«Օսրոյենե»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Օսրոյենե''', արամեական (ասորական) հայկական հելլենիստական տիպի պետություն Հյուսիսային Միջագետքում՝ [[Եդեսիա]] մայրաքաղաքով (մ.թ.ա. 132-մ.թ. 216)։ Հիմնական բնակիչները եղել են հայերը, ասորիները, բնակվել են նաև պարթևներ, արաբներ և հրեաներ։

Այլ աղբյուրներ ենթադրում են, թե արքայատունը արաբական ծագում է ունեցել, սակայն հետո արամեացել է։

[[Տիգրան Բ]] և [[Սանատրուկ]] թագավորների օրոք Օսրոյենեն ժամանակավորապես մտել է [[Հայաստան]]ի կազմի մեջ։

Աբգար Ա-ին հաջորդած Աբգար Բ-ն Հռոմի եւ Պարթևստանի միջև ծագած պատերազմում աջակցում էր հռոմեացիներին: Հռոմեական աղբյուրները պնդում են, որ Ք.ա․ 54 թվականին սկսված պատերազմում հենց Աբգար Բ-ն է հիմնական պատճառը դարձել, որ Կրասոսը ծանր պարթություն է կրել պարթևներից: Հայոց արքա Արտավազդ Բ-ն հռոմեացիներին հորդորել է շարժվել Հայաստանի տարածքով, սակայն Աբգար Բ-ն պնդել է, թե շատ ավելի շահավետ եւ արդյունավետ կլինի, եթե հռոմեական բանակն անցնի անմարդաբնակ Միջագետքով: Լսելով Աբգարին Կրասոսն ընկնում է պաշարման մեջ եւ ծանր պարտություն կրում: Հաղթանակից հետո պարթեւների թագավաորի հրամանով Աբգար Բ-ն գլխատվում է:

Արևելաքրիստոնեական, այդ թվում՝ հայկական եկեղեցական ավանդությունը պնդում է, որ Օսրոյենեի՝ մ.թ. I դ. առաջին կեսին ապրած Աբգար V Ուքքաման («Սև») պատմության մեջ քրիստոնեություն ընդունած առաջին թագավորն էր, ընդ որում նա, Հիսուսին Աստծո որդի է ճանաչել դեռևս նրա կենդանության օրոք։

Որոշ գիտնականներ, որեւէ ապացույց չպերելով, անելով միայն ենթադրություններ, նշում են, թե իբր խոսքը ոչ թե Աբգար Ե-ի, այլ Աբգար VIII Մեծ-ի մասին է (177-212) թագավորի մասին է: