|
Վիզա ստանալով՝ Ռեգինան որոշել է սկզբում մենակ մեկնել ԱՄՆ, իսկ Դանգուոլեին որոշել է տանել, երբ լրանար նրա 16 տարին (այդ ժամանակ Ռեգինան ստիպված չէր լինի ստանալ հոր թույլտվությունը՝ երեխային երկրից հանելու համար)։ Մոր մեկնումից հետո Դանգուոլեն մեկուկես տարի բնակվել է մորաքրոջ Իռենա Մարոզիենեի մոտ, որն ամուսնու՝ Վիդմանտասի և որդու՝ Սերգեյի հետ նույնպես բնակվել է Ժեժմարյայում, բայց նրանք ապրել են երկու սենյականոց բնակարանում և չորս հոգով շատ նեղվածք էր ապրելու համար, ուստի Դանգուոլեն վերադարձել է իրենց նախկին բնակարանը։ Գերմանիայում սովորելուց հետո նա չէր հարմարվել տեղի դպրոցում (մորաքույրը նրան տեղավորել էր Ժեժմարյայի գիմնազիայում) և ի վերջո թողել է դպրոցը, չնայած հարազատները նրան հորդորել են ավարտել գոնե իններորդ դասարանը։ Քանի որ նա մենակ է բնակվել և հարազատները (Իռենան, նրա ընտանիքի անդամները, տատիկը՝ Յանինա Դամբրաուսկիենեն) չեն կարողացել վերահսկել նրան, Դանգուոլեն սկսել է վարել անբարո կյանք՝ հաճախ չգիշերելով տանը։ Որոշ ժամանակ անց հարազատները նրան կորցրել են իրենց տեսադաշտից, քանի որ Դանգուոլեն մեկնել է Ժեժմարյայից և բնակվել է տարբեր սիրեկաններ մոտ՝ Կայշդորիսում, որտեղից էլ որոշ ժ-ամանակ անց անհետացել է։ Մինչև 16 տարեկան Դանգուոլեն անձնագիր չի ունեցել<ref name="GV"/>։
1999 թվականի ամռանը Ռեգինան (այդ ընթացքում նա երրորդ անգամ էր ամուսնացել, այս անգամ էլ հարավսլավական ծագմամբ ամերիկացու հետ) աղջկան նամակ է ուղարկել, որտեղ գրել է, որ պատրաստ է նրան տանել ԱՄՆ։ Իռենի ամուսինը նրան պատասխանել է, որ չեն կարողացել ոչ մի տեղ գտնել աղջկան։ Կես տարի անց՝ Դանգուոլեի նկատմամբ հետախուզում է հայտարարվել։ 1999 թվականի աշնանը Դանգուոլեն մի տղամարդու հետ հանդիպել է ընկերուհու՝ Կրիստինե Աշմենայտեի տանը, վերջինս համոզել է Նրան այդ տաղամարդուն տալ անձնագիրը։ Տղամարդը նրան Շվեդիայում՝ Մալմյոյում՝ բանջարեղենի ֆերմայում նոր աշխատանք է խոստացել<ref name="GV"/>։
Летом 1999 года Регина (к тому моменту она в третий раз вышла замуж, на этот раз за американца югославского происхождения) послала дочери письмо, в котором написала, что, наконец, готова забрать её в США. В ответ муж Ирены написал ей, что нигде не может найти племянницу. Через полгода Дангуоле была объявлена в розыск. Между тем, осенью 1999 года Дангуоле пришла с неким парнем к её подруге Кристине Ашменайте и уговорила ту отдать ей её паспорт. Парень был её новым бойфрендом, который пообещал ей работу в [[Швеция|Швеции]] в [[Мальмё]] на овощной ферме<ref name="GV"/>.
=== В ШвецииՇվեդիայում ===
[[17 сентября]] [[1999 год]]аթվականի Дангуолеսեպտեմբերի по17-ին паспортуԴանգուոլեն КристиныԿրիստինայի прилетелаանձնագրով вթռչել [[Кристианстад]].է ТамԿրիստիանստադ։ еёԱյնտեղ встретилиնրան иդիմավորել отвезлиեն наև квартируտեղափոխել вԱրլյովում [[Арлёв]]еգտնվող кմի человекуբնակարան, которыйորտեղ отобралմի паспортտղամարդ иնրանից заявил,վերցրել чтоէ онаանձնագիրը должнаև будетհայտնել, возместитьոր емуնա компенсациюպետք заէ еёփոխհատուցի перелётիր вթռիչքի видеծախսերը՝ 20 тысячհազար [[Шведскаяշվեդական крона|шведскихկրոնի крон]]չափով (вայդ тоժամանակ времяդա этоհամարժեք былоէ эквивалентноեղել 2410 долларамդոլարի) иև возмещатьայդ будетգումարը сպետք помощьюէ [[Проституция|проституции]]հետ վերադարձնի մարմնավաճառությամբ զբաղվելով<ref name="арпар">{{cite web|url=http://wwwc.aftonbladet.se/nyheter/0003/23/balt.html|title=Hon tvingades bli prostituerad – tog livet av sig|author=Peter Björneblad|date=23 марта 2000|work=|publisher=Aftonbladet|accessdate=2012-03-18|lang=sv|archiveurl=https://www.webcitation.org/6AhPCgZvO?url=http://wwwc.aftonbladet.se/nyheter/0003/23/balt.html#|archivedate=2012-09-15|deadlink=no}}</ref><ref name="проо">{{cite web|url=https://web.archive.org/web/20030920173402/http://www.svt.se/granskning/reportage.asp?S=478&A=494|title=Info om Dangoule|author=|date=|work=|publisher=|accessdate=2012-03-18|lang=sv}}</ref>.։
Մարմնավաճառի աշխատանքը երբեմն ավարտվել է ծեծով, երբ փորձել է չենթարկվել։ Բնակարանը միշտ փակ է եղել, և երբ հաճախորդ է ժամանել, նրան նախապես տվել են բանալին։ Մեկ ամիս անց Դանգուոլեն կարողացել է շահել մշտական հաճախորդներից մեկի վստահությունը, որը պիցերիայի տեր էր, և վերջինս գնալուց հետո «մոռացել» է փակել բնակարանի դուռը (այլ վարկածով՝ Դանգուոլեն պահը հարմարեցնելով պատուհանից փախել է)։ Նա խուսափել է ոստիկանությունից, քանի որ նրան ասել են, որ մարմնավաճառությունը Շվեդիայում անօրինական է, և, բացի այդ, նա այդ երկիր է ժամանել կեղծ անձնագրով։ Ռասալայտեն փախել է պիցերիայի տիրոջ մոտ, բայց վերջինս
Работа проститутки сопровождалась побоями в случае неподчинения. Квартира всегда была заперта и когда приходил клиент, ему заранее вручали ключ. Так, спустя месяц, Дангуоле удалось втереться в доверие одному постоянному клиенту, который владел пиццерией, и тот, уходя, «забыл» запереть дверь (по другой версии, Дангуоле, улучив момент, сбежала из квартиры через окно). Она избегала полиции, потому что ей сказали, что проституция в Швеции незаконна и, к тому же, она приехала в страну по фальшивому паспорту. Расалайте убежала к владельцу пиццерии, но тот в итоге сам стал использовать её, как проститутку. За несколько недель до Рождества 1999 года Расалайте познакомилась с 17-летней [[Босняки|боснийкой]] (по другой версии, [[Македонцы|македонкой]]) Мелитой, которая поселила её в квартире в северном пригороде Мальмё. Там Дангуоле сидела безвылазно, опасаясь снова столкнуться с сутенёрами. Мелита часто видела у подъезда дома что-то ищущих людей, а её родители получали угрозы от незнакомцев. В ночь с 6 на 7 января 2000 года между Дангуоле и Мелитой произошла некая ссора, в процессе которой Дангуоле заявила, что больше не хочет жить. Девушки помирились, но 7 января во второй половине дня Дангуоле, прихватив нож, тайно ушла из квартиры и Мелита не успела её задержать (однако, есть версия, что причиной ухода Расалайте было её [[изнасилование]]<ref name="проо"/>). В тот же день она спрыгнула с автодорожного моста на Крусегатан, проходящего над трассой [[Европейский маршрут E22|E22]]. Полиция посчитала, что это было самоубийство, но свидетели утверждали, что рядом с Дангуоле на мосту вертелась какая-то девушка<ref name="GV"/>.
էլ սկսել է ինքն օգտագործել նրան որպես մարմնավաճառ։ Ամանորից մի քանի շաբաթ առաջ՝ 1999 թվականին Ռասալայտեն ծանոթացել է 17-ամյա բոսնիացու (մեկ այլ վարկածով՝ մակեդոնցու) Մելիտայի հետ, և բնակվել է նրա հետ Մալմյոյի հյուսիսային արվարձանում գտնվող բնակարանում։ Դանգուոլեն այնտեղից ոչ մի տեղ դուրս չի եկել՝ վախենալով հանդիպել կավատների հետ։ Մելիտան հաճախ է տան մուտքի մոտ նկատել ինչ որ բան փնտրող մարդկանց, իսկ նրա ծնողներն անծանոթներից սպառնալիքներ են ստացել։ 2000 թվականին հունվարի 6-ի գիշերը Դանգուոլեի և Մելիտայի միջև վեճ է ծագել և Դանգուոլեն հայտնել է, որ այլևս չի ուզում ապրել։ Աղջիկները հաշտվել են, բայց հունվարի 7-ի օրվա երկրորդ կեսին Դանգուոլեն վերցնելով դանակը գաղտնի հեռացել է տնից և Մելիտան չի հասցրել նրան կանգնեցնել (սակայն կարծիք կա, որ Ռասալայտեի մեկնելու պատճառը բռնաբարությունն է<ref name="проо"/>)։ Նույն օրը նա Կրուսեգատանում կամրջից ցած է նետվել։ Ոստիկանությունը գտել է, որ կատարվածն ինքնասպանություն է, բայց վկաները հաստատել են, որ կամրջի վրա Դանգուոլեի կողքին ինչ որ աղջիկ է եղել<ref name="GV"/>։
Նրան անգիտակից վիճակում տեղափոխել են հիվանդանոց, բայց ստացված վնասվածքներից նա հունվարի 10-ին գիտակցության չգալով մահացել է<ref name="арпар"/>։
Её в бессознательном состоянии доставили в больницу, но от полученных травм она скончалась 10 января, не приходя в сознание<ref name="арпар"/>
== Քննություն ==
== Расследование ==
Դանգուոլեի մոտ չի եղել ոչ անձնագիր, որ այլ փաստաթուղթ, ինչի պատճառով նրան ուշ են ճանաչել։ Նրա մոտ թուղթ է եղել, որի վրա գրված են եղել երեք հեռախոսահամարներ, դրանցից մեկը Մելիտայի մոր համարն է եղել, երկրորդը՝ Էրլյովի բնակարանի համարը։ Գտել են երեք հրաժեշտի նամակներ (որտեղ Ռասալայտեն ներկայացրել է իր պատմությունը), դրանք հասցեագրվել են Լիտվայի իր ընկերներին։ Էրլյովի բնակարանում գտնվել են Ռասալայտեի իրերը և Չեխիայից ժամանած երկու անչափահաս մարմնավաճառներ՝ Կլաուդիան և նրա 13 ամյա քույրը՝ Լիվիան<ref name="проо"/>։
При себе у Дангуоле не было ни паспорта, ни каких-либо документов, из-за чего её тело не сразу опознали. У неё был клочок бумаги с тремя телефонами, один из которых принадлежал матери Мелиты, а второй — той самой квартире в Эрлёве. Там были найдены три прощальных письма (в которых Расалайте описала свою историю), адресованных её друзьям в Литве. В квартире в Эрлёве были найдены вещи Расалайте и две несовершеннолетние проститутки из [[Чехия|Чехии]] — Клаудия и её 13-летняя сестра Ливия<ref name="проо"/>.
Ռասալայտեին ստրկության մեջ պահող կավատն այդպես էլ չի գտնվել։ Նամակում Ռասալայտեն նշել է այն անձին, որն իրեն օդանավակայանից բերել է Էրլյով, և այլ ռուս կավատների, որոնք իրեն փակած էին պահել բնակարանում, բայց ըստ քննության այդ կավատները, կամ նրանցից գոնե մեկը հնարավոր է, որ լիտվացի լիներ։ Այդ մարդկանցից համարյա ոչ ոք չի ճանաչվել և չի ձերբակալվել, բացի «վարորդից»․ նա ինքն է ներկայացել, երբ շվեդական ոստիկանությունը հեռուստատեսությամբ օգնություն է խնդրել, բայց ասել է, որ իրեն վճարել են, որ ինքն օդանավակայանից այդ աղջկան տեղ հասցնի, բայց թե ինչի համար, իրեն հայտնի չի եղել<ref name="проо"/>։ Վերջին հաշվով ոստիկանությունը հաստատել է, որ ռուս կավատը եղել է ոմն Գեդրիուսը, որը գործել է իր իսկական անունով։ Էրլյովի բնակարանը նրա ընկերոջն է պատկանել, վերջինս հայտնել է, որ չի իմացել, թե ինչով է այնտեղ զբաղվել իր ընկերը։ Քանի որ Ռասալայտեի ճանաչման գործընթացը երկար է տևել, ապա միայն 2000 թվականի մայիսի 31-ին է ստացվել Գեդրիուսի ձերբակալման թույլտվությունը, որը սակայն ապրիլի 30-ին արդեն լքել է Շվեդիան։ 2000 թվականի օգոստոսի 3-ին շվեդական իշխանությունները փակել են գործը, քանի որ դատախազը համարել է, որ Ռասալայտեի միայն երեք նամակները, ականատեսների բանավոր վկայությունները բավական չեն ձերբակալման մ իջազգային թույլտվություն ստանալու համար։ Քննության համար պատասխանատու տեսուչը՝ Բո Լյունդկվիստը հայտնել է, որ նույնիսկ եթե Գեդրիուսը ձերբակալվի, ապա շվեդական օրենքներով կենթարկվի 15 ամսվա ազատազրկման։
Сутенёр, державший в рабстве Расалайте, так и не был найден. В письмах Расалайте называет человека, который привёз её из аэропорта в Эрлёв и других сутенёров, которые её удерживали в квартире, «русскими», но, по мнению следствия, они, или хотя бы один из них, вполне могли быть и литовцами. Почти никто из этих людей так и не был опознан или арестован, кроме «шофёра»: он сам откликнулся, когда шведская полиция выступила по телевидению с просьбой о помощи, но сказал, что ему просто заплатили за то, чтобы он привёз девушку из аэропорта, а на что именно он везёт её, он не знал<ref name="проо"/>. В конечном итоге полиция установила, что «русским» сутенёром был некий Гедриус, который действовал под своим настоящим именем. Квартира в Эрлёве принадлежала его другу, но тот заявил, что не знал, для чего Гедриус её использует. Поскольку процесс идентификации Расалайте затянулся на долгое время, но только 31 мая 2000 года был выдан ордер на арест Гедриуса, который, однако, уже 30 апреля покинул Швецию. 3 августа 2000 года шведские власти закрыли дело, поскольку прокурор посчитал, что только трёх писем Расалайте, словесных свидетельских показаний и самого состава преступления будет недостаточно, чтобы получить международный ордер на арест. Инспектор, отвечающий за расследование, Бо Люндквист заявил, что даже если бы Гедриус был схвачен, по шведским законам он получил бы только 15 месяцев тюрьмы максимум.
Ռեգինայի խնդրանքով Շվեդիայի իշխանությունները դիակիզել են մարմինը, մոխիրը նա տարել է ԱՄՆ<ref name="GV"/>։ 2006 թվականի հունվարի 23-ին Շվեդիայի թագուհի Սիլվիան հրապարակայնորեն հիշատակել է Ռասալայտեի մահվան մասին՝ այդպիսով հայտնելով կանանց նկատմամբ բռնություններին դեմ լինելը։
По просьбе Регины власти Швеции кремировали тело, прах она забрала в США<ref name="GV"/>. 23 января 2006 года [[Сильвия (королева Швеции)|королева Сильвия]] публично упомянула о смерти Расалайте, выражая протест против насилия в отношении женщин.
== В культуреՄշակույթում ==
2002 թվականին շվեդ ռեժիսոր Լուկաս Մուդիսոնը նկարահանել է «Հավերժ Լիլիա» ֆիլմը՝ իր սեփական սցենարով, որը գրել է Ռասալայտեի նամակների հիման վրա։ Գլխավոր դերը խաղացել է 15-ամյա Օկսանա Ակինշինան<ref name="арпар"/><ref name="Site"/>։
В 2002 году шведский режиссёр [[Мудиссон, Лукас|Лукас Мудиссон]] снял фильм «[[Лиля навсегда]]» по его собственному сценарию, который он написал на основе записок Расалайте. Главную роль сыграла 15-летняя [[Акиньшина, Оксана Александровна|Оксана Акиньшина]]<ref name="арпар"/><ref name="Site"/>.
2015 թվականին մոսկովյան երաժշտական «Տրուդ» խումբը թողարկել է «6» ալբոմը, որտեղ երգերից մեկն անվանվել է Ռասալայտեի պատվին և շոշափել է նրա պատմությունը։
В 2015 году московская музыкальная группа «Труд» выпустила альбом «6», в котором одна из песен названа в честь Расалайте и затрагивает её биографию.
== Ծանոթագրություններ ==
== Примечания ==
{{ծանցանկ}}
{{примечания}}
== Արտաքին հղումներ ==
== Ссылки ==
* {{imdb title|0300140|«Лиля навсегда»}}
[[Категория:Родившиеся в Тельшяе]]
[[Категория:Несовершеннолетние жертвы сексуальных преступлений]]
[[Категория:Преступность в Швеции]]
[[Категория:Принуждение к занятию проституцией]]
[[Категория:Сексуальное рабство]]
[[Категория:Дети-самоубийцы]]
[[Категория:Женщины-самоубийцы]]
[[Категория:Самоубийцы, бросившиеся с высоты]]
|
