«Հելլենիզմ» եզրույթը գիտական շրջանառության մեջ է դրել [[գերմանացի]] պատմաբան Յո.[[Յոհան Դրոյզեն|Յոհան Դրոյզենը]] ([[1808]]-[[1884]])՝ դրա տակ հասկանալով «հունական պետականության և կրթվածության տարածումը» արևելյան ժողովուրդների մեջ, անտեսելով հելլենիզմի հասարակական և տնտեսական էությունը։ Այնուհետև հելլենիզմը մեկնաբանվել է որպես միայն մշակութային (Յու. Կերստ), քաղաքական (Վ. Տառն) կամ տնտեսական (Մ. Ռոստովցև) ազդեցություն։ Հելլենիզմը բնորոշվել է նաև որպես պատմական որոշակի ժամանակաշրջան՝ պայմանավորված հունական և տեղական հասարակական և տնտեսական, քաղաքական, մշակութային տարրերի ու սովորույթների փոխազդեցությամբ (Ա. Ռանովիչ և ուրիշներ)։ Հելլենիզմի ժամանակաշրջանի ավարտն ընդունված է համարել [[մ.թ.ա. 30]]-ը, երբ [[Հռոմ]]ը նվաճել է հելլենիստական վերջին պետությունը՝
[[Պտղոմեոսյան Եգիպտոս]]ը, թեև հելլենիզմին բնորոշ երևույթները շարունակել են գոյատևել։
