվելը, նա կարող է փորձել գրավել ագրեսորի դիրք՝ ինտրոյեկցնելով նրան բնորոշ գծերը:
 
Ֆրոյդը տարբերություններ առաջ չէր քաշում իդենտիֆիկացիայի և ինտրոյեկցիայի միջև (այդ տարանջատումը հոգեվերլուծության մեջ ի հայտ եկավ ավելի ուշ) և դիտարկում էր դրանք ՝ որպես [[Էդիպյան բարդույթ]]ի հիմք<ref>Зигмунд Фрейд, «„Я“ и „Оно“», [[1923]]</ref>: