«Ստելլա Ռոման»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ստելլա Ռոման''' ({{lang-en|Stella Roman}} , {{ԱԾ}}), ռումինացի օպերային [[երգչուհի]], [[սոպրանո]]՝ հայտնի հատկապես [[Իտալիա|Իտալիայում]]յում և [[ԱՄՆ]]-ում, որտեղ դասական ստեղծագործություններում բազմաթիվ գլխավոր դերեր է կատարել:

Ստելլա Ռոման (լրիվ անունը Ֆլորիկա Վիորիկա Ալմա Ստելլա Բլազու), ծնվել է 1904 թվականի օգոստոսի 23-ին [[Ավստրո-Հունգարիա|Ավստրո-Հունգարիա կայսրության]] (այժմ [[Կլուժ-Նապոկա]]՝ [[Ռումինիա]]) [[Կլուժ-Նապոկա|Կոլաժվոր]] քաղաքում: Մեծացել է երաժիշտների ընտանիքում և սովորել երգել 8 տարեկանից, նրա դեբյուտային համերգը տեղի է ունեցել Կլուժում, ապա [[Բուխարեստ|Բուխարեստում]]ում: Այնուհետև ստացել է կրթաթոշակ՝ Ջուզեպպինա Բալդասար-Թոդեչիի միջնորդությամբ, ուսումը Իտալիայում շարունակելու նպատակով:

Ավելի ուշ Ստելլան ասել է, որ «իր ուսուցչի ոճն իրեն չի գոհացնում»<ref name="Rasponi, Lanfranco 1984 pp.553-560">Rasponi, Lanfranco. The last prima donnas. (London, Gollancz, 1984), pp.553-560</ref>:

Ստելլայի հաջորդ ուսուցիչը եղել է ռումինացի սոպրանո երգչուհի Հարիկլեա Դարկլը (1860-1939), ում համար ժամանակի բազմաթիվ կոմպոզիտորներ գրել են օպերաներ, այդ թվում [[Ջակոմո Պուչինի|Ջակոմո Պուչինիին]]ին, ով ստեղծել է իր անմահ «[[Տոսկա]]» օպերան:

Իր ուսուցչի՝ Դարկլի մասին երգչուհին երախտագիտությամբ արտահայտվել է. «Հարիկլեան սովորեցրել է ինձ գնահատել ամեն բառ և արտահայտություն»<ref> name="Rasponi, Lanfranco. The last prima donnas. (London, Gollancz, 1984), pp.553-560<"/ref>:

Երգչուհու խոսքերով՝ նրա պրոֆեսիոնալ օպերային դեբյուտը տեղի է ունեցել 1934 թվականին [[Բոլոնյա|Բոլոնում]], Մադլենի «Անդրեն Չենյեր» խմբի հետ, (այլ աղբյուրներ հիշատակում են 1932 թվականին [[Պյաչենցա|Պյաչենցայի]]յի կատարումը): Նրա կատարումը «Տոսկա» օպերայում տենոր Ջակոմո Լաուրի-Վոլպինի հետ երկարատև համագործակցության սկիզբն էր:Օպերան ներկայացվել է Ն<nowiki/>[[Նեապոլ|եապոլում]] գտնվող Սան-Կարլո թատրոնում: 1937 թվականին իտալացի դիրիժոր [[Տուլիո Սերաֆին|Տուլիո Սերաֆինը]]ը Ստելլա Ռոմանին առաջարկում է 3-ամյա պայմանագիր Հռոմի օպերային թատրոնի հետ և շուտով նա ելույթ է ունենում Հռոմեական օպերայի բեմում՝ [[Աիդա (օպերա)|Աիդայի]] կերպարով<ref> name="Статья на сайте Брюса Барроуза">Статья на сайте Брюса Барроуза</ref>:

Ռոմանը 1941 թվականին առաջին անգամ Աիդայի դերով հայտնվեց Նյու Յորքի [[Մետրոպոլիտեն օպերա|Մետրոպոլիտեն օպերայի]]յի բեմում և շարունակեց այնտեղ հանդես գալ 1940-ականների ընթացքում, իրար հետևից կատարելով իտալական ռեպերտուարի ամենախոշոր կանացի ձայնի պարտիտուրաներ՝ «[[Տրուբադուր (օպերա)|Տրուբատուր]]», «[[Օթելլո (Վերդիի օպերա)|Օթելլո]]», «[[Պարահանդես-դիմակահանդես (օպերա)|Պարահանդես-դիմակահանդես]]», «[[Գեղջկական ասպետություն]]», «[[Ջոկոնդա (օպերա)|Ջոկոնդա]]», «Տոսկա» և այլ իտալական օպերաններից: Սակայն Ստելլա Ռոմանը այդ ստիպված էր լինում դերերը կիսել խորվաթական դրամատիկական սոպրանո [[Զինկա Միլանովա|Զինկա Միլանովայի]]յի հետ Մետրոպոլիտեն օպերայում խաղալիս: 1951 թվականին գլխավոր մենեջեր [[Ռուդոլֆ Բինգ|Ռուդոլֆ Բինգի]]ի գալուց հետո Ստելլա Ռոմանը հեռանում է Մետրոպոլիտեն օպերայից<ref> name="Статья на сайте Брюса Барроуза<"/ref>:

Ստելլա Ռոմանը հատուկ հարաբերություններ է ունեցել կոմպոզիտոր [[Ռիխարդ Շտրաուս|Ռիխարդ Շտրաուսի]]ի հետ, ով ընտրել էր իրեն «Կինն առանց ստվերի» օպերայի պրեմիերայում կայսրուհու դերի համար, որը տեղի է ունեցել [[Լա Սկալա|Լա Սկալայում]]յում 1940 թվականին: Ավելի ուշ 1948 թվականին նա գալիս է Պոնտրեսզինա Շտրաուսի մոտ, «Չորս նոր երգեր» երաժշտական ստեղծագործության մեջ երգելու և «[[Վարդերի ասպետ (աստերոիդ)|Վարդերի ասպետ]]» օպերայու Մարշալշայի դերակատարման համար: Հենց այս դերով ավարտվում է նրա կարիերան նեապոլիտանական Սան-Կարլո թատրոնում<ref>Schauensee, Max de. "Stella Roman", in Grove Music Online ed. L. Macy, <http://www.grovemusic.com</ref>:

Երգչուհին մահացել է 1992 թվականի փետրվարի 12-ին՝ Նյու Յորքում, 87 տարեկան հասակում<ref> Burt, A. Folkart (14 февраля 1992), "Stella Roman; Celebrated Operatic Star", Los Angeles Times (англ.)</ref>:

Երգչուհին նշել է, որ ինքը ռումինիայի ժողովրդական երգերից մի քանի ձայնագրություններ է կատարել իր հայրենակից կոմպոզիտոր [[Ջորջե Էնեսկու|Ջորջե Էնեսկուի]]ի հետ, սակայն համոզված չէր, որ դրանք ձայնագրվել և պահպանվել են: