Ռևմատիզմը հաճախ առաջանում է մանկական կամ երիտասարդ տարիքում և բնորոշվում է սրտի ախտահարման բորբոքային փոփոխություններով և նշաններով։ Ռևմատիկ պրոցեսի առկայության առավել հավաստի չափանիծչափանիշ է համարվում սրտի արատի, նախևառաջ՝ միտրալ ստենոզի ձևավորումը։ Բավական բնորոծբնորոշ է հիվանդության կապը նախորդող սուր ստրեպտակոկային ինֆեկցիայի՝ անգինայի հետ։ Երբեմն ռևմատիկ կարդիտը կամ պոլիարթրիտը զարգանում են միայն անգինայից հետո 2-3 [[շաբաթ]] անց։ Ռևմատիկ պոլիարթրիտին բնորոշ են խոշործնկային, սրունքթաթային, բազկային, արմնկային հոդերիթռչողհոդերի թռչող ցավերը։ Զննելիս հայտնաբերվում է ախտահարվախախտահարված հոդերի շրջանում ուռածություն, շոշափելիս և շարժվելիս ցավոտություն։ Հնարավոր է նաև արթրալգիայի հայտվել։ Ռևմատիկ գրհոիգրոհի շրջանում բարձրանում է մարմնի [[ջերմություն]]ը, հաճախ՝ սուբֆեբրիլ նիշերի։ Ացետիլսալիցիլաթթվի և այլ ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային պատրաստուկներ ընդունելը հանգեցնում է [[հոդ]]երումհոդերում [[ցավ]]երիցավերի և արթրիտի մյուս նշանների արագ անհետացմանը և ջերմության կանոնավորմանը։ Խիստ հազվադեպ ռևմատիզմի հաճախակի գրոհների դեպքում զարգանում է Ժակուի քրոնիկական արթրիտ, որն ուղեկցվում է դաստակի և ոտնաթաթի հոդերի չափավոր դեֆորմացիայով։
