«Ֆաուստ (օպերա)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Նվագախմբի մուտքը սկսվեց դանդաղ,կամաց,մինորային տոնայնությունում,պոլիֆոնիկ ոճով`հմտորեն շարադրելով միջնադարյան գիտնականի մռայլ գրասենյակի մթնոլորտը :Այս հնչողության վրա բացվում է վարագույրը: Այնուհետև այլ ոճով հնչում է «Աստված ամենակարող է,սիրո աստված»: Ինտրոդուկցիան ավարտվում է «հոգևոր» երաժշտությամբ:

Միջնադարյան գիտնականի կաբինետ: Խորքում գրադարանն է,տարբեր գիտական գործիքներով: Գործողությունը տեղի է ունենում միջնադարյան Վիտենբուրգում: Հնչեց մուտքը: Հին գիտնականը նստած իր կաբինետում, ափսոսում է,որ իր գիտելիքները ոչինչ չի տվել նրան: Նա պատրաստ է թույն խմել և մահանալ: Եվ այդ պահին լսում է,թե ինչպես իր պատուհանի տակ աղջիկները փառաբանում են Տիրոջը: Հուսահատության մեջ կանչում է սատանային(Մեֆիստոֆելին),որը հագնված էր 16-րդ դարի պարոնի տեսքով: Սկզբում Ֆաուստը մերժում է նրան,բայց երբ Մեֆիստոֆելը առաջարկեց կատարել իր ցանկությունը,նա բացականչեց ,որ իրեն վերադարձնի իր երիտասարդությունը: [[Մեֆիստոֆել]]ի համար ավելի հեշտ բան չկա: Նա ցույց է տալիս գեղեցիկ Մարգարիտային և Ֆաուստը համարյա պատրաստ էր ստորագրել պայմանագիրը: Պայմանագիրը հետևյալն է,որ երկրի վրա Մեֆիստոֆելը ծառայելու է Ֆաուստին,իսկ դժողքում`հակառակը: Պայմանագրից հետո Ֆաուստը դառնում է երիտասարդ: Տեսարանը ավարտվում է դուետով և նրանք մեկնում են որոնումների`իհարկե սիրային:

[[16-րդ դար]],տոնավաճառ է Լայպցիգի դարպասների մոտ: Ձախ կողմում կա նկուղ,որի վրա պատկերված է գինու տակառ: Քաղաքացիները,զինվորները և ուսանողները զվարճանում են,Վալենտինը`Մարգարիտայի եղբայրը գնում է պատերազմի և նրան անհանգստացնում է,թե ով է իր քրոջը տեր կանգնելու,երգում է «Աստված ամենակարող,Աստված սիրո» կավանտինան: Մարգարիտան իր մեդալն է հանձնում: Վագները սկսում է երգ երգել առնետների մասին,բայց Մեֆիստոֆելը պնդում է,որ նա ավելի լավ գիտի այդ երգը: Մեֆիստոֆելը այնուհետև սրով խոցում է գինու տակառը և գինին թափվում է`ավելի լավը քան մնացածներինը, ովքեր խմում էին: Այնուհետև կենաց է առաջարկում Մարգարիտային: Վալենտինը ջղայնանում է,որ իր քրոջ անունն է հնչում: Նա հարձակվում է,սակայն թուրը կոտրվում է: Մեֆիստոֆելը սրով իր շուրջը շրջան է գծում, և ով ուզում է մոտենալ`անհայտ ուժ էր պահում: Հիմա բոլորը հասկացան,թե ում հետ գործ ունեն: Վալենտինի գլխավորությամբ իրենց գլխավերևում պահում են թուրը,որը խաչի խորհրդանշան է և փրկվում են դժոխքից: Նրանք երգում են իրենց խորալը և Մեֆիստոֆելը կորցնում է իր ուժը: Երբ բոլորը հեռանում են,բացի Մեֆիստոֆելից,գալիս է Ֆաուստը,նա պահանջում է հանդիպում Մարգարիտայի հետ: Հնչում է հայտնի վալսը,պարի կեսից հայտնվում է Մարգարիտան: Ֆաուստը առաջարկում է ձեռքը ,Մարգարիտան խուսափում է և ամաչելով հեռանում: Ֆաուստը և հիացած էր և վրդովված,որ աղջիկը նրան մերժեց:

Այս գործողությունը սկսվում է հայտնի տեսարանով,Մարգարտայի պարտեզում ,ամենուրեք կանաչապատ,ծաղիկներ: Տեսարանը լինում է երեկոյան: Այս պարտեզում հնչող հայտնի մեղեդիները,արիաները և կոնցերտները համարներով կարելի է կազմել մի փունջ`ամենից առաջ Զիբելաի “куплеты,, (“Раскажите вы ей,цветы мои,,): Զիբելը սիրահարված է Մարգարիտին,ծաղիկներ է պոկում,որը անմիջապես չորանում է: Դա սատանայի անցեցքն էր: Զիբելը ձեռքը լվանում է սուրբ ջրով և անեցքը հեռանում է: Նա արագ ծաղկեփունջ է հավաքում,դնում Մարգարիտայի դռան դիմաց: Հնչում է արիա,դա Ֆաուստի “Привет тебе,приют невинный,, արիան է: Կավանտինայից հետո հայտնվում է Մեֆիստոֆելը և բերում զարդերի զամբյուղ,դնում է Զիբելի ծաղիկների մոտ: Երբ երկուսն էլ հեռանում են դուրս է գալիս Մարգարտան,գնում է պարտեզ և երգում հին բալլադ Ֆուլ թագավորի մասին: Այստեղ տեսնում է զարդատուփը և հնչում է արիա “Ах! Смешно,смешно смотреть мне на себя!,,:Հայտնվում է հարևան Մարթան,հետո Ֆաուստը և Մեֆիստոֆելը: Մինչ Մեֆիստոֆելը և Մարթան խաղ են խաղում,Մարգարիտան և Ֆաուստը ավելի մոտիկից են են ծանեթանում: Մարգարիտան և Ֆաուստը մնում են մենակ,որպեսզի կատարեն դուետ:Մարգարտան խոստովանում է իր սիրո մասին: Այստեղ Գունոն սիրո հիանալի տեսարան է պատկերում,որը քչերն էին կարող ստեղծել:

Մարգարիտան մենակ է իր սենյակում,նա լսում է իր պատուհանի կողքով անցնող կանանց,որոնք ծիծաղում են իր վրա,որ նրան թողել է անծանոթը: Նա երգում է «Ինչու չես գալիս» արիան: Գալիս է Զիմբելը,որը ջերմ է վերաբերում Մարգարիտային: Նա երգում է «Երբ անհոգ վայելում ես կյանքը » ռոմանսը,որը դարձավ հայտնի բալլադ:

Նույնպես կարճ է: Տեսարանում տաճարի դիմացի հրապարակը է: Մարգարիտան աղոթում է,սակայն համոզված է որ չի ներվելու: Աղոթքը ընդհատվում է սատանայի կողմից: Դևերի երգչախումբը բացականչում է «Մարգարիտա!Մարգարիտա!Ներում չկա!Դու մահանալու ես!»: Մարգարտան կորցնում է գիտակցությունը և ընկնում: Կանայք նրան տանում են տուն:Տեսարանը ավարտվում է այնպես, ինչպես սկսել է`հանգիստ,երգեհոնի հնչողությամբ:

Մարգարիտայի տան դիմացի փողոցում լսվում է զինվորական մարշ: Նրանք երգումեն «Զինվորների երգչախումբ»-ը: Նրանց մեջ էր Մարգարիտայի եղբայրը: Այդ ժամանակ Մարգարիտան իր պատուհանի տակ լսում է ծաղրական սերենադա,որը երգում է Մեֆիստոֆելը`գիտարայով: Նա իր հետ բերել է Ֆաուստին: Վալենտինը դուրս է գալիս ափերց,իմանում է անբողջ ը և դուելի է հրավիրում Ֆաուստին: Սկսվում է դուելը,[[նվագախումբ]]ում երաժշտությունը անհանգիստ և լարված է: Սատանան գաղտնի ուղղում է Ֆաուստի թուրը Վալենտինի սրտին: Հավաքվում է ամբոխ,Մեֆիստոֆելը դուրս է բերում Ֆաուստին,Վալենտինը մահանալուց հայհոյում է քրոջը: Մի պահ տիրում է լռություն: Երգչախումբը հազիվ շշնջում է նրա համար կարճ աղոթք: Տեսարանը ավարտվում է սգո մեղեդիով,որը կատարում է կլարնետը:

Վալպուրգյան գիշեր: Մեֆիստոֆելը փառատոն է անցկացնում,բերելովհին գեղեցկուհիների`Սիցիլիային,Կլեոպատրային,որպեսզի զվարճացնեն Ֆաուստին: Հնչում է pianissimo-ում Ֆաուստի և Մարգարիտայի սիրային դուետի թեման: Ֆաուստը էլ ուժ չուներ,նա դուրս է գալիս ոգիների միջով,տեսարանը ավարտվում է խառնաշփոթով:

Եզրափակիչ տեսարանում տեսնում ենք Մարգարիտային բանտում,նա սպանել էր իր երեխաին և առավոտյան պետք է կախաղան բարձրացնեն: Մեֆիստոֆելը և Ֆաուստը ներ են խուժում բանտ,Ֆաուստը արթնացնում է Մարգարիտային,բայց հանկարծակի Մարգարիտայի միտքը գռգռվում է: Նրան թվում է, թե տոնավաճառում է,որտեղ առաջին անգամ հանդիպեց Ֆաուստին: Հայտնվեց Մեֆիստոֆելը և ասաց,որ ձիերը պատրաստ են:Մարգարիտան ճանաչում է սատանային,հնչում է սատանա,սատանա! և ընկնում է ծնկների տակ և սկսում աղոթք շշնջալ: Մեֆիստոֆելը և Ֆաուստը համոզում են Մարգարիտային,բայց նա աղոթքի տոնը ավելի է բարձրացնում: Մեֆիստոֆելը անիծում է նրան,բայց «հրեշտակների ավարտական երգչախումբը» երգում է նրա փրկության համար,որի հոգին բարձրանում է երկինք: Եվ այսպես ավարտվում է օպերան:<ref>{{Cite web|url=https://www.belcanto.ru/faust.html|title=Опера Гуно «Фауст» (Faust) {{!}} Belcanto.ru|website=www.belcanto.ru|accessdate=2020-06-30}}</ref>