Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի սկիզբը տխրեցրել է Մոնտգոմերին, իր գրվածքներում նա անվանել է «գիշերային մղձավանջ..., որի միջով պետք է անցնել նորից»: Նրա ավագ որդին պատերազմ է ուղևորվել: 1940 թվականին համաձայն ատերազմական պարտքի միայն կամավորներին ուղղարկել են Եվրոպա: 1942 թվականի ապրիլի 24-ին Կանադայի վարչապետ Ուիլյամ Լայոն Մաքենզի Քինգը հանրաքվե է անցկացրել՝ կոչ անելով քաղաքացիներին թույլատրել մարտական գործողությունների գոտի ուղարկել ոչ միայն կամավորներին: 1942 թվականի մարտի 23-ին Մոնտգոմերին գրել է օրագրում.
{{Քաղվածքի սկիզբ}} ''СԱյդ техժամանակից порի мояվեր жизньիմ превратиласьկյանքը вվերածվել адէ դժոխք, адդժոխք, ад.դժոխք: РазумՄիտքը умолк —լռում всёէ. вամեն миреինչ աշխարհում, радиհանուն чегоինչի яես жилаապրել եմ, исчезло —անհետացել мирէ. сошёлաշխարհը сխելագարվել ума.է: ЯԵս покончуինքնասպան сկլինեմ: жизнью. БожеԱստված, простиներիր меня.ինձ: НиктоՈչ неոք догадываетсяչի կռահում, насколькоթե мнеորքան тяжело.դժվար է ինձ համար:''{{oq|en|Since then my life has been hell, hell, hell. My mind is gone – everything in the world I lived for has gone – the world has gone mad. I shall be driven to end my life. Oh God, forgive me. Nobody dreams of what my awful position is.}}{{Քաղվածքի ավարտ}}
[[ФайлPatke8:Lucy-Maud-Montgomery-Grave-Tombstone-Ann-of-Green-Gables.jpg|миниմինի|МогилаՄոգիլա Л. М. МонтгомериՄոնտգոմերի|слеваձախից]]
