«Մասնակից:Maga 2007/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 6.
1975 թվականին եղել է ծնողների հետ միասին՝ Մոսկվայում, որտել սովորել է գիմնազիա՝ լեհական դպրոցում: 1918 թվականին վերադաձել է Լեհաստան: Մասնակցել է բանասիրական ֆակուլտետի Վարշավսկի համալսարանում, աղքատության մեջ դասվանդում էր: Բանաստեղծական դեբյուտի տարիներին ՝ 1920-ականների սկզբին մտերիմ էր «Սկամանդր» խմբի բանաստեղծների հետ, ընկերություն էր անում Յարոսլավ Իվաշկեվիչի հետ, հրավիրել է իրեն քաղաքից դուրս Ստավիսկո տուն: Հետագայում հաճախել է կաթոլիկ Վլադիսլավ Կորնիլովիչի խմբակին: 1923-1928 թվականներին թղթակցել է Բրոնսլավ Վայնգոլդի հետ, որը շուտով ընդունել է վանականի աստիճան Ֆրանցիկանոկ միաբանությունում և մտել է լեհական բանահյուսությունոււմ, որի անունն է՝ Ագնեշկի: Շատ են թարգմանել ռուսական պոեզյայում, թարգմանել է Գեորգի Բյուխրենի «Վոյցեկ» դրաման: Տառապել է տուբերկուլոզով, մի քանի անգամ և անհաջող բուժվել է կարպատյան հանգստավայրում:
 
== Գործունեություն և ճանաչում ==
Творчество и признание
Պոետ Յարոսլավ Րիմկեվիչի բնութագրմամբ, Լիբերտի ստեղծագործությունները սկսվում են իդիլիաից, իսկ ավարտվում ողբերգությամբ: Իր կյանքի ընթացքում, գրական փառքին չհասնելով, Լիբերտին հետագայում ակտիվորեն հետապնդում էին լեհական գրականությունը, իսկ ամենադժվար, կարևորագույն տարիներին՝ 1934 թվականին «Ապոլլոն լեհական պոեզիա»-ի լիբերական նախաբանը գրել է Լեոպոլդ Ստաֆֆը, իսկ 1943 Կշիշտոֆ Կամիլ Բաչինսկին մի քանի ամիս հետո մահացավ Վարշավյան ապստամբության ժամանակ, վերցրեց էպիգրաֆ `լիբերալիստական« Ձիավորը »տողի« Ընտրություն »բանաստեղծության համար՝ «Նա, ով ընտրություն է կատարել ընդմիշտ, // ամեն ժամ առաջ ընտրություն կատարելուց»: «Լիբերտի» համարներին ՝ Արքա Սիզմանովսկին «Լիտան Կույս Մերի»-ին սոպրանոյի համար գրել է, կին երգչախմբի և նվագախմբի համար (1930-1933): Մեկ անգամից ավելի, Հռոմի Պապ Հովհաննես Պողոս II-ն անդրադարձավ Լիբերտի բանաստեղծություններին: Դրանք թարգմանվել են անգլերեն, գերմաներեն, իսպաներեն, պորտուգալերեն, իտալերեն, չեխերեն:
По характеристике поэта Ярослава Рымкевича, стихи Либерта начинаются идиллией, а заканчиваются трагедией. При жизни не достигший литературной известности, Либерт оказался впоследствии активно востребован польской литературой, причём в самые тяжелые, переломные годы: в 1934 предисловие к сборнику либертовской лирики написал «Аполлон польской поэзии» Леопольд Стафф; в 1943 Кшиштоф Камиль Бачинский, через несколько месяцев погибший во время Варшавского восстания, взял эпиграфом к поэме «Выбор» строки либертовского стихотворения «Всадник»: «Тот, кто сделал навеки выбор,// Перед выбором ежечасно». На стихи Либерта Кароль Шимановский написал «Литанию Деве Марии» для сопрано, женского хора и оркестра (1930—1933). К стихам Либерта не раз обращался папа Иоанн Павел II. Они переведены на английский, немецкий, испанский, португальский, итальянский, чешский языки.
 
== Ստեղծագործություններ ==
* Druga ojczyzna/ Այլ հայրենիք (1925)
* Gusła/ Ուղղագրություններ (1930)
* Kołysanka jodłowa/ Пихтовая колыбельная (1932, հետմահու):
 
 
== Համախմբված հրապարակումներ և անթոլոգիաներ ==
* Poezje zebrane. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1972.
* Pisma zebrane. T.1-2. Warszawa: Więz, 1976.
* Poezje wybrane. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1996
* Listy do Agnieszki. Warszawa: Więz 2002.
* Antología poética. Madrid: Adonais, 2005 (հրատարակությունը լեհերեն և իսպաներեն լեզուներով)
* A Franciscan anthology: Saints Francis and Clare in poetry/ David Craig and Janet McCann, eds. Cincinnati: St. Anthony Messenger Press, 2005:
 
== Թարգմանություններ ռուսերեն լեզվով ==
Բանաստեղծություններ: Թարգմանություն և Բորիս Դուբինի ընդունելիություն//Նոր Լեհաստան, 2006, № 12 (81), с.46-58:
Երեք գրքերից: Թարգմանություն և Բորիս Դուբինի ընդունելիություն//Այլերկրյա գրականություն, 2007, № 1, с.156-169:
 
== Գրականություն ==
* Lichniak Z. Poeta konsekwencji: rzecz o Jerzym Liebercie. Warszawa: Pax, 1952
* Misiniec St. Ślady na niebie: duchowa droga Jerzego Lieberta. Kraków : Wydawn. Św. Stanisława BM Archidiecezji Krakowskiej, 1997
* Dlugosz L. Chwila dla Lieberta// Zwoje, 2002, № 33 (5)[2].
* Szepan-Wojnarska A. «…you will get married to a fire»: The experience of transcendence in the life and the works of Jerzy Liebert. Krakow: Universitas, 2003.
* Całbecki M. «Czarna kropla nieskończoności»: fenomen lęku w poezji Jerzego Lieberta, Władysława Sebyły i Aleksandra Rymkiewicza. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich — Wydawnictwo, 2008