«Կերատիտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Կերատիտ,''' եղջերենու [[Բորբոքում|բորբոքային]] [[Հիվանդություն|հիվանդություն]] է, որը հիմնականում արտահայտվում է պղտորմամբ, խոցոտմամբ, [[Ցավ|ցավովցավ]]ով և [[Մարդու աչք|աչքի]] կարմրությամբ: Կարող է լինել ինչպես տրավմատիկ, այնպես էլ ինֆեկցիոն ([[Գրիպ|գրիպ]], [[Տուբերկուլոզ|տուբերկուլյոզ]]) ծագման: Եղջերաթաղանթի բորբոքմամբ հիվանդները գանգատվում են աչքի կարմրությունից, [[Լուսավախություն|լուսավախությունիցլուսավախություն]]ից, [[Արցունքահոսություն|արցունքահոսությունիցարցունքահոսություն]]ից, բլեֆարոսպազմից, ցավից, զգալի դիսկոմֆորտից, օտար մարմնի զգացումից: Կերատիտներից հետո հաճախ մնում է կայուն պղտորում: Մեղմ պղտորման դեպքում կոչվում է ամպիկ, եթե պղտորումն ինտենսիվ է, կոչվում է հատ: Կերատիտի հավանական ելքը հատի առաջացումը կամ տեսողության թուլացումն է:

**''չխոցոտվող''-եղջերենու էպիթելը ինտակտ է:

**''վիրուսային''-հերպետիկ կերատիտ, որը 70 % դեպքերում պայմանավորված է [[Հերպես|հերպես]] սիլմպլեքս (Herpes simplex) [[Վիրուսներ|վիրուսի]] առաջին տեսակով (HSV) և վարիցելլա զոստեր վիրուսով (VZC): Հերպես բառը [[Հունարեն|հունարենիցհունարեն]]ից թարգմանաբար նշանակում է սողալ: Հերպես սիմպլեքս վիրուսային ինֆեկցիան տարածվում է ինֆեկցված օջախների կամ նրա սեկրետների ուղղակի կոնտակտի միջոցով ([[Համբույր|համբույր]] կամ սեռական կոնտակտ): Վարակը կարող է փոխանցվել [[Նորածին|նորածիններիննորածին]]՝ներին՝ ծննդաբերական ուղիներից, եթե մայրն ունի գենիտալ ինֆեկցիա: Առաջնային ինֆեկցիայից հետո վիրուսը թափանցում է տրիգեմինալ գանգլիոն, որտեղ կարող է մնալ լատենտ շատ տարիներ: Հերպետիկ կերատիտից հետո, հիմնականում առաջանում են «դենդրիտիկ խոցեր», հիվանդությունը կարող է ունենալ նաև [[Ռեցիդիվ (այլ կիրառումներ)|ռեցիդիվող]] բնույթ: Ռեցիդիվող օկուլյար ինֆեկցիան առաջանում է լատենտ ինֆեկցված տրիգեմինուսի ([[Եռվորյակ նյարդ|եռվորյակ նյարդ]]) գանգլիոնում վիրուսի ռեակտիվացիայի հետևանքով, վերջինս՝ նյարդերի աքսոններով անտերոգրադ տրանսպորտի հետևանքով դեպի սենսոր նյարդերի վերջույթները, ապա աչքի մակերեսի հյուսվածքներ:

**''բակտերիալ''-կարող է առաջանալ տրավմայի կամ կոնտակտային լինզաներ կրելու հետևանքով: Որպես կանոն, բակտերիալ կերատիտի [[Հարուցիչ|հարուցիչըհարուցիչ]]ը հիմնականում ոսկեգույն ստաֆիլոկոկը (Staphylococcus aureus) և կապտաթարախային ցուպիկն (Pseudomonas aeruginosa, հաճախ կոնտակտային լինզաներ կրողների մոտ) են: Կերատիտը [[Թարախ|թարախայինթարախ]]ային բնույթի է և հաճախ կոչվում է եղջերենու թարախային խոց: Հիվանդները գանգատվում են ցավից, աչքի կարմրությունից, լուսավախությունից, արցունքահոսությունից, տեսողության վատացումից:

**''ականտամեոբայով'' հարուցված կերատիտ-հազվագյուտ հանդիպող պրոտոզոային [[Վարակ|ինֆեկցիա]] է, հաճախ հանդիպում է կոնտակտային լինզաներ կրող անձանց մոտ: Բնորոշ է ցավը, [[Լուսավախություն|լուսավախությունըլուսավախություն]]ը, [[Արցունքահոսություն|արցունքահոսությունըարցունքահոսություն]]ը, տեսողության վատացումը, կենտրոնական եղջերենում օղակաձև ինֆիլտրատի առկայությունը, կարող է բերել կուրության:

Պայամնավորված կերատիտի տարբեր տեսակների առկայությամբ կերատիտի առաջացման պատճառները կարող են տարբեր լինել: Սակայն առավել հաճախ հիվանդության առաջացման պատճառը [[Վիրուսներ|վիրուսն]] է, [[Ռետինոլ|վիտամին A]]-ի անբավարարությունը, որոշ վարակիչ հիվանդություններ ([[Գրիպ|գրիպ]], [[Դիֆթերիա|դիֆթերիա]], [[Սիֆիլիս|սիֆիլիս]], [[Սուսանակ|գոնորեա]], [[Տուբերկուլոզ|տուբերկուլոզ]]), իսկ երբեմն նաև` այլ [[Միկրոօրգանիզմներ|միկրոօրգանիզմներըմիկրոօրգանիզմներ]]ը: Երբ աչքի եղջերենին ծառի ճյուղով, եղունգով կամ ինչ-որ այլ օտար մարմնով վնասվում է նույնպես կարող է առաջանալ կերատիտ:

Ինֆեկցիոն կերատիտը, որպես կանոն պահանջում է հակաբակտերիալ, հակասնկային կամ հակավիրուսային թերապիա: Կերատիտի ժամանակ հաճախ նշանակվում են աչքի կաթիլներ, հաբեր, երբեմն նույնիսկ ներարակումներ: Հերպետիկ կամ այլ վիրուսային կերատիտների ժամանակ նշանակում են աչքի կաթիլներ Oftalmoferon, որը պարունակում է Interferonum alpha-2, [[Դիմեդրոլ|դիմեդրոլ]], [[Բորաթթու|բորաթթու]], մեթացել (metacoelia-արհեստական արցունք): Օգտագործվում է նաև Tobramycin, իսկ բորբոքումից պաշտպանության համար կիրառվում է Indocollyre և Corneregel:

Կերատիտի առաջին նշանների ի հայտ գալուց անմիջապես հետո անհրաժեշտ է դիմել ակնաբույժի: Քանի որ որոշ ինֆեկցիաների հետևանքով կարող են ի հայտ գալ հետևյալ բարդությունները՝ սպի եղջերաթաղանթի վրա, տեսողության թուլացում, եղջերաթաղանթի պերֆորացիա, ինֆեկցիայի տարածում դեպի ավելի խոր շերտեր, [[Կուրություն|կուրություն]]: Կերատիտի բուժման ժամանակ ճիշտ ընտրված մարտավարությունը հնարավորություն կտա խուսափել հետագա բարդություններից: