«Մարդու բնույթ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մարդը անսահմանին, կատարյալին ձգտող, բայց դրանց չհասնող էակ է։ Իհարկե, որոշ անհատներ հասնում են առաքինության, բարության, կատարյալի, վեհի ըմբռմանը։ Դրանք [[փիլիսոփա]]ներ են, [[հանճար]]ները, [[արվեստագետ]]ները, [[գիտնական]]ները։ իսկ մարդկանց հիմնական մասը պարզապես գոյատևում է մինչև իր վախճանը։ Նրանց գոգում երբեմն առկայծում է սիրելու, ստեղծագործելու, ապրելու հմայքը, հաճույքի, կիրքի։ Սակայն այդպիսի ապրումները նրանց համար կարող են լինեն լոկ ակնթարթներ, կան պահեր, օրեր։ Միայն հազվագյուտհազվադեպ շատ քիչ երջանիկներին է հաջողվում զմայլվելիս, [[էքստազային իրավիճ]]ակում գտնվել ամիսների, առավել ևս տարիների ընթացքում։ Մարդու ապրած տարիները միշտ էլ չի բավականացնում հասկանալու իր էությունը, կյանքի իմաստը։ Մեծամասնությունն անգամ չեն գտնում իրենց սեփական ուղին։ Նրանք լոկ կրկնում են ուրիշների արածը և քայլում են մյուսների անցած ճանապարհը։ Միայն քչերին է հաջողվում կյանքում գտնել իր արվեստը և հանճարեղ [[Սահյան Համո|Սահյանի]] բնորոծմամաբբնորոշմամբ հասնել «լեռան գագաթին»։

Մարդիկ ապրում են համատեղ՝ իրենց [[ազգ]]ին, ժողովրդին [[մշակույթ]]ի և [[քաղաքական համակարգ]]ի ոլորտում, բայց բոլորն էլ տարբերվում են միմյանցից։ Անգամ ընտանիքում են երեխաները տարբերվում իրարից։ Դա պայմանավորված է [[գենոտիպ]]ում ամրակայված խառնվածքով, բնավորության գծերով, ընկալունակությամբ, հոգեկան հերտվածքով։ Մարդու վրա ուրույն նազդեցությունազդեցություն է թողնում մանկության փորձը։ Մայրական սիրո, գուրգուրանք ստացած և դրանից զրկված անձանց վստահությունը, հմտությունը, ցանկացածին ձգտելու և դրան հասնելու համոզվածությունը նույնը չեն կարող լինել։ Ամեն մարդ ունի մի քանի դեմք։ Նա իր ընտանիքում, ուրիշների միջավայրում, պաշտոնական անձանց հետ շփվելիս միատեսակ վարքագիծ չի դրսևորի, սակայն ոչ բոլոր դեպքերում։ 3-4 տարեկան հասակում երեխայի մոտ ձևավորվում է սեփական եսի ըմբռնում, որը բոլոր իրավիճակներում միատեսակ չի դրսևորվում։ [[Ընտանիք]]ում, հասարակական միջավայրում, կրթական, մշակույթի օջախներում երևում է նրա եսի այսբերգի միայն գագաթը, իսկ ձգտումների, ցանկությունների, երազանքների աշխարհը խորասուզված է նրա հոգու օվկիանում։ Արվեստագետների ստեղծագործությունները երևի հենց այդ խոսքրի մասնակի լուսավորումն է։ Մարդը զարմանալի էակ է։ Նա կարող է թափանցել բնության գաղտնիքների խորքը, բայց չի կարո պարզել ինչպիսի՞ ապրումներ կունունենա։