Վիքիպեդիա

«Մասնակից:Լիլիթ85/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
 
=== Կյանք Ռոսսետտիի հետ ===
[[Файл:Dante Gabriel Rossetti - Beata Beatrix, 1864-1870.jpg|thumb|left|145px|Данте Габриэль Россетти. ''Beata Beatrix'']]
[[Файл:Dante Gabriel Rossetti - Beata Beatrix, 1864-1870.jpg|thumb|left|145px|Данте Габриэль Россетти. ''Beata Beatrix'']] Данте Габриэль Россетти познакомился с Элизабет в 1852 году в мастерской Милле. Молодые люди полюбили друг друга и поселились в доме на Чэтэм Плейс. Она стала постоянной моделью Россетти. Страсть вдохновила Россетти на воплощение сюжетов из истории [[Данте Алигьери|Данте]] и [[Беатриче Портинари|Беатриче]]: в картинах [[Паоло и Франческа да Римини|«Паоло и Франческа да Римини»]], [[Любовь Данте|«Любовь Данте»]], «Явление Данте Рахили и Леи» женские образы — это Элизабет Сиддал. Он поощрял её литературное творчество и занятия графикой. Стихи Сиддал успеха не имели, но она стала известна как художница. [[Рёскин, Джон|Джон Рёскин]] назначил Элизабет стипендию за её рисунки. Она, единственная женщина среди художников, участвовала в выставке прерафаэлитов в Рассел-Плейс в 1857 году. Её работы экспонировались на выставке британского искусства в Америке в 1858 году. Вместе с Россетти, [[Моррис, Уильям|Моррисом]], [[Бёрн-Джонс, Эдвард Коли|Бёрн-Джонсом]] в 1859 году оформляла для четы Моррисов Красный дом (''Red House'').
 
Դանթե Գաբրիել Ռոսսետտին Սիդալի հետ ծանոթացել է 1852 թվականին Միլեի արհեստանոցում։ Երիտասարդները սիրահարվել են և բնակություն են հաստատել Չեթեմ Փլեյսում գտնվող տանը։ Նա դարձել է Ռոսսետտիի մշտական բնորդուհին։ Կիրքը ոգեշնչում էր նկարչին Դանթեի և Բեատրիչեի սյուժեների մարմնավորմանը․ «Պաոլո և Ֆրանչեսկա դա Ռիմնի» և «<bdi>[[Դանթեի սերը]]</bdi>» նկարներում կանացի կերպարներում Էլիզաբեթ սիդալն է։ Նա քաջալերում էր նրա գրական ստեղծագործությունը և գրաֆիկայով զբաղվելը։ Սիդալի բանաստեղծությունները հաջողություն չունեին, բայց նա հայտնի է դարձել որպես նկարիչ։ <bdi>[[Ջոն Ռասկին|Ջոն Ռասկինը]]</bdi> Սիդալին նկարների համար կրթաթոշակ է նշանակել։ Նա միակ կին նկարիչն էր, որը մասնակցել է պրեռաֆայելիտների 1857 թվականի Ռասել Փլեյսի ցուցահանդեսին։ Նրա աշխատանքները ցուցադրվել են 1858 թվականին Ամերիկայում բրիտանական արվեստի ցուցահանդեսում։ Ռոսսետտիի, [[Ուիլյամ Մորիս]]<nowiki/>ի և Բյորն Ջոնսի հետ 1859 թվականին Մորիսներ զույգի համար ձևավորել է Կարմիր տունը (''Red House'')։
В отношениях Элизабет и Данте не всё было гладко: Россетти, несмотря на свою возвышенную любовь к Сиддал, никак не мог порвать связи с другими женщинами, в том числе с [[Корнфорт, Фанни|Фанни Корнфорт]] и [[Миллер, Энни|Энни Миллер]] (подругой Ханта).
 
Դանթեի և Էլիզաբեթի հարաբերություններում ամեն ինչ չէ, որ հարթ էր․ նկարիչը չնայած Սիդալի նկատմամբ իր գերագույն սիրուն ոչ մի կերպ չէր կարողանում կապերը խզել այլ կանանց հետ, այդ թվում՝ [[Ֆաննի Կորնֆորտ]]<nowiki/>ի և [[Էննի Միլլեր|Էննի Միլլերի]] (Հանտի ընկերուհու)։
 
=== Հիվանդություն և մահ===
Տող 12 ⟶ 14՝
На похоронах Россетти в порыве отчаяния положил в гроб Элизабет рукописи своих стихов и поклялся оставить поэзию. Через несколько лет он решил опубликовать юношеские стихи, чтобы их достать, могилу Сиддал на [[Хайгейтское кладбище|Хайгетском кладбище]] вскрыли. Книга стихов вышла в 1870 году. Этот поступок Россетти шокировал его знакомых и друзей.
 
== Էլիզաբեթ Սիդալի աշխատանքներ ==
== Работы Элизабет Сиддал ==
 
* «Pippa Passes», 1854, 23,4х29,8, [[Музей Ашмола]], [[Оксфорд]]
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Մասնակից:Լիլիթ85/Ավազարկղ» էջից