«Բալդր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ մանր-մունր oգտվելով ԱՎԲ
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Դիցաբանական կերպար}}
'''Բալդր''' (Baldr) կամ '''Բալդեր''', գերմանասկանդինավական դիցաբանության մեջ համարվում է գարնան և լույսի աստվածը:
 
Բալդրը տարբեր ժողովուրդների [[Դիցաբանություն|դիցաբանության]] մեջ համարվում է բնության մեռնող և հարություն առնող աստվածություն, ինչպես նաև երկրագործության և բուսականության հովանավոր [[Աստված|աստվածնաստված]]ն է: Այդպիսի աստվածները ժողովուրդների դիցաբանության և [[Կրոն|կրոնիկրոն]]ի մեջ ունեն յուրահատուկ դեր, որոնք ապրում կամ ապրել են այդ տարածքներում, որոնց հատկանշական են սեզոնային<ref name="АС">{{книга|автор=|часть=Бальдр|заглавие=Атеистический словарь|оригинал=|ссылка=|ответственный=Под общ. ред. М. П. Новикова|издание=2-е изд., испр. и доп|место=М.|издательство=Политиздат|год=1985|том=|страницы=7—8, 48, 466|страниц=512|серия=|isbn=|тираж=300000}}</ref> բնությունը:
 
== Դիցաբանական սյուժե ==
Տող 10.
Հերմոդը գնաց մեռյալների թագավորություն, եղբոր համար փրկագին վճարելու համար: Հելը, անդրշիրիմյան թագավորության ղեկավարը ասաց, որ ինքը Բալդրին կվերադարձնի կյանք, եթե ամբողջ աշխարհը լացի ու ողբա նրա մահը: Ու այսպես աստվածները ցրվեցին տարբեր ուղություններով, որպեսզի շրջեն ամբողջ աշխարհով, բայց նրանց հանդիպեց Տոկկ վելիկանը (որին դիմել էր Լոկկին), որը ասաց, որ ինքը չի ողբա Բալդրի մահը, որովհետև նա մնացել է ննջեցյալների թագավորությունում:
 
Հետագայում աստվածները իմացան, որ նետը Հյոդին տվել է Լոկին, որի հետ նա կապվել էր և տեղափոխվել էր քարանձավ, որտեղ շղթայակապվել էր, իսկ նրա գլխին կախել էին թունավոր օձ, որից անընդհատ թույն էր կաթում: Ու այդպես Լոկին տանջվեց անընդհատ երեսին կաթկթող թույնից:
 
Սկանդինավները հավատում էին, որ Բալդրի հարությունը տեղի է ունենալու Ռագնարյոկի օրը, երբ ծովից առաջանալու էր նոր ցամաք:
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Բալդր» էջից