«Մասնակից:SandroGirl/Ավազարկղ Բ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 17.
Մի քանի հարյուրամյակների ընթացքում Պակուան-Փաջաջարանը վերածվել է միջնադարյան [[Ինդոնեզիա|Ինդոնեզիայի]] խոշորագույն քաղաքներից մեկի, նրա բնակչությունը՝ [[Ինդոնեզացիներ|ինդոնեզացի]] հետազոտողների վկայությամբ, հասել է մինչեւ 48 հազար բնակչի<ref name="cikalbogor"/>: Հատկանշական է, որ «Փաջաջաջարան» անվանումը փաստացի տարածվել է ամբողջ պետության մեջ, այնպես որ ինդոնեզական, ռուսական և հին արևմտյան պատմագրության մեջ Սունդի թագավորությունը ավելի հաճախ է հայտնվում հենց որպես ''Փաջաջաջարան պետություն''<ref name="cikalbogor"/><ref name="сунда"/>: Միևնույն ժամանակ, մայրաքաղաքը ինքնին հաճախ անվանվում է պարզապես «Պակուան»<ref name="сунда"/><ref name="cikalbogor2"/><ref name="Карта" /><ref name="Кольер"/>:
 
Այս ժամանակահատվածում քաղաքի պատմության վերաբերյալ տեղեկատվության կարևորագույն աղբյուրներն են պրասաստիները ({{lang-id|prasasti}})՝ [[Սանսկրիտ|սանսկրիտում]] գտնվող [[Կոթող|քարե կոթողներ]] և աղյուսակներ, որոնք ծառայել են Տարումանգարում և Սունդի Թագավորությունում՝ [[Պաշտամունք|պաշտամունքի]] և պաշտոնական [[Հիշատակարան|հիշատակարանների]] լեզվով<ref name="History"/><ref name="прасасти"/>։ Բոգորում և նրա շրջակայքում հայտնաբերված բազմաթիվ պրասաստներ զգալիորեն տարբերվում են տեքստային տեղեկատվության ձևով և առանձնահատկություններով Ինդոնեզիայի նմանատիպ այլ [[Հնագիտություն|հնագիտական]] հուշարձաններից, և պատկանում են քաղաքի գլխավոր տեսարժան վայրերին<ref name="History" />:
 
[[9-րդ դար|9]]-[[15-րդ դար|15-րդ դարերում]] մայրաքաղաքը պարբերաբար Պակուանից տեղափոխվել է թագավորության այլ քաղաքներ, և Բոգորի հիմնադրման տարեթիվը համարվում է 1482 թվականի հունիսի 3-ը, մայրաքաղաքը Պակուան վերադարձնելու օրը Սունդա [[:en:Siliwangi|Սիլիվանգիի]] ({{lang-id|Siliwangi}})<ref>Известен также под именем ''Сри Баду́га Махараджа'', {{lang-id|Sri Baduga Maharaja}}</ref> կառավարչի կողմից և միաժամանակ Սիլիվանգայի թագադրումը՝ [[1973|1973 թվականից]] ի վեր այդ օրը նշվում է Բոգորում որպես քաղաքային պաշտոնական տոն<ref name="Официальный сайт144" /><ref name="depok" />:
Многочисленные прасасти, обнаруженные в Богоре и его окрестностях, заметно отличаются по форме и особенностям текстовой информации от других аналогичных [[Археология|археологических]] памятников Индонезии и относятся к числу главных достопримечательностей города<ref name="History" />.
 
1579 թվականին Պակուանը գրավվել և գրեթե ամբողջությամբ ավերվել է Բանթամ [[Սուլթան|սուլթանի]] զորքերի կողմից<ref name="ВИ" /><ref name="Большая советская энциклопедия2" />, որն էլ վերջ է դրել Սունդի պետության գոյությանը:
В [[IX век|IX]]—[[XV век]]ах столица периодически переносилась из Пакуана в другие города королевства, и датой основания Богора считается [[3 июня]] [[1482 год]]а, день возвращения столицы в Пакуан правителем Сунды {{не переведено 3|Силиванги|Силива́нги|en|Siliwangi}} ({{lang-id|Siliwangi}})<ref>Известен также под именем ''Сри Баду́га Махараджа'', {{lang-id|Sri Baduga Maharaja}}</ref> и одновременно коронации Силиванги&nbsp;— с [[1973 год]]а эта дата отмечается в Богоре как официальный городской праздник<ref name="Официальный сайт144"/><ref name="depok"/>.
 
Կարճ ժամանակում ավերված քաղաքը լքվել է ողջ մնացած բնակիչների կողմից, և հետագա տասնամյակների ընթացքում տեղանքը, մնալով գրեթե անմարդաբնակ, վերածվել է [[Ջունգլիներ|ջունգլիների]]<ref name="cikalbogor" /><ref name="Официальный сайт144" />:
В 1579 году Пакуан был захвачен и практически полностью разрушен войсками [[султан]]ата [[Бантам (султанат)|Банта́м]]<ref name="ВИ"/><ref name="Большая советская энциклопедия2"/>, что положило конец существованию государства Сунда.
 
В течение короткого времени разорённый город был покинут оставшимися в живых жителями, и на протяжении последующих десятилетий местность, оставаясь практически необитаемой, зарастала [[Джунгли|джунглями]]<ref name="cikalbogor"/><ref name="Официальный сайт144"/>.
 
=== Колониальный период ===