|
Այս նահանգում 16-րդ դարի սկզբին ի հայտ եկավ սիխիզմը:
[[1930]]-ին Հնդկաստանի ազգային կոնգրեսը անկախություն հայտարարեց Լահորից: [[1940]] թ.-ին [[Լահոր|Լահորի]] բանաձևը Պակիստանի համար [[Մուսուլման|մահմեդական]]մուսուլմանական լիգայի աշխատանքի վերաբերյալ հանգեցրեց հետագա դաժան և արյունալի իրադարձությունների: [[1946|1946 թվականը]] նշանավորվեց բռնի բախումներով կրոնական խմբերի միջև: ՄահմեդականՄուսուլմանական լիգան հարձակվել է մուսուլմանների կառավարության վրա, որը ցանկանում է միավորել տարածքը, սիխսներին և կոնգրեսին: Սիխների և հնդկացիների բնակչությունը սկսեց հակահարված, որը շարունակեց դաժան կոտորածը: Այնուամենայնիվ, Կոնգրեսը և ՄահմեդականՄուսուլմանական լիգան աջակցեցին պետության կրոնական պատճառաբանությամբ բաժանվել 2 մասի:
[[1947|1947 թվականին]] անկախության հռչակմամբ Բրիտանիայի Փենջաբ նահանգը կրոնական հիմքերի համաձայն բաժանվեց 2 մասի՝ մահմեդականիսլամադավան արևմտյան մասը (որը դարձավ նորաստեղծ Պակիստանի նահանգ) և Հինդու-ՍիխՍիկխ արևելյան մասը (Հնդկաստանի մնացած մասը): Այս իրադարձությունները բազմաթիվ անկարգությունների պատճառ են դարձել: Իրավիճակը բարդանում էր նրանով, որ արևմուտքում ապրում էին բավականին հինդուսներ և սիխներ, մինչդեռ արևմուտքում ապրում էին բավականին շատ մուսուլմաններ: Մարզի բաժանումը և դրան հաջորդած անկարգությունները հանգեցրին երկու կողմերի զանգվածային հարկադիր գաղթի: Մոտ 7 միլիոն մարդ գաղթել է Պակիստան և մոտ 6 [[միլիոն]]՝ Պակիստանից Հնդկական Փենջաբ:
Նախկինում Բրիտանական Փենջաբ նահանգի արևելյան մասը վերակազմավորվել է Արևելյան Փենջաբ նահանգի, իսկ բնիկ իշխանությունները, որոնք Բրիտանիայի նահանգի մաս չեն կազմում, միաձուլվել են մեկ այլ պետության`Պատյալայի և Արևելյան Փենջաբի պետությունների միության: 1956-ին երկու պետությունները միավորվեցին Փենջաբի մեկ նահանգում:
== Բնակչություն ==
Փենջաբում ապրում է ավելի քան 24 միլիոն մարդ (2001): Սիխները կազմում են բնակչության 59.91% -ը, [[Հինդուստան|հինդուսները]]՝ 36.94%, [[Մուսուլման|մահմեդականներըմուսուլման]]՝ները՝ 1,57[[Տոկոս|%]], քրիստոնյաները՝ 1,2%, բուդդայականները՝ 0,17%: Վերջին տարիներին նկատելի է Հնդկաստանի այլ նահանգներից Փենջաբ ներգաղթը, ինչը հանգեցնում է ընդհանուր բնակչության մեջ Սիխների մասնաբաժնի արագ նվազմանը: Սիխների ամենակարևոր սրբավայրը Հարմանդիր Սահիբն է («Ոսկե տաճար»), որը գտնվում է Ամրիտսար քաղաքում: Փենջաբի նահանգը պաշտոնական կարգավիճակ ունի: Բացի այդ, այն տարածված է սահմանի մյուս կողմում՝ Պակիստանում, ինչպես նաև ամբողջ աշխարհում, որտեղ փենջաբի սփյուռքը մեծ է. Հիմնականում Անգլիայում: Նահանգում օգտագործված այլ լեզուներն են՝ անգլերեն, հինդի, ուրդու, բիհարի: Միգրանտների ընդհանուր մասնաբաժինը հասնում է Փենջաբի բնակչության 15-20%-ի: Գրագիտության մակարդակը 75% է (տղամարդկանց 80.23% և կանանց 68.36%): Քաղաքային բնակչությունը կազմում է մոտ 34%, գյուղականը՝ 66%: Փենջաբում շատ ուժեղ տարբերություն կա կանանց քանակի և տղամարդկանց թվաքանակի միջև, 1000 տղամարդու համար ընդամենը 876 կին է: Փենջաբիացի փոխադրողները կազմում են 91,7%, [[Հինդի]]-7,6%, [[Ուրդու]]-0,1%:
<div style="float:left; width:30%;">
|
