«Ֆրիդրիխ Հյոլդերլին»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 3.
 
== Կյանքի ժամանակագրություն ==
* 1770 - Մարտի 20-ին Նեքարի Լաուֆենում ծնվում է ''Յոհան Քրիստիան Ֆրիդրիխ Հյոլդեռլինը''։ Երկու տարեկանում կորցնում է հորը։ Ընտանիքը 1774-ին թվականին տեղափոխվում է [[Նյուրտինգեն]], որտեղ մայրն ամուսնանում է երկրորդ անգամ։
* 1776 - Սկսում է հաճախել դպրոց։ Միաժամանակ մասնավոր դասեր է ընդունում՝ նախապատրաստվելով [[Վյուրտենբուրգ]]ի ավետարանչական եկեղեցական դպրոց ընդունվելու։ Երեք տարի անց մահանում է նաև խորթ հայրը։
* 1784 - Ընդունվում է [[Դենկենդորֆ]]ի եկեղեցու հոգևոր սեմինարիայի ստորին դասարան։ Ծնվում են առաջին բանաստեղծությունները։
* 1786 - Իր դասարանի հետ տեղափոխվում է [[Մաուլբրոն]]ի եկեղեցու բարձր դասարան։ Առաջին սիրահարվածությունը Լուիզե Նաստին՝ եկեղեցու տեսուչի դստերը, ում հետ նշանվում է, սակայն 1789-ին լուծումթվականին լուծարում է նշանադրությունը։
* 1787 - Ոգեշնչվում է Օսսիանով։ Մաուլբրոնում սկսում է ընթերցել [[Կլոպշտոկ]]ին, [[Շիլլեր]]ին, [[Շուբարտ]]ին, [[Վիլանդ]]ին։ Հաջորդ տարի կատարում է մեծ ճամփորդությունը գերմանական հողերով։ Առաջին անգամ տեսնում է [[Հռենոս]]ը։ Դասարանի հետ տեղափոխվում է Տյուբինգենյան մենաստան։ Շտուտգարտյան մենաստանի աշակերտներից մեկը [[Գեորգ Վիլհելմ Ֆրիդրիխ Հեգելն]] է։ Այստեղ սկսում է բարեկամությունը [[Քրիստիան Լուդվիգ Նոյֆեր]]ի ու [[Ռուդոլֆ Մագենաու]]ի հետ։ Ներառվում է նրանց բանաստեղծական միության մեջ։
* 1789 - Այցելում է բանաստեղծ [[Քրիստիան Ֆրիդրիխ Շուբարտ]]ին։ Աշնանը [[ֆլեյտա]]յի դասեր է առնում ([[դաշնամուր]] նվագելը սկսել էր տարիներ առաջ)։ Որոշում է իրավագիտություն ուսանել։
Տող 13.
 
Ֆրանսիական մեծ հեղափոխության սկզբնական շրջանում Հյոլդեռլինը ստեղծել է գիտակցված քաղաքացիականությամբ ներթափանցված պոեզիա։
«Մարդկության իդեալներին ձոնված հիմներ»-ում (1790—17971790-1797) նա արտահայտել է ազատության հաղթանակի համար պայքարի ձգտումը։
 
90-ական թթ. դիմել է ռուսոյական բնապաշտությանը («Բնությանը»), ձգտել Փիլիսոփայորեն հասկանալ ետհեղափոխական իրականության հակասությունները («Հիպերիոնի ճակատագրի երգը», «Մարդ» ․․․)։ Նրա իդեալը դարձել է հումանիստական ուտոպիան՝ Հելլադայի ոգով («Դիոտիմա», «Մենոնի ողբը Դիոտիմայի համար», «Արշիպելագ»)։ Ցուրահատուկ քնարական շնչով է հագեցած Հյոլդեռլինի «Հիպերիոն կամ ճգնավորը Հունաստանում» (1797—17991797-1799) վեպը։ Գրել է նաև «էմպեդոկլեսի մահը» (1798—991798-1799) ողբերգությունը։
 
Մեծ ազդեցություն է ունեցել XX դ, գերմանական պոեզիայի վրա։ 2002 թվականին Երևանում «Նաիրի» հրատարակչությամբ լույս է տեսել Ֆր. Հյոլդեռլինի «Բանաստեղծություններ» ժողովածուն, որը թարգմանել է Հակոբ Մովսեսը: