«Հռենոսի ոսկին»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Չորրորդ տեսարանում''' ևս իշխում է միևնույն տրամադրությունը: Ողբերգական է նիբելունգների երթի տեսարանը, որոնք շալակած տանում են ոսկե գանձը: Ալբերիխի մենախոսությունը՝ «Դու ի ծնե նզովյալ ես, անիծյալ լինես, իմ մատանի», օպերայի կուլմինացիոն ավարտն է: Նրա ահարկու, կոպիտ հնչողությամբ երգի թեման դեռ շատ պիտի հայտնվի «[[Նիբելունգի մատանին]]» քառագրության մյուս օպերաների դրամատիկական պահերին:

Տարբեր բնույթի է, խիստ և անկիրք ճակատագրի աստվածուհի Էրդայի մարգարեությունը՝ գալիք դժբախտությունների մասին («Այն ամենը, ինչ անցել-գնացել է, գիտեմ» [[արիոզո]]ն): Օպերան ավարտվում է բնապատկերի տեսարանով. նվագախմբի փոթորկուն նվագի հետ հնչում է ամպրոպի աստծու զորեղ կանչը, որին օժանդակում է տարբեր գործիքների համահունչ նվագը, ապա որոտի երաժշտական արտահայտությանը հաջորդում է լարային նվագարանների ու տավիղների խաղաղ ու զուլալ երաժշտական թեման:

 

== Գործող անձինք ==

{{Վագների ստեղծագործություններ}}

{{Արտաքին հղումներ}}

[[Կատեգորիա:1869 բեմադրվածներ]]

[[Կատեգորիա:Գերմաներեն օպերաներ]]