«Արեգակ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ մանր-մունր oգտվելով ԱՎԲ
Տող 250.
|publisher=[[Space.com]]
|url=http://www.space.com/scienceastronomy/060130_mm_single_stars.html
|accessdate=1օգոստոսի August1, 2007
}}</ref><ref>{{Cite journal
|last=Lada |first=C. J.
Տող 304.
|ref=harv
}}</ref>: Այն մոտավորապես 13 միլիարդ անգամ ավելի պայծառ է, քան հաջորդ ամենապայծառ աստղը՝ [[Սիրիուս]]ը, որի տեսանելի մեծությունը −1.46 է։ Երկրի և Արեգակի կենտրոնների միջին հեռավորություն սահմանվում է 1 [[աստղագիտական միավոր]] (մոտ 150,000,000 կմ), չնայած հեռավորությունն ըստ տարեղանակների փոխվում է<ref name="USNO">{{cite web
|date=31հունվարի January31, 2008
|title=Equinoxes, Solstices, Perihelion, and Aphelion, 2000–2020
|url=http://aa.usno.navy.mil/data/docs/EarthSeasons.php
|publisher=[[Միացյալ Նահանգների ռազմածովային աստղադիտարան]]
|accessdate=17հուլիսի July17, 2009
}}</ref>: Այս միջին հեռավորության դեպքում լույսը Արեգակի հորիզոնից Երկրի հորիզոն է հասնում 8 րոպե 19 վայրկյանում, բայց Երկրի և Արեգակի ամենամոտ կետում լույսը երկու վայրկյան ավելի շուտ է հասնում։ Երկրի կենդանական աշխարհի մեծ մասի համար<ref group="Ն">[[Hydrothermal vent communities]] live so deep under the sea that they have no access to sunlight. Bacteria instead use sulfur compounds as an energy source, via [[Քեմոսինթեզ]].</ref> [[Արեգակնային ճառագայթում|Արեգակի լույսը]] էներգիայի աղբյուր է ([[Ֆոտոսինթեզ]]ի միջոցով<ref name="Simon2001">{{Cite book
|last=Simon |first=A.
Տող 349.
}}</ref>, ինչը նշանակում է, որ բևեռային և հասարակածային տրամագծերի տարբերությունը ընդամենը 10 կմ է<ref name="perfect sphere">{{cite web
|last=Jones |first=G.
|date=16օգոստոսի August16, 2012
|title=Sun is the most perfect sphere ever observed in nature
|url=https://www.theguardian.com/science/2012/aug/16/sun-perfect-sphere-nature
|work=[[The Guardian]]
|accessdate=19օգոստոսի August19, 2013
}}</ref>։ Մոլորակների մակընթացային ուժերը չափազանց թույլ են և Արեգակի ձևի վրա էական ազդեցություն չեն ունենում<ref name="Schutz2003">{{Cite book
|last=Schutz|first=B. F.
Տող 373.
{{հիմնական|Արեգակնային ճառագայթում}}
[[File:Animati3.gif|250px|left|Մագնիսական բևեռի ազդեցությունը արևի ճառագայթների վրա]]
[[Արեգակնային հաստատուն]]ը միավոր մակերեսին ուղղահայաց ընկնող ճառագայթման էներգիան է։ Արեգակնային հաստատունը Արեգակից մեկ [[աստղագիտական միավոր]] հեռավորության վրա (այսինքն՝ Երկրի վրա կամ Երկրին մոտ) մոտավորապես <span class="nowrap">1368&nbsp;վտ/մ<sup>2</sup></span> է<ref name=TSI>{{cite web|title=Construction of a Composite Total Solar Irradiance (TSI) Time Series from 1978 to present |url=http://www.pmodwrc.ch/pmod.php?topic=tsi/composite/SolarConstant|accessdate = 5հոկտեմբերի October5, 2005}}</ref>: Այս էներգիան մասամբ կլանվում, անդրադառնում և ցրվում է Երկրի մթնոլորտում, ինչի արդյունքում մակերևույթ ավելի քիչ էներգիա է հասնում (մոտավորապես 1000 <span class="nowrap">վտ/մ<sup>2</sup>)</span> <ref name=El-Sharkawi2005>{{Cite book|last=El-Sharkawi|first=Mohamed A.|title=Electric energy|date=2005|publisher=CRC Press|isbn=978-0-8493-3078-0|pages=87–88}}</ref>: Երկրի մթնոլորտի վերին շերտում արեգակնային ճառագայթումը կազմված է՝ 50% ինֆրակարմիր լույսից, 40% տեսանելի լույսից և 10% ուլտրամանուշակագույն լույսից<ref name="Solar radiation">[http://curry.eas.gatech.edu/Courses/6140/ency/Chapter3/Ency_Atmos/Radiation_Solar.pdf Solar radiation]</ref>: Մթնոլորտը կլանում է ուլտրամանուշակագույն ճառագայթման 70%-ը՝ հատկապես կարճալիք մասը<ref>{{cite web|url=http://rredc.nrel.gov/solar/spectra/am1.5/ |title=Reference Solar Spectral Irradiance: Air Mass 1.5|accessdate=12նոյեմբերի November12, 2009}}</ref>: [[Ուլտրամանուշակագույն ճառագայթներ]]ը իոնացնում են Երկրի մթնոլորտի վերին շերտը՝ ստեղծելով [[իոնոլորտ]]<ref name=Phillips1995>
{{Cite book
|last=Phillips |first=K. J. H.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Արեգակ» էջից